เบบีบูมกลางคริสต์ศตวรรษที่ 20

เบบีบูมหลังสงครามโลกครั้งที่สอง หมายถึง ช่วงเบบีบูมที่เกิดขึ้นหลังสงครามโลกครั้งที่สองในหลายประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศตะวันตก ยังไม่เป็นที่ตกลงกันว่าช่วงเบบีบูมดังกล่าวเริ่มต้นขึ้นและสิ้นสุดลงอย่างชัดเจนเมื่อใด แต่ส่วนใหญ่เห็นพ้องกันว่าช่วงเบบีบูมนี้เริ่มต้นขึ้นทันทีหลังสงครามโลกครั้งที่สองยุติ และสิ้นสุดลงในอีกมากกว่าหนึ่งทศวรรษถัดมา อัตราการเกิดในสหรัฐอเมริกาเริ่มลดลงใน ค.ศ. 1957 ซิลเวีย พอร์เตอร์ คอลัมนิสต์ของ เป็นบุคคลแรกที่ใช้คำว่า "บูม" เพื่อหมายถึงปรากฏการณ์การเพิ่มอัตราการเกิดในสหรัฐอเมริกาหลังสงคราม

เฉพาะในสหรัฐอเมริกาประเทศเดียว มีการประมาณการว่ามีทารกเกิดมากกว่า 77.3 ล้านคน ซึ่งปัจจุบันนี้ บุคคลที่เกิดในช่วงนี้มีอายุอยู่ในช่วงวัยกลางคนและเริ่มเข้าสู่วัยสูงอายุ ในทางเศรษฐกิจ บุคคลที่เกิดในช่วงนี้จำนวนมากกำลังปลดเกษียณและออกจากกำลังแรงงาน

ในช่วงหลังสงคราม คู่รักที่ไม่สามารถหาเงินเลี้ยงดูครอบครัวในได้ช่วงภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ได้ชดเชยช่วงเวลาที่เสียไป ความรู้สึกในเวลานี้คือการมองโลกในแง่ดี ระหว่างสงคราม ภาวะการว่างงานได้สิ้นสุดลงและเศรษฐกิจมีการขยายตัวอย่างมาก หลังจากนั้น ประเทศได้ประสบกับการเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างคึกคักจนกระทั่งคริสต์ทศวรรษ 1970

อ้างอิง

1. "Babies Equal Boom, New York Post, May 4, 1951.
2. Baby Boom Population – U.S. Census Bureau – USA and by State (July 1, 2008). Retrieved on May 18, 2009.