แหล่งโบราณคดีนาลันทามหาวิหาร (มหาวิทยาลัยนาลันทา) ที่นาลันทา พิหาร

นาลันทา (สันสกฤต: नालंंदा : Nālandā, ออกเสียง [naːlən̪d̪aː]) เป็นอดีตพุทธวิทยาลัยในอาณาจักรมคธ ซึ่งปัจจุบันอยู่ในรัฐพิหาร ประเทศอินเดีย เอกสารทางศาสนาพุทธปรากฏเรียกนาลันทาว่าเป็น จนกระทั่งราว ค.ศ. 400 มหาวิทยาลัยเริ่มกลายเป็นของศาสนาพราหมณ์เป็นหลัก ตามด้วยนิกายมหายานในภายหลัง วิชาการอย่าง พระเวท, เวทางคะ, ไวยากรณ์ (วยากรณะ), ดาราศาสตร์ (ชโยติศะ), ตรรกะ (ตรรกะ) มีการศึกษาในนาลันทามหาวิหาร ปัจจุบันโบราณสถานนาลันทาตั้งอยู่ราว 95 กิโลเมตร (59 ไมล์) ทางตะวันออกเฉียงใต้ของเมืองปัฏนา และเป็นหนึ่งในศูนย์กลางด้านการศึกษาที่ใหญ่ที่สุดในโลกแห่งหนึ่งในคริสต์ศตวรรษที่ห้าถึง ค.ศ. 1200ยูเนสโกรับรองสถานะแหล่งมรดกโลกให้กับนาลันทามหาวิหารในปี ค.ศ. 2016

นาลันทา

ซากปรักหักพังของนาลันทามหาวิหาร
แสดงที่ตั้งภายในประเทศอินเดีย แสดงแผนที่ประเทศอินเดีย นาลันทา (รัฐพิหาร) แสดงแผนที่รัฐพิหาร
ที่ตั้ง	, รัฐพิหาร, ประเทศอินเดีย
ภูมิภาค	มคธ
พิกัด	25°08′12″N 85°26′38″E / 25.13667°N 85.44389°E / 25.13667; 85.44389
ความยาว	240 m (800 ft)
ความกว้าง	490 m (1,600 ft)
พื้นที่	12 ha (30 เอเคอร์)
ความเป็นมา
ผู้สร้าง	ราชา
สร้าง	ศตวรรษที่ 5
ละทิ้ง	ศตวรรษที่ 13
วัฒนธรรม	ศาสนาพุทธ, ศาสนาฮินดู
เหตุการณ์	ปล้นสะดมโดย เมื่อ ป. 1200
หมายเหตุเกี่ยวกับสถานที่
ขุดค้น	1915–1937, 1974–1982
ผู้ขุดค้น	เดวิด บี. สปูนเนอร์, , Palak shahJ.A. Page, M. Kuraishi, จี.ซี. จันทระ, N. Nazim,
การเปิดให้เข้าชม	ใช่
เว็บไซต์	ASI
ASI No. N-BR-43
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
ชื่อทางการ	แหล่งโบราณคดีนาลันทามหาวิหาร (มหาวิทยาลัยนาลันทา) ที่รัฐพิหาร ประเทศอินเดีย
(เกณฑ์พิจารณา)	วัฒนธรรม: iv, vi
อ้างอิง	1502
ขึ้นทะเบียน	2016 (สมัยที่ 40th)
พื้นที่	23 ha
พื้นที่กันชน	57.88 ha

อ้างอิง

1. "Nalanda". Archaeological Survey of India. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 กันยายน 2014. สืบค้นเมื่อ 18 กันยายน 2014.
2. Le 2010, p. 59.
3. "Alphabetical List of Monuments – Bihar". Archaeological Survey of India. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 พฤศจิกายน 2011. สืบค้นเมื่อ 17 กันยายน 2014.
4. "History of Nalanda". Nalanda District. National Informatics Centre, Ministry of Electronics & Information Technology, Government of India.
5. Scharfe 2002, p. 149.
6. "Four sites inscribed on UNESCO's World Heritage List". whc.unesco.org (ภาษาอังกฤษ). UNESCO World Heritage Centre. 15 กรกฎาคม 2016. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 กรกฎาคม 2016. สืบค้นเมื่อ 15 กรกฎาคม 2016.
7. "Chandigarh's Capitol Complex makes it to UNESCO's World Heritage List". Economic Times. 18 กรกฎาคม 2016. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 กรกฎาคม 2016. สืบค้นเมื่อ 18 กรกฎาคม 2016.

บรรณานุกรม

• Le, Huu Phuoc (2010). Buddhist Architecture. Grafikol. pp. 58–66. ISBN .
• Scharfe, Hartmut (2002). Education in Ancient India. Handbook of Oriental Studies. Vol. 16. Brill. ISBN .

แหล่งข้อมูลอื่น

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Nalanda