โบเมียะ

โบเมียะ (พม่า: ဘိုမြ, ออกเสียง: [bò mja̰]) เป็นประธานของสหภาพแห่งชาติกะเหรี่ยงหรือเคเอ็นยู ที่พยายามต่อสู้เพื่อเอกราชของรัฐกะเหรี่ยง โบเมียะเป็นชาวกะเหรี่ยงเผ่าสะกอ เกิดเมื่อ 20 มกราคม พ.ศ. 2469 ที่เมืองผาปูน รัฐกะเหรี่ยง เดิมนับถือผี แต่หลังจากที่เขาแต่งงานกับหญิงกะเหรี่ยงที่นับถือศาสนาคริสต์ใน พ.ศ. 2506 เขาจึงหันมานับถือศาสนาคริสต์ด้วย เขาจบการศึกษาในระดับมัธยมศึกษาปีที่ 4 เท่านั้น

โบเมียะ
สหภาพแห่งชาติกะเหรี่ยง ประธาน
ดำรงตำแหน่ง ?–?
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	20 มกราคม พ.ศ. 2469 เมืองผาปูน พม่าของอังกฤษ
เสียชีวิต	23 ธันวาคม พ.ศ. 2549 อำเภอแม่สอด, ประเทศไทย
เชื้อชาติ	พม่า
ศาสนา	ศาสนาคริสต์
พรรคการเมือง	สหภาพแห่งชาติกะเหรี่ยง
คู่สมรส	นอว์ หล่า โป
บุตร	บุตรสาว 3 คน บุตรชาย 4 คน

ในสงครามโลกครั้งที่ 2 เขาเห็นชาวกะเหรี่ยงถูกทหารพม่าฆ่าอย่างทารุณ เขาจึงไปสมัครเป็นตำรวจภายใต้การดูแลของทหารญี่ปุ่น แต่เมื่ออังกฤษกลับเข้ามาในพม่าอีกครั้ง โบเมียะไปเข้ากับอังกฤษ ใน พ.ศ. 2490โบเมียะไปเข้าร่วมกับสหภาพแห่งชาติกะเหรี่ยงที่จัดตั้งขึ้นในปีนั้นโดย ซอว์บาอูจี เพื่อจัดตั้งรัฐของชาวกะเหรี่ยงที่เรียกรัฐกอทูเล โดยมีเขตแดนตั้งแต่ตอนใต้ของรัฐกะยา ลงใต้มาทางตองอูจนถึงตะนาวศรี และเขตอิรวดีด้วย สหภาพแห่งชาติกะเหรี่ยงได้เริ่มก่อกบฏต่อสู้กับรัฐบาลพม่าตั้งแต่ พ.ศ. 2491 โบเมียะได้เข้าร่วมในการต่อสู้ของสหภาพแห่งชาติกะเหรี่ยงตั้งแต่ พ.ศ. 2492 เขาได้ชื่อว่าเป็นนักรบที่กล้าหาญและมุทะลุ ได้ติดยศเป็นพันเอก และได้ควบคุมหน่วยปฏิบัติการที่เมืองผาอันเมื่อ พ.ศ. 2506 เขาเริ่มมีความเห็นแตกต่างจากมานห์บะส่าน ผู้นำสหภาพแห่งชาติกะเหรี่ยงในขณะนั้นที่เริ่มนำแนวคิดแบบคอมมิวนิสต์มาปรับใช้ ใน พ.ศ. 2509 ได้ติดยศเป็นพลตรีและเป็นรองผู้บัญชาการทหารบกของสหภาพแห่งชาติกะเหรี่ยง ต่อมา ใน พ.ศ. 2510 เมื่อเกิดความแตกแยกในหมู่ผู้นำ โบเมียะได้พยายามประสานรอยร้าวระหว่างกลุ่มต่างๆ ทำให้เขามีอิทธิพลสูงขึ้น

ใน พ.ศ. 2517 รัฐบาลทหารของพม่าได้ส่งกองกำลังทั้งทางบกและทางอากาศแต่กองกำลังกะเหรี่ยงที่มีโบเมียะเป็นผู้บังคับบัญชาสามารถผลักดันทหารพม่าให้ถอยไปได้ ทำให้ใน พ.ศ. 2519 โบเมียะได้ขึ้นเป็นประธานสหภาพแห่งชาติกะเหรี่ยง ในช่วง พ.ศ. 2531 -2532 สหภาพแห่งชาติกะเหรี่ยงได้ร่วมมือกับกลุ่มของอองซาน ซูจี พระสงฆ์ และชนกลุ่มน้อยอื่นๆเพื่อเรียกร้องประชาธิปไตยและได้จัดตั้งรัฐบาลพลัดถิ่นที่ค่ายมาเนอปลอว์ ใช้ชื่อว่า รัฐบาลผสมแห่งชาติแห่งสหภาพพม่า

สหภาพแห่งชาติกะเหรี่ยงเกิดปัญหาความแตกแยกระหว่างชาวกะเหรี่ยงที่นับถือศาสนาพุทธและศาสนาคริสต์ ใน พ.ศ. 2537 ในขณะที่โบเมียะสงสัยว่าผู้นำของกะเหรี่ยงพุทธเป็นสายลับให้ทหารพม่า จึงเกิดการปะทะกันระหว่างกองกำลังของฝ่ายคริสต์และพุทธ ในที่สุด กะเหรี่ยงพุทธจึงประกาศแยกตัวออกไปเมื่อ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2537 และจัดตั้งกองกำลังกะเหรี่ยงประชาธิปไตยฝ่ายพุทธ หลังจากนั้น พม่าได้โจมตีค่ายมาเนอปลอว์อย่างรุนแรง จนค่ายแตกเมื่อ 26 มกราคม พ.ศ. 2538 ฝ่ายของโบเมียะไปตั้งมั่นที่ค่ายคอมูรา ส่วนพม่าได้เปลี่ยนชื่อรัฐกะเหรี่ยงเป็นรัฐกะยิน และให้กองกำลังกะเหรี่ยงประชาธิปไตยฝ่ายพุทธเป็นผู้ดูแล ต่อมา 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2538 ค่ายคอมูราก็ถูกตีแตกอีก

หลังจากค่ายแตก โบเมียะได้เรียกประชุมสภาแห่งชาติสหภาพพม่าเพื่อหารือถึงการต่อสู้ต่อไปในอนาคต ส่วนใหญ่สนับสนุนโบเมียะต่อไป แต่บางกลุ่มในสหภาพแห่งชาติกะเหรี่ยงก็ต้องการเปลี่ยนผู้นำคนใหม่ ใน พ.ศ. 2547 โบเมียะเดินทางไปยังย่างกุ้งเพื่อเจรจาสันติภาพกับนายพลขิ่น ยุนต์ ผู้นำพม่าในเวลานั้น ต่อมาในวันที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2549 โบเมียะเสียชีวิตที่โรงพยาบาลในอำเภอแม่สอด จังหวัดตากด้วยโรคหัวใจและเบาหวาน

อ้างอิง

• วิไลเลขา ถาวรธนสาร. โบเมียะ ใน สารานุกรมประวัติศาสตร์สากลสมัยใหม่: เอเชีย เล่ม 1 อักษร A-B ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กทม.ราชบัณฑิตยสถาน. 2539. หน้า 484 - 489

1. "Bo Mya, 79; longtime leader of Myanmar guerrilla group". Associated Press. Los Angeles Times. 25 December 2006. สืบค้นเมื่อ 16 April 2012.
2. . Reuters. 2006-12-24. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-03-31. สืบค้นเมื่อ 2006-12-25.