Prunus yedoensis syn Cerasus yedoensis เป นซาก ระท เก ดจากการผสมระหว าง ซาก ระโอช มะ และ syn Prunus pendula f ascendens

Prunus × yedoensis (syn. Cerasus × yedoensis) เป็นซากูระที่เกิดจากการผสมระหว่าง (ซากูระโอชิมะ) และ (syn. Prunus pendula f. ascendens, Prunus subhirtella var. ascendens, เอโดะฮิงัง) กำเนิดขึ้นในประเทศญี่ปุ่น หนึ่งในพันธุ์ปลูกของพืชนี้อย่าง โซเมอิโยชิโนะ (ญี่ปุ่น: 染井吉野; โรมาจิ: somei-yoshino) เป็นหนึ่งในซากูระที่ได้รับความนิยมมากที่สุด และปลูกกันอย่างแพร่หลายในภูมิภาคเขตอบอุ่นทั่วโลกในปัจจุบัน โซเมอิโยชิโนะเป็นโคลนจากต้นไม้ต้นเดียว โดยถูกแพร่กระจายทั่วโลกด้วย โดยโซเมอิโยชิโนะได้รับคุณลักษณะอย่างการบานก่อนที่ใบคลี่ออกของโอโดะฮิงัง และการโตไวและมีดอกสีขาวของซากูระโอชิมะ คุณลักษณะทางบวกเหล่านี้ส่งผลให้โซเมอิโยชิโนะเป็นหนึ่งในพันธุ์ปลูกที่ได้รับความนิยมมากที่สุดของซากูระ

โซเมอิโยชิโนะ

ต้นโซเมอิโยชิโนะบานที่, จังหวัดเฮียวโงะ
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
โดเมน:	ยูแคริโอต
อาณาจักร:	พืช
เคลด:	พืชมีท่อลำเลียง
เคลด:	พืชดอก
เคลด:	พืชใบเลี้ยงคู่แท้
เคลด:	โรสิด
อันดับ:	กุหลาบ
วงศ์:	กุหลาบ
สกุล:	สกุลพรุน
สกุลย่อย:
สปีชีส์:	Prunus × yedoensis
ชื่อทวินาม
*Prunus × yedoensis*
ชื่อพ้อง
Prunus nudiflora (Koehne) Koidz. Prunus paracerasus Koehne

เมื่อวันที่ 1 เมษายน 2019 สถาบันวิจัยดีเอ็นเอคาซึสะของและ ได้เปิดเผยสามารถอดรหัสข้อมูลทางพันธุกรรมทั้งหมดของโซเมอิโยชิโนะเรียบร้อยแล้ว และพบว่าโซเมอิโยชิโนะสืบเชื้อสายมาจากซากูระเอโดะฮิงังและซากูระโอชิมะตามที่เชื่อกันทั่วไป นอกจากนี้ยังเปิดเผยอีกว่าบรรพบุรุษของทั้งสองสายพันธุ์พ่อแม่ถูกแยกออกจากกันเป็นคนละสปีชีส์เมื่อ 5.52 ล้านปีก่อน ส่วนโซเมอิโยชิโนะเกิดจากการผสมพันธุ์เมื่อ 100 กว่าปีที่แล้ว

ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ถูกเรียกว่าเป็นโซเมอิโยชิโนะในขณะที่ปลูก แต่บันทึกที่เก่าแก่ที่สุดที่สามารถตรวจสอบได้ของการปลูกโซเมอิโยชิโนะคือในในปี 1775 นอกจากนี้ยังการปลูกโซเมอิโยชิโนะในสวนพฤกษศาสตร์โคอิชิกาวะในปี 1875 ในสวนสาธารณะไคเซซันในเมืองโคริยามะ จังหวัดฟูกูชิมะ ในปี 1878 และในปราสาทฮิโรซากิในปี 1882 ซึ่งบางครั้งถูกเรียกว่าเป็นโซเมอิโยชิโนะที่เก่าแก่ที่สุด ในปี 2019 สมาคมวิจัยสุขภาพต้นไม้ประเทศญี่ปุ่น ได้ยอมรับว่าโซเมอิโยชิโนะที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังมีชีวิตอยู่ในญี่ปุ่นปลูกอยู่ในสวนสาธารณะไคเซซันในปี 1878 โดยอิงจากการหาอายุจากคาร์บอนกัมมันตรังสีและการศึกษาทางวิทยาศาสตร์อื่น ๆ

