บทความน ย งต องการเพ มแหล งอ างอ งเพ อพ ส จน ความถ กต องค ณสามารถพ ฒนาบทความน ได โดยเพ มแหล งอ างอ งตามสมควร เน อหาท ขาด

เซี่ยงไฮ้ หรือ ช่างไห่ (จีน: 上海; พินอิน: Shànghǎi, เสียงอ่านภาษาจีนมาตรฐาน: [ʂâŋ.xài] ( ฟังเสียง), เสียงอ่านภาษาเซี่ยงไฮ้ [zɑ̃̀.hɛ́]) เป็นหนึ่งในสี่นครปกครองโดยตรงของสาธารณรัฐประชาชนจีน ตั้งอยู่บริเวณทางใต้ของปากแม่น้ำแยงซี และมีไหลผ่านกลางเมือง มีประชากรในปี ค.ศ. 2019 จำนวน 24.28 ล้านคน ทำให้เป็นเขตเมืองที่มีประชากรมากที่สุดในประเทศจีน และเป็นนครที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับสองของโลก เซี่ยงไฮ้เป็นศูนย์กลางระดับโลกทางด้านการเงิน นวัตกรรม และ โดยเป็นท่าเรือที่มีจำนวนเรือคับคั่งที่สุดในโลก>

เซี่ยงไฮ้ 上海市 ช่างไห่
นครปกครองโดยตรง
ทิวนครบริเวณลู่เจียจุ่ยและแม่น้ำหวงผู่ สวนยวี่หยวน ถนนหนันจิง ที่
ที่มาของชื่อ: 上海浦 (Shànghăi Pǔ) "ชื่อเดิมของ"

ที่ตั้งของเทศบาลนครเซี่ยงไฮ้ในประเทศจีน
พิกัด (): 31°13′43″N 121°28′29″E / 31.22861°N 121.47472°E / 31.22861; 121.47472
ประเทศ	สาธารณรัฐประชาชนจีน
ตั้งถิ่นฐาน	ป. 4000 ปีก่อนคริสตกาล
ก่อตั้ง • เมืองชิงหลง	ค.ศ. 746
• อำเภอเซี่ยงไฮ้	ค.ศ. 1292
• เทศบาลนคร	7 กรกฎาคม ค.ศ. 1927
เขตการปกครอง • ระดับอำเภอ • ระดับตำบล	16 เขต 210 เมืองและแขวง
การปกครอง
• ประเภท	นครปกครองโดยตรง
• เลขาธิการพรรค	หลี่ เฉียง (李强)
• นายกเทศมนตรี	กง เจิ้ง (龚正)
พื้นที่
• เทศบาลนคร	6,341 ตร.กม. (2,448 ตร.ไมล์)
• พื้นน้ำ	697 ตร.กม. (269 ตร.ไมล์)
• เขตเมือง (ค.ศ. 2018)	4,000 ตร.กม. (1,550 ตร.ไมล์)
ความสูง	4 เมตร (13 ฟุต)
ประชากร (ค.ศ. 2019)
• เทศบาลนคร	24,281,400 คน
• อันดับ	ที่ 1 ของประเทศ
• ความหนาแน่น	3,800 คน/ตร.กม. (9,900 คน/ตร.ไมล์)
• รวมปริมณฑล	34,000,000 คน
เขตเวลา	(CST)
รหัสไปรษณีย์	200000–202100
รหัสพื้นที่	21
รหัส ISO 3166	CN-SH
Nominal GDP	2019
• ทั้งหมด	3.82 ล้านล้านเหรินหมินปี้ (ที่ 11 ของประเทศ)
• ต่อหัว	157,279 เหรินหมินปี้ (ที่ 2 ของประเทศ)
• ความเติบโต	6.0%
HDI (ค.ศ. 2018)	0.867 (ที่ 2 ของประเทศ) – สูงมาก
ป้ายทะเบียนรถ	沪A, B, D, E, F, G, H, J, K, L, M, N 沪C (เฉพาะชานเมืองด้านนอก)
อักษรย่อ	SH / ฮู่ (沪; Hù)
ดอกไม้ประจำนคร	อฺวี้หลานแมกโนเลีย (Magnolia denudata)
ภาษา	ภาษาเซี่ยงไฮ้ ภาษาจีนมาตรฐาน
เว็บไซต์	www.shanghai.gov.cn

