เร อโฮเวอร คราฟต อ งกฤษ Hovercraft Air cushion vehicle เป นงานฝ ม อท ม ความสามารถในการเด นทางไปท วน ำ โคลนหร อน ำแข งและ

เรือโฮเวอร์คราฟต์ (อังกฤษ: Hovercraft/Air cushion vehicle) เป็นงานฝีมือที่มีความสามารถในการเดินทางไปทั่วน้ำ โคลนหรือน้ำแข็งและพื้นผิวอื่น ๆ ทั้งที่ความเร็วและเมื่อเคลื่อนที่ เรือโฮเวอร์คราฟต์ เป็นเรือไฮบริดที่ดำเนินการโดยนักบินเป็นเครื่องบินมากกว่ากัปตันเรือทางทะเล

พวกเขาทำงานโดยการสร้างเบาะของอากาศความดันสูงระหว่างเรือของเรือและพื้นผิวด้านล่าง โดยปกติเบาะนี้จะบรรจุอยู่ภายใน "กระโปรง" ที่ยืดหยุ่น พวกเขามักจะเลื่อนระดับความสูงอยู่ระหว่าง 200 มิลลิเมตร และ 600 มิลลิเมตร อยู่เหนือผิวน้ำใด ๆ และการใช้งานเกินกว่า 20 นอตและสามารถล้างไล่ระดับสีได้ถึง 20 องศาเซลเซียส

การออกแบบครั้งแรกสำหรับเรือโฮเวอร์คราฟต์ การประดิษฐ์ที่ได้มาจากอังกฤษในคริสต์ทศวรรษที่ 1950 ถึง 1960 พวกเขาใช้ในขณะนี้ทั่วโลกในฐานะผู้เชี่ยวชาญในการลำเลียงบรรเทาภัยพิบัติ, ชายฝั่ง, การใช้งานทหารและการสำรวจเช่นเดียวกับการกีฬาหรือการให้บริการผู้โดยสาร รุ่นที่มีขนาดใหญ่มากได้รับการใช้ในการขนส่งหลายร้อยคนและยานพาหนะข้ามขณะที่คนอื่นช่องแคบอังกฤษมีการใช้งานทางทหารที่ใช้ขนส่งถัง, ทหารและอุปกรณ์ขนาดใหญ่ในสภาพแวดล้อมที่เป็นมิตรและภูมิประเทศ

การออกแบบ

เรือโฮเวอร์คราฟต์ สามารถขับเคลื่อนด้วยหนึ่งหรือมากกว่าเครื่องยนต์ เรือลำเล็ก เช่น มักจะมีหนึ่งเครื่องยนต์ที่มีการแยกเครื่องยนต์ผ่านระบบเกียร์ บนยานพาหนะที่มีเครื่องยนต์หลายอย่าง หนึ่งโดยปกติเครื่องยนต์พัดลม หรือ ซึ่งมีหน้าที่ในการยกยานพาหนะโดยแรงดันอากาศสูงภายใต้บังคับเรือ ลมนิรภัยพองตัว "กระโปรง" ภายใต้ยานพาหนะ, ทำให้มันโผล่ขึ้นเหนือพื้นผิว เครื่องยนต์เพิ่มเติมให้แรงผลักดันในเพื่อขับเคลื่อนเรือ บางโฮเวอร์คราฟต์ ใช้ท่อเพื่อให้เครื่องยนต์ทำงานทั้งโดยอำนวยบางส่วนของอากาศเพื่อกระโปรง ส่วนที่เหลือของอากาศที่ผ่านออกมาจากหลังที่จะผลักดันไปข้างหน้าเรือ

การใช้

ในเชิงพาณิชย์

ผู้ผลิตเครื่องบินชาวอังกฤษ พัฒนาเป็นครั้งแรกโฮเวอร์คราฟ์แบบคนแบก-ทางปฏิบัติ, ซึ่งออกโปรแกรมทดสอบหลายแห่งในปี ค.ศ. 1959-1961 (สาธิตสาธารณะครั้งแรกในปี ค.ศ.1959) รวมทั้งการทดสอบข้ามช่องทางทำงานในกรกฎาคม ค.ศ. 1959 ขับโดย ปีเตอร์ ("ชิพเปอร์") แลมบ์ นักบินทดสอบอดีตสมาชิกทหารเรือและหัวหน้านักบินทดสอบซอนเดอส์ยอง คริสโต ค็อกเคอเรลล์ อยู่บนเรือ และการบินที่เกิดขึ้นในวันครบรอบ 50 ปีของตรงกันข้ามทางอากาศแรกของ

