เจ้าชายอ็องรี เคานต์แห่งปารีส (พ.ศ. 2451–2542)

เจ้าชายอ็องรีแห่งออร์เลอ็อง เคานต์แห่งปารีส (อ็องรี โรแบร์ แฟร์ดีน็อง มารี เดอ ออร์เลอ็อง; 5 กรกฏาคม ค.ศ. 1908 – 19 มิถุนายน ค.ศ. 1999), เป็นผู้อ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์ฝรั่งเศสจากราชวงศ์ออร์เลอ็องในฐานะ อ็องรีที่ 6 ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1940 จนกระทั่งพระองค์สิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1999 อ็องรีเป็นทายาทสายตรงของฟีลิปที่ 1 ดยุกแห่งออร์เลอ็อง พระราชโอรสของพระเจ้าหลุยส์ที่ 13 นอกจากนี้เขายังสืบเชื้อสายมาจากพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 ผ่างทางสายเลือดฝ่ายหญิง จากฟร็องซัว มารี เดอ บูร์บง พระธิดาที่ถูกต้องตามกฏหมายของพระองค์ เช่นเดียวกับพระราชปนัดดา (สายเลือดทายาททั้งสี่ที่แตกต่างกัน) ของพระเจ้าหลุยส์-ฟีลิปที่ 1

เจ้าชายอ็องรี
เคานต์แห่งปารีสใน ค.ศ. 1987
ผู้อ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์ฝรั่งเศส สายราชวงศ์ออร์เลอ็อง
การอ้างสิทธิ์	25 สิงหาคม ค.ศ. 1940 – 19 มิถุนายน ค.ศ. 1999 (58 ปี 298 วัน)
ก่อนหน้า	เจ้าชายจีนส์ ดยุกแห่งกีซ
ถัดไป	เจ้าชายอ็องรี เคานต์แห่งปารีส
ประสูติ	5 กรกฎาคม ค.ศ. 1908(1908-07-05) , แอน, ฝรั่งเศส
สวรรคต	19 มิถุนายน ค.ศ. 1999(1999-06-19) (90 ปี) , เออเรลัวร์,ฝรั่งเศส
ฝังพระศพ
คู่อภิเษก	เจ้าหญิงอีซาแบลแห่งออร์เลอ็อง-บรากังซา (สมรส 1931)
พระราชบุตร	เจ้าหญิงอีซาแบล, เคาน์เตสแห่งเชินบอร์น -บุชไฮม์ เจ้าชายอ็องรี เคานต์แห่งปารีส เฮเลน, เคาน์เตสแห่งลิมแบร์ก-สติรุม เจ้าชายฟร็องซัวส์ ดยุกแห่งออร์เลอ็อง เจ้าหญิงอาน ดัชเชสแห่งกาลาเบรีย ไดแอนน์ ดัชเชสแห่งเวือร์ทเทิมแบร์ค เจ้าชายมีแชล เคานต์แห่งเอเวรอ เจ้าชายฌัก ดยุกแห่งออร์เลอ็อง เจ้าหญิงโกลด, ดัชเชสแห่งโอสตา ช็องตาล, บารอนเนส ฟร็องซัว ซาเวียร์ ชัมบูกา เด ซอร์กูว เจ้าชายตีโบ เคานต์แห่งลามาร์เค
พระนามเต็ม อ็องรี โรแบร์ แฟร์ดีน็อง มารี เดอ หลุยส์ ฟิลิป
ราชวงศ์	ออร์เลอ็อง
พระราชบิดา	เจ้าชายจีนส์ ดยุกแห่งกีซ
พระราชมารดา	เจ้าหญิงอีซาแบลแห่งออร์เลอ็อง
ศาสนา	โรมันคาทอลิก
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
รับใช้	ฝรั่งเศส
แผนก/สังกัด	กองทหารต่างด้าวฝรั่งเศส
การยุทธ์	สงครามโลกครั้งที่สอง สงครามแอลจีเรีย
บำเหน็จ	เครื่องอิสริยาภรณ์เลฌียงดอเนอร์

พระโอรสของเจ้าชายจีนส์ ดยุกแห่งกุสซี อ็องรีทรงถูกห้ามเข้าฝรั่งเศสตลอดพระชนม์ชีพของพระองค์ อย่างไรก็ตาม พระองค์ยังคงทรงอุทิศตนเพื่อรับใช้ฝรั่งเศส โดยสมัครเป็นทหารในกองทหารต่างด้าวฝรั่งเศสและต่อสู้รบในสงครามโลกครั้งที่สองและสงครามแอลจีเรีย ภายหลังทรงได้รับอนุญาตที่จะเสด็จนิวัติสู่ฝรั่งเศสใน ค.ศ. 1950 ในไม่ช้า พระองค์ทรงพัวพันกับการเมืองระบอบกษัตริย์ของฝรั่งเศสอย่างหนัก อ็องรีทรงทำงานเพื่อฟื้นฟูระบอบกษัตริย์ในฝรั่งเศส ในรูปแบบรัฐสภา และหารือหัวข้อเรื่องกับชาร์ล เดอ โกล เขาได้รับแรงสนับสนุนอย่างท่วมท้นจากชาวฝรั่งเศสฝ่ายนิยมกษัตริย์ แต่ความพยายามทั้งหมดที่จะฟื้นฟูระบอบกษัตริย์กลับต้องล้มเหลวในที่สุด เมื่อพระองค์ทรงสิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1999 อ็องรี พระโอรสของพระองค์ได้สืบทอดตำแหน่งต่อจากพระองค์ในฐานะประมุขแห่งราชวงศ์ออร์เลอ็อง

เสกสมรส

พระองค์ทรงเสกสมรสกับ เจ้าหญิงอิซาเบลแห่งออร์เลอ็อง-บราแกนซา เมื่อวันที่ 8 เมษายน 2474 พระชายารับพระราชทานพระอิสริยยศเป็น เจ้าหญิงเคาน์เตสแห่งปารีส ดัชเชสแห่งฝรั่งเศส พระชายา ทั้ง 2 มีพระบุตรร่วมกันถึง 11 พระองค์ ดังนี้

1. เจ้าหญิงอีซาแบลแห่งออร์เลอ็อง (ประสูติ พ.ศ. 2475)
2. เจ้าชายอ็องรี เคานต์แห่งปารีส
3. เจ้าหญิงเฮเลนแห่งออร์เลอ็อง
4. เจ้าชายฟร็องซัวส์ ดยุกแห่งออร์เลอ็อง
5. เจ้าหญิงอาน ดัชเชสแห่งกาลาเบรีย
6. ไดแอนน์ ดัชเชสแห่งเวือร์ทเทิมแบร์ค
7. เจ้าชายไมเคิล เคานต์แห่งเอเวรอ
8. เจ้าชายฌัก ดยุกแห่งออร์เลอ็อง
9. เจ้าหญิงโกลดแห่งออร์เลอ็อง
10. เจ้าหญิงแชนทัล บารอนเนสฟร็องซัวส์
11. เจ้าชายตีโบ เคานต์แห่งลามาร์เค

สิ้นพระชนม์

พระองค์สิ้นพระชนม์ลงเมื่อวันที่ 19 มิถุนายน 2542 สิริพระชันษา 90 ปี ด้วยพระอาการ ซึ่ง เจ้าชายโอโด ดยุกแห่งอ็องกูแลม พระนัดดาของพระองค์นั้น เสกสมรสในวันนี้

อ้างอิง

1. ; (1956). Blood Royal. Edinburgh: Thomas Nelson. pp. 3, 17. สืบค้นเมื่อ 8 September 2022.
2. Whitney, Craig R. (21 June 1999). . New York Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 September 2017.

แหล่งข้อมูลอื่น

• Film from Henri d'Orléanses wedding in 1931
• Une manifeste de Comte de Paris. Henri's manifest in Le Figaro in 1937, where he renounce Action Française (French)
• Interview with the Count on France Inter 23 April 1979 (French)
• Biography in The Guardian (1999)
• Biography in Independent (1999)
• กฤตภาคจากหนังสือพิมพ์เกี่ยวกับ เจ้าชายอ็องรี เคานต์แห่งปารีส ใน ของ