เดอะไรเชียสบราเธอส์

เดอะไรเชียสบราเธอส์ (อังกฤษ: The Righteous Brothers) เป็นวงดนตรีคู่ดูโอประกอบด้วยและ พวกเขามีผลงานจากปี ค.ศ. 1963 ถึง 1975 และยังคงแสดงอยู่เรื่อยมาจนกระทั่แฮตฟิลด์เสียชีวิตไปในปี ค.ศ. 2003 แนวการร้องเพลงของพวกเขาบางครั้งอาจเรียกว่า บลู-อายด์โซล

เดอะไรเชียสบราเธอส์
ข้อมูลพื้นฐาน
ที่เกิด	ลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย
แนวเพลง	ป็อป, บลู-อายด์โซล
ช่วงปี	1962–1968, 1974–2003
ค่ายเพลง	, , Verve, , (for reissues only),
สมาชิก

เมดลีย์และแฮตฟิลด์มีความสามารถในการร้องเพลง ทั้งช่วงกว้างเสียง การควบคุมและโทน ที่ช่วงให้พวกเขาสามารถสร้างสรรค์การร้องคู่ที่แข็งแรงและโดดเด่น หรือแม้จะแสดงเดี่ยวก็ตาม เมดลีย์ร้องในส่วนเสียงต่ำและลึก กับเสียงเบส-แบร์ริโทน ขณะที่แฮตฟิลด์มีเสียงร้องที่สูง กับเสียงเทเนอร์ที่สูง

พวกเขาได้ชื่อวงมาในปี ค.ศ. 1962 ขณะที่แสดงด้วยกันในลอสแอนเจลิส ในฐานวงสมาชิก 5 คนที่ชื่อ เดอะพารามัวส์ ในขณะที่แสดงอยู่นั้น ตอนจบผู้ฟังที่เป็นนาวิกโยธินผิวดำก็ตะโกนขึ้นมาว่า "That was righteous, brothers!" ซึ่งทั้งคู่ก็รับเอาชื่อนี้มาเมื่อออกในฐานะดูโอ

เพลงที่มีชื่อเสียงที่สุดของเดอะไรเชียสบราเธอส์ คือเพลง "Unchained Melody" ในปี ค.ศ. 1965 ซิงเกิลเพลงนี้ขึ้นถึงอันดับ 4 ในสหรัฐอเมริกา และอันดับที่ 14 ในอังกฤษ ต่อมาในปี ค.ศ. 1990 เพลงนี้ถูกนำมาใช้ประกอบภาพยนตร์ Ghost (วิญญาณ ความรัก ความรู้สึก) นำแสดงโดยแพทริก สเวซีและเดมี มัวร์ ภาพยนตร์ประสบความสำเร็จสูงสุด และทำให้เพลงนี้ติดอันดับอีกครั้ง โดยติดอันดับหนึ่งในชาร์ต U.S. adult contemporary และอันดับหนึ่งในอังกฤษ ออสเตรีย และอีกหลายประเทศ

ซิงเกิ้ลดัง

เดอะไรเชียสบราเธอส์

• 1963: "" - #49 US
• 1963: "My Babe" - #75 US (เข้าชาร์ตใหม่ในปี 1965 ที่อันดับ #101 US)
• 1964: "You've Lost That Lovin' Feelin'" - #1 US, #1 UK
• 1965: "Bring Your Love to Me" - # 83 US / "Fannie Mae" - #117 US
• 1965: "" - #9 US
• 1965: "You Can Have Her" - #67 US
• 1965: "Justine" - #85 US
• 1965: "Unchained Melody" - #4 US, #14 UK / "Hung on You" - #47 US
• 1965: "" - #5 US, #48 UK
• 1966: "" - #62 US
• 1966: "" - #1 US (Gold), #15 UK
• 1966: "He" - #18 US / "" [a.k.a. "He Don't Love You (Like I Love You)"] - #91 US
• 1966: "Go Ahead and Cry" - #30 US
• 1966: "On This Side of Goodbye" - #47 US
• 1966: "White Cliffs of Dover|The White Cliffs of Dover]]" - #21 UK
• 1967: "Melancholy Music Man" - #43 US
• 1967: "Stranded in the Middle of No Place" - #72 US
• 1969: "You've Lost That Lovin' Feelin'" (re-issue) - #10 UK
• 1974: "Rock and Roll Heaven" - #3, เขียนโดย
• 1974: "Give It to the People" - #20
• 1974: "Dream On" - #32
• 1977: "You've Lost That Lovin' Feelin'" (re-issue) - #42 UK
• 1990: "Unchained Melody" (re-issue) - #13 (plus Adult Contemporary #1) US, #1 UK
• 1990: "Unchained Melody" (new 1990 recording for Curb Records) - #19 US (Platinum)
• 1990: "You've Lost That Lovin' Feelin'" / "Ebb Tide" (re-issue) - #3 UK

อ้างอิง

1. The Paramours
2. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-02-08. สืบค้นเมื่อ 2009-10-25.
3. BBC NEWS | Entertainment | Music | Brothers in good company with hits.