พลเรือนที่ไม่ใช่เชิงพาณิชย์

การทหาร

นันทนาการ / กีฬา

ชุดขนาดเล็กที่ผลิตในเชิงพาณิชย์หรือแผนการสร้างโฮเวอร์คราฟ์เพิ่มขึ้นจะถูกนำมาใช้เพื่อการพักผ่อนหย่อนใจ เช่น การแข่งรถ และการประมงแล่นในทะเลสาบน้ำจืด และแม่น้ำพื้นที่เป็นแอ่งน้ำบริเวณปากแม่น้ำ และน้ำทะเลชายฝั่งฝั่ง

ชมรมล่องเรือโฮเวอร์คราฟ์ จะทุ่มเทเพื่อการส่งเสริมสนับสนุนและพัฒนางานอย่างปลอดภัยและน้ำใจของโฮเวอร์คราฟ์แล่นด้านสันทนาการ เป็นระเบียบในการฝึกอบรมทางการเลื่อนเหตุการณ์และมีระดับโลกเครื่องมือการออกแบบโฮเวอร์คราฟ์แนะนำในการดำเนินงานความปลอดภัย, ส่วนลดสมาชิกและประกันเรือ แต่ก็มีสโมสรบอร์ดที่ใช้งานและให้ข้อมูลของสมาชิก

ชมรมโฮเวอร์คราฟ์ แห่งบริเตนใหญ่ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1966 เป็นประจำภายในประเทศและจัดกิจกรรมการแข่งขันชายฝั่งโฮเวอร์คราฟ์ในสถานที่ต่าง ๆ ทั่วสหราชอาณาจักร

ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2010 ชมรมโฮเวอร์คราฟ์ แห่งบริเตนใหญ่เป็นเจ้าภาพในงานการประชันโฮเวอร์คราฟ์โลก ใน การประชันโฮเวอร์คราฟ์โลก ดำเนินภายใต้การอุปถัมภ์ของสหพันธ์โฮเวอร์คราฟ์โลก เหตุการณ์ที่คล้ายกันมีขึ้นในยุโรปและสหรัฐอเมริกา

อ้างอิง

หมายเหตุ

Wragg, David W. (1973). A Dictionary of Aviation (first ed.). Osprey. p. 18. ISBN .
Lefeaux, John (2001). Whatever Happened to the Hovercraft?. Pentland Books. ISBN .
. hovercruiser.org.uk. 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-02-03. สืบค้นเมื่อ 24 October 2009.
"Hovercraft Cruising Club UK !".
"Hovercraft Club of Great Britain". สืบค้นเมื่อ 24 October 2009.
. 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-05-03. สืบค้นเมื่อ 2013-02-17.
"World Hovercraft Federation". 2011.
"European Hovercraft Federation". 2011.
"Hoverclub of America". 2011.

บรรณานุกรม

"The Rohr Aerotrain Tracked Air-Cushioned Vehicle (TACV)". SHONNER Studios. สืบค้นเมื่อ 24 October 2009. Web page on tracked air cushion vehicle research in the U.S.
Volpe, John (December 1969). "Coming: Streamliners Without Wheels". : 51. Article on tracked air cushion vehicle research in the U.S.

แหล่งข้อมูลอื่น

Commemorative projects at in Suffolk, England, birthplace of the Hovercraft, including the Hovercraft Column
เรือโฮเวอร์คราฟต์ ที่เว็บไซต์ Curlie
"The Future of Hovercraft"
The world's only dedicated Hovercraft Museum at , near , Portsmouth, U.K.
1965 film of the from the ,

[1] Wragg, David W. (1973). A Dictionary of Aviation (first ed.). Osprey. p. 18. ISBN .

[Lefeaux-2] Lefeaux, John (2001). Whatever Happened to the Hovercraft?. Pentland Books. ISBN .

[3] . hovercruiser.org.uk. 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-02-03. สืบค้นเมื่อ 24 October 2009.

[HoverClub_UK_Forum-4] "Hovercraft Cruising Club UK !".

[Hovercraft_Club_of_Great_Britain-5] "Hovercraft Club of Great Britain". สืบค้นเมื่อ 24 October 2009.

[World_Hovercraft_Championships,_2010-6] . 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-05-03. สืบค้นเมื่อ 2013-02-17.

[World_Hovercraft_Federation-7] "World Hovercraft Federation". 2011.

[European_Hovercraft_Federation-8] "European Hovercraft Federation". 2011.

[Hoverclub_of_America-9] "Hoverclub of America". 2011.