อ้างอิง

Satoshi Ohta; Shinsuke Osumi; Toshio Katsuki; Ikuo Nakamura; Toshiya Yamamoto; Yo-Ichiro Sato (2006). "Genetic characterization of flowering cherries (Prunus subgenus Cerasus) using rpl16-rpl14 spacer sequences of chloroplast DNA". 園芸雑誌(J. Japan. Soc. Hort. Sci.). 75 (1): 72–78. doi:10.2503/jjshs.75.72. สืบค้นเมื่อ 2011-04-06.
Online Resource 5. Inferences, from morphological classification and STRUCTURE analysis, on the origins of Japanese flowering cherry cultivars p.7 ‘Yedoensis’/染井吉野 (Cer194) 、STRUCTURE analysis (K = 11)、 Tree Genetics & Genomes Volume 10, Issue 3(2014), pp 477–487、30 Jan. 2014、Supplementary Material (5) 11295_2014_697_MOESM5_ESM.pdf (318KB)
Huxley, A., ed. (1992). New RHS Dictionary of Gardening. Macmillan ISBN .
Rushforth, K. (1999). Trees of Britain and Europe. Collins ISBN .
H. Innan, R.Terauchi, NT Miyashita, K Tsunewaki (1995). "DNA fingerprinting study on the intraspecific variation and the origin of Prunus yedoensis (Someiyoshino)". Japanese Journal of Genetics. 70 (2): 185–196. doi:10.1266/jjg.70.185. PMID 7605671.{{}}: CS1 maint: multiple names: authors list ()
Iketani, H.; และคณะ (2007). "Analyses of clonal status in 'Somei-yoshino' and confirmation of genealogical record in other cultivars of Prunus ×yedoensis by microsatellite markers". Breeding Science. 57: 1–6. doi:10.1270/jsbbs.57.1.
SAKURA TRUTH - Time and Tide | NHK WORLD-JAPAN On Demand (ภาษาอังกฤษ), สืบค้นเมื่อ 2023-04-04
Toshio, Katsuki (2015). Sakura. . p. 40-42. ISBN .
Toshio 2015, p. 178-182.
(ภาษาญี่ปุ่น). University Journal Online. 1 April 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 April 2021.
Kenta Shirasawa, Tomoya Esumi, Hideki Hirakawa, Hideyuki Tanaka, Akihiro Itai, Andrea Ghelfi, Hideki Nagasaki, Sachiko Isobe (12 March 2019). (PDF). doi:10.1101/573451. S2CID 91512025. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 12 June 2021. {{}}: Cite journal ต้องการ |journal= ((help))CS1 maint: multiple names: authors list ()
. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 August 2020. สืบค้นเมื่อ 4 April 2023.
. . 26 May 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 March 2023. สืบค้นเมื่อ 8 April 2023.

[Nakamura-1] Satoshi Ohta; Shinsuke Osumi; Toshio Katsuki; Ikuo Nakamura; Toshiya Yamamoto; Yo-Ichiro Sato (2006). "Genetic characterization of flowering cherries (Prunus subgenus Cerasus) using rpl16-rpl14 spacer sequences of chloroplast DNA". 園芸雑誌(J. Japan. Soc. Hort. Sci.). 75 (1): 72–78. doi:10.2503/jjshs.75.72. สืบค้นเมื่อ 2011-04-06.

[2] Online Resource 5. Inferences, from morphological classification and STRUCTURE analysis, on the origins of Japanese flowering cherry cultivars p.7 ‘Yedoensis’/染井吉野 (Cer194) 、STRUCTURE analysis (K = 11)、 Tree Genetics & Genomes Volume 10, Issue 3(2014), pp 477–487、30 Jan. 2014、Supplementary Material (5) 11295_2014_697_MOESM5_ESM.pdf (318KB)

[rhs-3] Huxley, A., ed. (1992). New RHS Dictionary of Gardening. Macmillan ISBN .

[rushforth-4] Rushforth, K. (1999). Trees of Britain and Europe. Collins ISBN .

[Innan1995-5] H. Innan, R.Terauchi, NT Miyashita, K Tsunewaki (1995). "DNA fingerprinting study on the intraspecific variation and the origin of Prunus yedoensis (Someiyoshino)". Japanese Journal of Genetics. 70 (2): 185–196. doi:10.1266/jjg.70.185. PMID 7605671.{{}}: CS1 maint: multiple names: authors list ()

[6] Iketani, H.; และคณะ (2007). "Analyses of clonal status in 'Somei-yoshino' and confirmation of genealogical record in other cultivars of Prunus ×yedoensis by microsatellite markers". Breeding Science. 57: 1–6. doi:10.1270/jsbbs.57.1.

[7] SAKURA TRUTH - Time and Tide | NHK WORLD-JAPAN On Demand (ภาษาอังกฤษ), สืบค้นเมื่อ 2023-04-04

[katsuki201540-8] Toshio, Katsuki (2015). Sakura. . p. 40-42. ISBN .

[FOOTNOTEToshio2015178-182-9] Toshio 2015, p. 178-182.

[10] (ภาษาญี่ปุ่น). University Journal Online. 1 April 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 April 2021.

[11] Kenta Shirasawa, Tomoya Esumi, Hideki Hirakawa, Hideyuki Tanaka, Akihiro Itai, Andrea Ghelfi, Hideki Nagasaki, Sachiko Isobe (12 March 2019). (PDF). doi:10.1101/573451. S2CID 91512025. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 12 June 2021. {{}}: Cite journal ต้องการ |journal= ((help))CS1 maint: multiple names: authors list ()

[koriyama-12] . . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 August 2020. สืบค้นเมื่อ 4 April 2023.

[13] . . 26 May 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 March 2023. สืบค้นเมื่อ 8 April 2023.