แชมป์ยุโรป WWF

ดับเบิลยูดับเบิลยูอี ยูโรเปียน แชมเปี้ยนชิพ (อังกฤษ: WWE European Championship) เป็นตำแหน่งแชมป์เดี่ยวของ WWE ในช่วงปลายปี ค.ศ. 1990 และต้นปี ค.ศ. 2000 ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี 26 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1997 ถึง 22 กรกฎาคม ค.ศ. 2002 นักมวยปล้ำหลาย ๆ คนได้ถือแชมป์ยูโรเปียน และแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล ภายในช่วงเวลาสั้นๆ และสามคนที่ถือแชมป์ทั้งสองพร้อมกัน ได้ใช้ชื่อ Eurocontinental Champion

WWE European Championship ดับเบิลยูดับเบิลยูอี ยูโรเปียน แชมเปี้ยนชิพ
รายละเอียด
สมาคม	World Wrestling Federation/เอ็นเตอร์เทนเมนต์
วันก่อตั้ง	26 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1997
วันยกเลิก	22 กรกฎาคม ค.ศ. 2002
ชื่ออื่น	WWF European Championship
สถิติ จำนวนสมัย มากสุด วิลเลียม รีกัล, ดีโล บราวน์ (4 สมัย) แชมเปี้ยน คนแรก เดอะ บริทิชบูลด็อก แชมเปี้ยน คนสุดท้าย ร็อบ แวน แดม สมัยนานสุด เดอะ บริทิชบูลด็อก (206 วัน) สมัยสั้นสุด ร็อบ แวน แดม (รวมแชมป์) แชมเปี้ยน อายุสูงสุด ไดมอนด์ ดัลลัส เพจ (46 ปี, 302 วัน) แชมเปี้ยน อายุอ่อนสุด เจฟฟ์ ฮาร์ดี (24 ปี, 7 วัน) แชมเปี้ยน หนักสุด มาร์ก เฮนรี (392 lb (178 kg)) แชมเปี้ยน เบาสุด (150 lb (68 kg))

ประวัติ

เข็มขัดแชมป์ WWE European Championship เดิมทีได้เป็นที่รู้จักในชื่อ World Wrestling Federation (WWF) European Championship ซึ่งก่อตั้งในปี ค.ศ. 1997 โดยมี เดอะ บริทิชบูลด็อก กลายเป็นแชมป์คนแรกจากการชนะทัวร์นาเมนต์ที่จัดขึ้นในช่วงหลายรายการในประเทศเยอรมนี ซึ่งได้เอาชนะ โอเวน ฮาร์ต ในรอบชิงชนะเลิศ เมื่อได้เข็มขัดที่ชนะมา ชอว์น ไมเคิลส์ ได้กลายเป็นแชมป์แกรนด์สแลมคนแรกของ WWE และเป็นนักมวยปล้ำคนเดียวที่ได้ทั้งแชมป์โลก WWF และแชมป์ยุโรปในเวลาเดียวกัน

ยูโรคอนติเนนทัลแชมเปี้ยนชิพ

ในศึกสแมคดาวน์ (10 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2000) Kurt Angle ได้คว้าแชมป์ยูโรเปียน จากการเอาชนะ Val Venis ในศึกโนเวย์เอาท์ (2000) 17 วันต่อมา Kurt Angle เอาชนะ Chris Jericho ในการชิงแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล และกลายเป็นชายคนที่สามที่จะถือเข็มขัดแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล และแชมป์ยูโรเปียนทั้งสองไว้

การรวมแชมป์

WWE European Championship ในขณะที่มันเป็นที่รู้จักกัน ต่อมาได้ถูกรวมแชมป์เข้ากับ WWE Intercontinental Championship ในแมทช์การปล้ำไต่บันไดในวันที่ 22 กรกฎาคม ค.ศ. 2002 ในขณะในแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล ร็อบ แวน แดม ได้เอาชนะคว้าแชมป์แชมป์ยูโรเปียนมาจาก เจฟฟ์ ฮาร์ดี

สถิติการครอง

Rank	Champion	No. of reigns	Combined days
1	The British Bulldog	2	253
2	William Regal	4	179
3	Triple H	2	160
4	D'Lo Brown	4	140
5	Eddie Guerrero	2	134
	X-Pac	2	134
7	Matt Hardy	1	125
8	Christian	1	91
9	Shawn Michaels	1	82
10	Test	1	69
11	Val Venis	1	58
12	The Hurricane	1	56
13	Owen Hart	1	55
14	Kurt Angle	1	54
15	Diamond Dallas Page	1	49
16	Al Snow	1	48
17	Shane McMahon	1	43
18		1	37
19		1	34
	Mark Henry	1	34
21	Spike Dudley	1	28
22	Jeff Hardy	1	14
23	Bradshaw	1	8
24	Crash Holly	1	2
25	Jeff Jarrett	1	1
	Chris Jericho	1	1
27	Rob Van Dam	1	<1

อ้างอิง

1. "WWE European Champion official history". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2008-09-12.
2. WWE.com: "History of the Intercontinental Championship"
3. "This Day In History: Foley'S (First) Retirement, Angle Becomes 'Eurocontinental' Champion, Hornswoggle Gets His Name And More". PWInsider.com. 2009-02-27. สืบค้นเมื่อ 2012-08-13.
4. . World Wrestling Entertainment. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-07-24. สืบค้นเมื่อ 2008-09-21.

แหล่งข้อมูลอื่น

• WWE European Title History