แกบ

แกบ (เขมร: កែប; แปลว่า อานม้า) เป็นจังหวัดที่อยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศกัมพูชา แบ่งเป็น 2 อำเภอ คือแกบและฎ็อมนักจองเออ ห่างจากกรุงพนมเปญไปทางตะวันตกเฉียงใต้ 164 กิโลเมตร อยู่ห่างจากจังหวัดเกียนซางของประเทศเวียดนามไม่กี่กิโลเมตร แกบเป็นจังหวัดที่มีประชากรน้อยเพียง 40,280 คน และเป็นจังหวัดที่เล็กที่สุดของประเทศ

จังหวัดแกบ ខេត្តកែប
จังหวัด
ตึกเก่ายุคอาณานิคมในแกบ
แผนที่ประเทศกัมพูชาเน้นจังหวัดแกบ
พิกัด: 10°29′N 104°18′E / 10.483°N 104.300°E / 10.483; 104.300
ประเทศ	กัมพูชา
ยกฐานะเป็นจังหวัด	พ.ศ. 2551
เมืองหลัก	แกบ
พื้นที่
• ทั้งหมด	336 ตร.กม. (130 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่	ที่ 25
ประชากร  (พ.ศ. 2552)
• ทั้งหมด	40,280 คน
• อันดับ	ที่ 25
• ความหนาแน่น	120 คน/ตร.กม. (310 คน/ตร.ไมล์)
• อันดับความหนาแน่น	ที่ 10
เขตเวลา	UTC+07
รหัสโทรศัพท์	+855
รหัส ISO 3166	KH-23
อำเภอ	2

พื้นที่จังหวัดแกบเป็นส่วนหนึ่งของบริเวณกำปอตในสมัยที่เป็นอาณานิคมของฝรั่งเศส ต่อมาเมืองแกบได้รับการก่อตั้งขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2451 ในชื่อแก็ป-ซูร์-แมร์ (ฝรั่งเศส: Kep-Sur-Mer) โดยเป็นเมืองพักตากอากาศที่มีชื่อเสียงสำหรับชาวฝรั่งเศสและชาวกัมพูชาชั้นสูงระหว่างปี พ.ศ. 2443–2503 มีหมู่บ้านแบบฝรั่งเศสเป็นจำนวนมากซึ่งเก่าและโทรมลง แต่ก็กำลังพัฒนาขึ้นใหม่อย่างช้า ๆ อิทธิพลในสมัยอาณานิคมเห็นได้ชัดเจนทั้งทางสถาปัตยกรรมและอาหาร แกบยังขาดแคลนโครงสร้างภายในอีกหลายอย่าง ใน พ.ศ. 2550 เพิ่งมีการนำไฟฟ้าจากประเทศเวียดนามเข้ามาใช้ ในช่วงที่เขมรแดงครองอำนาจ สิ่งก่อสร้างในสมัยที่เป็นอาณานิคมของฝรั่งเศสจำนวนมากถูกทำลาย พระนโรดม สีหนุได้สร้างบ้านพักตากอากาศไว้ที่เมืองนี้ แต่ไม่เคยได้ประทับและยังคงว่างเปล่า เดิมแกบมีฐานะเป็นเขตเทศบาล ต่อมาในวันที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2551 จึงได้ยกฐานะขึ้นเป็นจังหวัด

แกบมีถนนเชื่อมต่อกับจังหวัดกำปอต หาดเป็นป่าชายเลนและหาดหิน (ต่างจากหาดจังหวัดพระสีหนุที่เป็นหาดทรายขาว) มีเกาะอยู่ใกล้ ๆ จำนวนมาก เช่นเกาะตวนซาย แกบมีชื่อเสียงด้านอาหารทะเลโดยเฉพาะปู

เกาะ

เกาะตวนซาย (កោះទន្សាយ) อยู่ห่างจากแกบไปทางตะวันตกเฉียงใต้ 4.5 กิโลเมตร นักท่องเที่ยวนิยมเดินทางไปยังเกาะที่มีหาดทรายขาว มีปะการัง สัตว์ทะเล ชื่อของเกาะตวนซายมาจากคำว่ารุมซาย เจ้าชายสกอเรียชได้นำกองทัพของพระองค์ข้ามทะเลไปยังเกาะที่อยู่ตรงข้ามกับแกบ เมื่อกองทัพเคลื่อนออกไป เกาะนี้จึงชื่อว่ารุมซาย และในปัจจุบันเรียกตวนซาย คนที่อยู่บนเกาะนี้ก่อน พ.ศ. 2518 เรียกเกาะนี้ว่าเกาะอันไต แต่ไม่ทราบความหมาย ในสมัยสังคมราษฎร์นิยม เกาะนี้เป็นที่อยู่ของนักโทษการเมือง สิ่งก่อสร้างที่ใช้คุมขังนักโทษถูกทำลายในสมัยสงคราม ปัจจุบันมีคนอยู่บนเกาะเพียง 7 ครอบครัว ดำรงชีพด้วยการประมงและปลูกมะพร้าว

อ้างอิง

1. "General Population Census of Cambodia 2008 – Provisional population totals" (PDF). National Institute of Statistics, Ministry of Planning. 3 September 2008.
2. "ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 139 (พิเศษ 205 ง). 1 กันยายน 2565.
3. . donboscokep.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-05-01. สืบค้นเมื่อ 2013-02-08.