เชษฐ์ ติงสัญชลี

ศาสตราจารย์ ดร.เชษฐ์ ติงสัญชลี (เกิด 22 เมษายน พ.ศ. 2520 -) เป็นนักวิชาการด้านประวัติศาสตร์ศิลปะชาวไทย อาจารย์ภาควิชาประวัติศาสตร์ศิลปะ คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร มีความชำนาญด้านศิลปะและประวัติศาสตร์อินเดียและเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ โดยเฉพาะศิลปะอินเดีย พม่า และเนปาล, อิทธิพลของศาสนาพุทธและพราหมณ์ต่องานศิลปะ รวมทั้งอิทธิพลศิลปะอินเดียในภูมิภาคเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ มีผลงานแต่งหนังสือที่สำคัญ เช่น "ประวัติศาสตร์ศิลปะอินเดียและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้", "พระพุทธรูปอินเดีย" เป็นต้น

เชษฐ์ ติงสัญชลี
เกิด	22 เมษายน พ.ศ. 2520 (47 ปี) กรุงเทพมหานคร
สัญชาติ	ไทย
ศิษย์เก่า	NMIHACM มหาวิทยาลัยศิลปากร โรงเรียนอัสสัมชัญ
อาชีพ	อาจารย์, นักวิชาการ

ประวัติ

เชษฐ์ ติงสัญชลี เกิดเมื่อวันที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2520 สำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาจากโรงเรียนอัสสัมชัญ ปริญญาตรี ศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาประวัติศาสตร์ศิลปะ (เกียรตินิยมอันดับ 1 ทุนภูมิพล) คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร ปริญญาโท ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาประวัติศาสตร์ศิลปะ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร และได้รับทุนพระราชทานจากมูลนิธิสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ให้ศึกษาต่อทางด้านประวัติศาสตร์ศิลปะที่สถาบัน National Museum Institute of the History of Art, Conservation and Museology (NMIHACM) ประเทศอินเดีย

ผลงาน

หนังสือ

• พระพุทธรูปอินเดีย. กรุงเทพ: สำนักพิมพ์เมืองโบราณ, 2554.
• สังเวชนียสถาน
• เจดีย์ในศิลปะพม่า-มอญ : พัฒนาการทางด้านรูปแบบตั้งแต่ศิลปะศรีเกษตรถึงศิลปะมัณฑเล. กรุงเทพ: สำนักพิมพ์เมืองโบราณ, 2556.
• สัตตมหาสถาน
• ศิลปะชวา. กรุงเทพ: สำนักพิมพ์มติชน, 2558.
• ประวัติศาสตร์ศิลปะอินเดียและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้: รูปแบบ พัฒนาการ ความหมาย . กรุงเทพ: สำนักพิมพ์มิวเซียมเพรส, 2558.

บทความ

• เทวาลัยวัฏฏุวันโกวิลที่กาลุคุมาไลยตัวอย่างสถาปัตยกรรมสมัยราชวงศ์ปาณฑยะระยะแรก
• รัตนจงกรมเจดีย์ที่พุทธคยา
• ศิลปกรรมที่เมืองตักษิลา
• สถาปัตยกรรมสมัยอมราวดีที่นาคารชุนโกณฑะ
• "การแสวงบุญที่สถูปพระอดีตพุทธเจ้ากกุสันธะและสถูปพระอดีตพุทธเจ้าโกณาคมนะ" ใน ความคิด ความหมาย ความเชื่อ ของการจาริกยังสถานที่ศักดิ์สิทธิ์
• "แนะนำสถาปัตยกรรมในเกาะลูซอน ประเทศฟิลิปปินส์" ใน แหล่งประวัติศาสตร์ – มรดกวัฒนธรรมของประเทศฟิลิปปินส์

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

• พ.ศ. 2563 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นที่ 3 ตริตาภรณ์ช้างเผือก (ต.ช.)
• พ.ศ. 2556 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นที่ 3 ตริตาภรณ์มงกุฎไทย (ต.ม.)

อ้างอิง

1. [1] 2016-03-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน http://art-in-sea.com/ 2017-01-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน สืบค้นเมื่อ 2015-05-10]
2. [2] 2016-03-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน http://www.central.co.th/. สืบค้นเมื่อ 2015-05-10
3. [3] http://www.fringer.org/. สืบค้นเมื่อ 2015-05-10
4. [4] http://www.archae.su.ac.th/ 2010-11-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. สืบค้นเมื่อ 2015-05-10
5. ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือกและเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นต่ำกว่าสายสะพาย ประจำปี ๒๕๖๓ 2022-12-15 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๓๘ ตอนพิเศษ ๓ ข หน้า ๒๔, ๑ พฤษภาคม ๒๕๖๔
6. ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือกและเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นต่ำกว่าสายสะพาย ประจำปี ๒๕๕๖ 2022-12-15 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๓๑ ตอนที่ ๑๑ ข หน้า ๕๕, ๑๕ พฤษภาคม ๒๕๕๗