เซี่ยงไฮ้ในอดีตเป็นเพียงหมู่บ้านชาวประมง ต่อมาเริ่มมีความสำคัญมากขึ้นในศตวรรษที่ 19 เนื่องมาจากการค้าขายและทำเลที่ตั้งท่าเรือที่เหมาะสม ท่าเรือเซี่ยงไฮ้เป็นหนึ่งในห้าท่าเรือที่ต้องเปิดให้มีการค้าต่างประเทศหลังสงครามฝิ่นครั้งที่หนึ่ง และได้มีการก่อตั้งเขตการระงับข้อพิพาทระหว่างประเทศเซี่ยงไฮ้ (Shanghai International Settlement) และเขตสัมปทานฝรั่งเศส (Shanghai French Concession) ขึ้นมาตามลำดับ เซี่ยงไฮ้เจริญเติบโตขึ้นจนกลายเป็นศูนย์กลางทางการค้าและการเงินของภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกในช่วงทศวรรษที่ 1930 หลังจากเกิดเหตุการณ์ยุทธการที่เซี่ยงไฮ้ในช่วงสงครามจีน–ญี่ปุ่นครั้งที่สอง และหลังจากที่พรรคคอมมิวนิสต์จีนได้เข้าครอบครองจีนแผ่นดินใหญ่ในปี ค.ศ. 1949 ทำให้การค้าถูกจำกัดและอิทธิพลในระดับโลกลดลง

ในช่วงทศวรรษที่ 1990 การปฏิรูปเศรษฐกิจจีนที่นำโดยเติ้ง เสี่ยวผิง ส่งผลทำให้เกิดการพัฒนาเมืองครั้งใหญ่ โดยเฉพาะ ช่วยทำให้การเงินและการลงทุนจากต่างประเทศกลับมายังเซี่ยงไฮ้อีกครั้ง ตลาดหลักทรัพย์เซี่ยงไฮ้เป็นหนึ่งในตลาดหลักทรัพย์ที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลกเรียงตามมูลค่าตามราคาตลาด และเขตการค้าเสรีเซี่ยงไฮ้เป็นเขตการค้าเสรีแห่งแรกของประเทศจีน

ที่ตั้งและอาณาเขต

นครเซี่ยงไฮ้มีพื้นที่ติดต่อดังนี้

ทิศเหนือ ติดต่อกับ มณฑลเจียงซู ประเทศจีน
ทิศใต้ ติดต่อกับ มณฑลเจ้อเจียง ประเทศจีน
ทิศตะวันออก ติดต่อกับ ทะเลจีนตะวันออก
ทิศตะวันตก ติดต่อกับ มณฑลเจียงซู และมณฑลเจ้อเจียง ประเทศจีน

ภูมิประเทศ

มีสัดส่วนเป็นร้อยละ 0.06 ของพื้นที่ทั่วประเทศ ทิศตะวันตกเฉียงใต้เป็นเนินเขาสองลูกสูงไม่เกิน 120 เมตร ทอดยาวชื่อ หรือ เฉอชาน (佘山) เขตเมืองเป็นที่ราบตะกอนน้ำพากว้างใหญ่ ความสูงเหนือระดับน้ำทะเลเฉลี่ยประมาณ 4 เมตร มีเกาะอย่างน้อย 10 เกาะ โดยมีพื้นที่มากที่สุดคือ 1,370 ตารางกิโลเมตรในปี พ.ศ. 2563 และขยายขนาดทุกปี ซึ่งใหญ่เป็นอันดับ 3 ของจีน (รองจากเกาะไต้หวัน และเกาะไหหลำ)

ภูมิอากาศ

อยู่ในเขตมรสุมร้อนเอเชียเหนือ แบ่งเป็น 4 ฤดูชัดเจนและมีปริมาณฝนและแสงแดดที่เพียงพอ ฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วงระยะเวลาค่อนข้างสั้น ฤดูหนาวและร้อนค่อนข้างยาวนาน

การคมนาคม

ทางบก

มหานครเซี่ยงไฮ้มีเส้นทางเดินรถไฟฟ้าชนิดต่างๆเกือบ 100 เส้นทาง และมีโครงการขยายการก่อสร้างเส้นทางคมนาคมและทางด่วน เชื่อมต่อกับเมืองและเขตสำคัญๆ อาทิ สายในประเทศ เซี่ยงไฮ้-ฮ่องกง-มาเก๊า สายเหนือ เซี่ยงไฮ้ - รัสเซีย - ยุโรป สายตะวันตก เซี่ยงไฮ้ - เอเชียกลาง

