เพนเที่ยม

เพนเทียม (Pentium) เป็นเครื่องหมายการค้าและแบรนด์ของผลิตภัณฑ์ไมโครโพรเซสเซอร์ x86 หลายตัวจากบริษัทอินเทล เพนเทียมเปิดตัวครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2536 โดยใช้สถาปัตยกรรม P5 และมีการพัฒนาต่อเนื่องโดยชิปตัวใหม่ที่ออกมาจะใช้ชื่อรหัสตามหลังคำว่าเพนเทียมเช่น เพนเทียมโปร หรือ เพนเทียมดูอัล-คอร์ จนกระทั่งในปี 2553 ทางอินเทลได้เปลี่ยนระบบการเรียกชื่อชิปในตระกูลเพนเทียมทั้งใหม่หมดให้ใช้เพียงแค่คำว่า "เพนเทียม" โดยไม่มีคำใดต่อท้าย

แม้ว่าเพนเทียมถูกออกแบบมาให้เป็นรุ่นที่ 5 ที่ใช้สถาปัตยกรรม P5 ชิปที่พัฒนาต่อมาได้มีการนำสถาปัตยกรรมตัวใหม่ที่นำมาพัฒนามาใช้ภายใต้ชื่อตระกูลเพนเทียม เช่น , , , เนเฮเลม และล่าสุดคือสถาปัตยกรรมแซนดีบริดจ์

ในปี 2541 เพนเทียมได้ถูกจัดให้เป็นซีพียูสำหรับตลาดบนของทางอินเทลเมื่อบริษัทได้เปิดตัวแบรนด์เซเลรอน เพื่อใช้สำหรับคอมพิวเตอร์ราคาประหยัด ที่ประสิทธิภาพลดลงมา จนกระทั่งในปี 2549 อินเทลได้เปิดตัวตระกูลคอร์ โดยออกมาในชื่อ อินเทล คอร์ 2 ทำให้สถานะทางการตลาดของเพนเทียมอยู่ในระดับกลาง รองจากตระกูลคอร์แต่อยู่สูงกว่าตระกูลเซเลรอน โดยในปัจจุบันชื่อเพนเทียมเป็นชิปที่อยู่ในราคากลางโดยอยู่ระหว่างอินเทลคอร์และอินเทลเซเลรอน

ชื่อ

ชื่อ "เพนเทียม" มาจากภาษากรีกคำว่า πέντε (เพนเต) ที่หมายถึง เลขห้า ซึ่งกล่าวถึงรุ่นที่ห้าของอินเทลต่อจาก (ตัวที่สาม) และ (ตัวที่สี่) ภายหลังจากที่อินเทลมีปัญหาด้านกฎหมายในการจดทะเบียนชื่อ 80586 และ i586 ชิปของอินเทลภายใต้ชื่อการค้า เพนเทียม ตัวแรกคือ P5 เปิดตัวเมื่อวันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2536

เพนเทียม ปี 2536

อินเทลได้พัฒนาไมโครโพรเซสเซอร์ใหม่ภายใต้ชื่อ "เพนเทียม" โดยได้พัฒนาโดยใช้สถาปัตยกรรมไมโครอินเทล P5 พัฒนาต่อเนื่องจาก โดย เพนเทียม และ เพนเทียม MMX ได้มีการใช้งานในช่วงปี 2536-2542 โดยรุ่นแรกมีความเร็ว 60 MHz หรือเท่ากับ 100 mips โดยมีทรานซิสเตอร์ 3.21 ล้านชิ้น และทำงานกับแอดเดรส (เหมือนกับ 486) โดยมีบัส 64 บิตทำให้ทำงานได้เร็วกว่ารุ่นก่อนหน้าสองเท่าตัว รุ่นแรกใช้งานบนซ็อกเก็ต 4 และบางตัวใช้งานบนซ็อกเก็ต 5 ได้

เพนเทียมรุ่นแรกกินไฟ 5 โวลต์ ก่อให้เกิดความร้อนสูงจนต่อมาถึงรุ่น 100 MHz ลดการกินไฟลงเหลือ 3.3 โวลต์

เพนเทียมระหว่าง ปี 2536-2553

ชิปเพนเทียมทั้งหมดที่เป็น P5

• Pentium ตัวแรกที่ใช้สถาปัตยกรรม P5
• Pentium Pro
• Pentium Dual-Core

เพนเทียม ปี 2553 เป็นต้นไป

สถาปัตยกรรมไมโครเนเฮเลม

ในปี 2553 อินเทลได้ประกาศยุบชื่อของ เพนเทียมดูอัล-คอร์ เหลือเพียง"เพนเทียม" เพื่อใช้ในการตลาด โดยใช้สถาปัตยกรรมไมโครเนเฮเลม โดยชื่อรุ่นสำหรับเพนเทียมชุดนี้ จะประกอบไปด้วย ตัวอักษรหนึ่งตัวตามด้วยตัวเลขสี่ตัว โดยตัวที่ใช้สำหรับเดสก์ท็อปจะใช้โพรเซสเซอร์ คลาร์กเดล ส่วนตัวโน้ตบุ๊กจะใช้

เดสก์ท็อป

• G6950 (2.80GHz)

โน้ตบุ๊ก

• P6200 (2.13GHz)
• P6100 (2.00GHz)
• P6000 (1.86GHz)
• U5400 (1.20GHz)

สถาปัตยกรรมแซนดีบริดจ์

สถาปัตยกรรมใหม่ แซนดีบริดจ์ จะถูกนำมาใช้กับเพนเทียมบางส่วนวางขายในป 2554 ได้แก่

เดสกท์ท็อป

• G850 (2.9 GHz)
• G840 (2.8 GHz)
• G620 (2.6 GHz)
• G620T (2.2 GHz)

อ้างอิง

1. "Microprocessor Quick Reference Guide". Intel. สืบค้นเมื่อ 2007-08-14.
2. . TG Daily. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-09-26. สืบค้นเมื่อ 2007-08-15.
3. "Microprocessor Hall of Fame". Intel. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-07-06. สืบค้นเมื่อ 2007-08-11.
4. Brown, Rich (23 April 2008). 00.htm "The multicore era is upon us: How we got here – Where we stand today". CNET Asia. สืบค้นเมื่อ 2009-04-18. {{}}: ตรวจสอบค่า |url= ((help)); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |coauthors= ถูกละเว้น แนะนำ (|author=) ((help))^[]
5. Shilov, Anton. . X-bit labs. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-08-14. สืบค้นเมื่อ 2007-08-15.
6. . Not Just Patents LLC. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-11-29. สืบค้นเมื่อ 2009-11-28.

หนังสืออ้างอิง

• p. 1, The Pentium Chronicles: The People, Passion, and Politics Behind Intel's Landmark Chips, Robert P. Colwell, Wiley, 2006, .

แหล่งข้อมูลอื่น

• รู้จักกับเพนเทียมโปรเซสเซอร์ 2004-10-31 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน