เรเปียร์

เรเปียร์ (rapier) มีจุดกำเนิดในประเทศสเปนเรียก เอสปาด้าโรเปร่า (Espada Ropera) เป็น กระบี่ ใบยาว ผอมบาง ปลายแหลมคม ได้รับความนิยมสูงสุดในทวีปยุโรปช่วงระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 16 และ คริสต์ศตวรรษที่ 17 (ยุโรปใหม่ยุคต้น) ใช้ต่อสู้โดยการแทง จิ้ม (อาจจะใช้ฟันได้บ้างในบางองศาแต่ไม่ค่อยสะดวกนัก เพราะใบดาบบาง) ใบดาบอาจจะมีคมด้านเดียว หรือทั้งสองด้าน หรืออาจจะคมแค่ครึ่งปลาย โกร่งดาบมักจะมีลวดลายสวยงามสลับซับซ้อน เรเปียร์มีพัฒนาการและความแตกต่างกันหลากหลายรูปแบบ ดาบในยุคต่อๆ มา ถูกพัฒนาให้สั้นลง ใบใหญ่กว่า เพื่อใช้ฟาดฟัน ทั้งรุกและรับได้ดีขึ้น คนยุคหลังรู้จักเรเปียร์มากขึ้นเพราะภาพยนตร์เรื่องสามทหารเสือ

เรเปียร์

คำว่า เรเปียร์ เป็นคำในภาษาเยอรมัน ที่ใช้เรียกแทนดาบ แต่ในอิตาลี สเปน และฝรั่งเศส จะเรียกว่า สปาด้า, เอสปาด้า หรือ เอเป้ (spada, espada, épée) แทนการใช้คำว่า ดาบ (sword)

ส่วนประกอบ

ด้ามจับ (hilt)

ด้ามจับของเรเปียร์ มักจะมีการเพิ่ม โกร่ง, กระบัง เพื่อป้องกันมือ จากการถูกแทงสวน หรือตวัดมาโดน มักมีการออกแบบตกแต่งด้วยลวดลายงดงามสลับซับซ้อน อาจจะมีการเพิ่มเส้นวงแหวน ซึ่งต่อแปะทับด้วยแผ่นโลหะ หรือทำเป็นรูปถ้วย เสริมจาก ครอสการ์ด (crossguard) เพื่อการปกป้องมือผู้ถือได้ดียิ่งขึ้น

ใบดาบ (blade)

ใบดาบเรเปียร์จะมีลักษณะบางและยาวมาก ปลายแหลม บางครั้งจะทำแบบมีคมด้านเดียว หรือคมทั้งสองด้าน หรืออาจจะลับคมเฉพาะช่วงครึ่งปลาย ความยาวของใบดาบมักจะ 100 ซ.ม.ขึ้นไป ความกว้างของใบประมาณ 2.5 ซ.ม. หรือแคบกว่านี้ โดยแบ่งออกเป็น สอง สาม สี่ ห้า หรือ เก้าส่วน

อ้างอิง

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เรเปียร์

• John Clements. Renaissance Swordsmanship : The Illustrated Book Of Rapiers And Cut And Thrust Swords And Their Use. Paladin Press, 1997.

แหล่งข้อมูลอื่น

Renaissance Swords