ทางอากาศ

สำหรับเส้นทางขนส่งทางอากาศ นครเซี่ยงไฮ้มีสนามบินแห่งชาติ 2 แห่ง คือ ท่าอากาศยานนานาชาติซ่างไห่หงเฉียว และท่าอากาศยานนานาชาติเซี่ยงไฮ้ผู่ตง

ทางทะเล

เซี่ยงไฮ้มีพื้นที่ของท่าเทียบเรือกว่า 13.6 ตร.กม. นับตั้งแต่ปีทศวรรษที่ 80 ท่าเรือขนส่งเซี่ยงไฮ้เป็นท่าเรือ ขนาดใหญ่ติดอันดับโลก ที่มีสินค้าเข้าออกสูงกว่า 100 ล้านตัน ปลายปี พ.ศ. 2546 มหานครเซี่ยงไฮ้ (Shanghai) ได้รับการขนานนามว่าเป็น "" ถูกจัดให้อยู่ในกลุ่มมหานครไฮโซอันดับ 5 ของโลก รองจาก กรุงวอชิงตัน ดี.ซี. นิวยอร์ก ลอนดอน และ ปารีส รูปแบบการปกครองของมหานครเซี่ยงไฮ้จัดอยู่ในกลุ่มเมืองที่ขึ้นตรงต่อรัฐบาลกลาง ซึ่งไม่ขึ้นต่อมณฑลใด ๆ ทั้งสิ้น และปัจจุบันประเทศจีนมีเมืองที่มีรูปแบบการปกครองลักษณะนี้ทั้ง สิ้น 4 เมืองด้วยกัน ได้แก่ ปักกิ่ง เซี่ยงไฮ้ เทียนจินและฉงชิ่ง มหานครเซี่ยงไฮ้ ปัจจุบันนับเป็นเมืองที่มีขนาดใหญ่ที่สุดเมืองหนึ่งของโลก และมีประชากรมากเป็นอันดับหนึ่งของประเทศจีน เป็นเมืองศูนย์กลางความเจริญในด้านต่างๆ ของภูมิภาค ทั้งทางด้านเศรษฐกิจ การค้า การเงิน การลงทุน รวมถึง ด้านแฟชั่น และการท่องเที่ยว โดยการผลักดันของรัฐบาลซึ่งให้นครเซี่ยงไฮ้ก้าวขึ้นเป็นผู้นำ และเป็นศูนย์กลางด้านเศรษฐกิจในภูมิภาคเอเชีย เซี่ยงไฮ้จึงนับเป็นความภูมิใจของชาวจีน โดยเฉพาะชาวเมืองซึ่งถือกันว่าเมืองของตนเป็นสัญลักษณ์ของจีนยุคใหม่ ในด้านความก้าวหน้า และทันสมัย เซี่ยงไฮ้เป็นเมืองที่มีการผสมผสานทางด้านวัฒนธรรม ทั้งของจีนและตะวันตกได้อย่างกลมกลืน โดยจะเห็นได้จากอาคารสถาปัตยกรรมในยุคอาณานิคมตามเขตเช่าเดิมของชาวตะวันตก ซึ่งในปัจจุบันกลายมาเป็น สัญลักษณ์ที่สำคัญอย่างหนึ่งของเมือง^[]

ในเขตเมืองเก่าบริเวณยู่หยวน (豫园 - Yu Garden) ที่ถูกสร้างในสมัยราชวงศ์หมิง ซึ่งยังคงไว้ด้านรูปแบบอาคารสถาปัตยกรรมแบบจีน ปัจจุบันกลายเป็นสถานที่ขายของที่ระลึกและศิลปะต่างๆ นอกจากนั้นสถานที่ ซึ่งนักท่องเที่ยวที่มาเยีอนเซียงไฮ้จะพลาดไม่ได้คือ ถนนหนานจิง อันเป็นสัญลักษณ์สำคัญอันหนึ่งของเซี่ยงไฮ้ตั้งอยู่ใจกลางเมืองและ เป็นถนนคนเดินที่เต็มไปด้วยแหล่งร้านค้าสินค้าต่าง ๆ รวมทั้งนักท่องเที่ยวที่มาจับจ่ายซื้อสินค้ามากมาย หนึ่งในย่านนั้นมีอาคารจินเม่าทาวเวอร์ อาคารเซี่ยงไฮ้เวิร์ดไฟแนนเชียลเซ็นเตอร์ และ เซี่ยงไฮ้ทาวเวอร์ ซึ่งเป็นตึกที่สูงที่สุดในประเทศจีน นอกจากนั้นเซี่ยงไฮ้ยังเป็นเมืองทันสมัยอันดับที่ 25 ของโลกจาก 53 เมืองใหญ่ทั่วโลก เช่น ปักกิ่ง มอสโก นิวยอร์ก โตเกียว ลอนดอน และปารีส^[]

ประชากร

ประชากรในเขตเซี่ยงไฮ้มีประมาณ 19,213,200 คน โดยอายุ 0-14 คิดเป็น 12.2% อายุระหว่าง 15-64 คิดเป็น 76.3% อายุ 65 ปีขึ้นไป คิดเป็น 11.5%

เศรษฐกิจ

ภาพต่าง ๆ ของเมืองเซี่ยงไฮ้

ย่านลู่เจียจุ่ย เขตผู่ตงในเซี่ยงไฮ้ เมื่อปี ค.ศ. 2005
ฝั่งผู่ซี มองจากจินเม่าทาวเวอร์ ปี ค.ศ. 2005
ในเซี่ยงไฮ้ เมื่อปี ค.ศ. 2005
ตึกระฟ้านครเซี่ยงไฮ้ ฝั่งผู่ซี เมื่อปี ค.ศ. 2007
หอไข่มุกตะวันออก
ทิวทัศน์ ปี ค.ศ. 2007
ฝั่งผู่ตง ปี ค.ศ.2013
ผู่ตง ปี ค.ศ.2017
ตึกระฟ้า 3 แห่งที่เป็นจุดหมายตาของย่านลู่เจียจุ่ย
วัดพระหยก (玉佛寺) เมื่อปี ค.ศ. 2005
ยู่หยวน
สะพานไว่ไป๋ตู้ ข้ามแม่น้ำซูโจว มีอายุกว่า 110 ปี

อ้างอิง

. Shanghai Qingpu Museum. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 มกราคม 2017. สืบค้นเมื่อ 15 กรกฎาคม 2017.
上海青浦青龙镇遗址 [Ruins of Qinglong Town in Qingpu, Shanghai]. . 24 March 2017. จากแหล่งเดิมเมื่อ 31 August 2017. สืบค้นเมื่อ 16 July 2017.
上海镇、上海县、上海县城考录 (ภาษาจีน). Government of Shanghai. จากแหล่งเดิมเมื่อ 5 มีนาคม 2016. สืบค้นเมื่อ 10 พฤศจิกายน 2017.
"Doing Business in China – Survey". Ministry Of Commerce – People's Republic Of China. จากแหล่งเดิมเมื่อ 26 พฤษภาคม 2014. สืบค้นเมื่อ 5 สิงหาคม 2013.
"Land Area". Basic Facts. Shanghai Municipal People's Government. จากแหล่งเดิมเมื่อ 3 ตุลาคม 2011. สืบค้นเมื่อ 19 กรกฎาคม 2011.
"Water Resources". Basic Facts. Shanghai Municipal People's Government. จากแหล่งเดิมเมื่อ 3 October 2011. สืบค้นเมื่อ 19 July 2011.
Cox, W. (2018). Demographia World Urban Areas. 14th Annual Edition (PDF). St. Louis: Demographia. p. 22. (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 3 May 2018. สืบค้นเมื่อ 15 June 2018.
"Topographic Features". Basic Facts. Shanghai Municipal People's Government. จากแหล่งเดิมเมื่อ 3 October 2011. สืบค้นเมื่อ 19 July 2011.
[Statistical Communiqué of Shanghai on the 2019 National Economic and Social Development]. tjj.sh.gov.cn (ภาษาจีน). Shanghai Municipal Statistics Bureau. 9 March 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-03-24. สืบค้นเมื่อ 24 March 2020.
Justina, Crabtree (20 September 2016). "A tale of megacities: China's largest metropolises". CNBC. จากแหล่งเดิมเมื่อ 9 December 2017. สืบค้นเมื่อ 8 December 2017.
"Subnational Human Development Index". Global Data Lab China. 2020. สืบค้นเมื่อ 9 เมษายน 2020.{{}}: CS1 maint: url-status ()
. www.shcm.gov.cn. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-08-11. สืบค้นเมื่อ 2021-08-11.