เกา ส งเจ ยน จ น 高行健 อ กษรโรม น Gao Xingjian 4 มกราคม ค ศ 1940 เป นน กประพ นธ น กเข ยนบทละคร และน กว จารณ ชาวจ น ผ ได ร

เกา สิงเจี้ยน (จีน: 高行健; อักษรโรมัน: Gao Xingjian; 4 มกราคม ค.ศ. 1940 – ) เป็นนักประพันธ์, นักเขียนบทละคร และนักวิจารณ์ชาวจีน ผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมใน ค.ศ. 2000 “สำหรับผลงานที่สมบูรณ์ในระดับสากล, ข้อมูลเชิงลึกที่ดุเดือด และความฉลาดทางด้านภาษา” นอกจากนี้ เขายังเป็นนักแปล (โดยเฉพาะอย่างยิ่งผลงานของซามูเอล เบ็คเค็ทท์ และ), นักเขียนบท, ผู้กำกับเวที และจิตรกรที่มีชื่อเสียง ใน ค.ศ. 1998 เกาได้รับสัญชาติฝรั่งเศส

เกา สิงเจี้ยน

เกิด	(1940-01-04) 4 มกราคม ค.ศ. 1940 (84 ปี) มณฑลเจียงซี ประเทศจีน
อาชีพ	นักประพันธ์, นักเขียนบทละคร, นักวิจารณ์, นักแปล, นักเขียนบท, ผู้กำกับ, จิตรกร
ภาษา	จีน
พลเมือง	จีน (ค.ศ. 1940–1998) ฝรั่งเศส (ตั้งแต่ ค.ศ. 1998)
จบจาก
รางวัลสำคัญ	รางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม ค.ศ. 2000

ละครของเกาได้รับการพิจารณาว่าเป็นที่มีความลึกซึ้งในปกติวิสัยและอยู่ระดับแถวหน้าในประเทศจีน ผลงานที่ออกมาเป็นร้อยแก้วของเขามีแนวโน้มที่จะมีชื่อเสียงโด่งดังน้อยกว่าในประเทศจีน แต่ได้รับการยกย่องอย่างสูงในยุโรปและฝั่งตะวันตก

การตอบรับ

ความเห็นจากนักเขียนชาวจีน

ผลงานของเกานำไปสู่การอภิปรายที่รุนแรงในหมู่นักเขียนชาวจีน ทั้งในเชิงบวกและเชิงลบ

นักเขียนชาวจีนจำนวนมาก^[] แสดงความเห็นถึง "ศิลปะลวดลายจีน" ของเกา หรืองานแปล ว่าได้เป็นการเปิดแนวทางใหม่สำหรับวรรณกรรมสมัยใหม่ของจีนที่วิทยาลัยสวีเดน และการชนะรางวัลโนเบลเนื่องในโอกาสครบรอบ 100 ปี เป็นการสร้างความสุขต่อวงการวรรณกรรมของจีน

บทความเกี่ยวกับเขาในนิตยสาร ฉบับเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2008 ซึ่งเป็นนิตยสารที่ยุติลงแล้วในฮ่องกง (李歐梵) ได้สรรเสริญการใช้ภาษาจีนในผลงาน: 'ไม่ว่ามันจะเป็นการสร้างผลงานหรือไม่ แต่มันก็เป็นเรื่องแต่งที่อุดมไปด้วยวาทะพื้นเมืองและการวางเกณฑ์ที่สละสลวยชั้นเอก ตลอดจนภาษาถิ่น จึงจัดเป็น "นวนิยายที่เกิดขึ้นในสังคมมนุษย์ที่หลากหลาย" โดยมีเสียงและจังหวะที่สามารถอ่านออกเสียงได้ (ในฐานะที่เกาสามารถทำได้สำหรับการอ่านของประชาชน)'

ก่อนถึง ค.ศ. 2000 นักเขียนและนักวิชาการชาวจีนกว่าสิบรายได้คาดการณ์ไว้แล้วถึงการรับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมของเกา ซึ่งได้แก่ หู เย่าเหิง (胡耀恒) พานจุน (潘军) ตั้งแต่เมื่อช่วง ค.ศ. 1999

อ้างอิง

"The Nobel Prize in Literature 2000". Nobelprize. October 7, 2010. สืบค้นเมื่อ October 7, 2010.
"The Nobel Prize for Literature 2000". . The Nobel Prize in Literature for 2000 goes to the Chinese writer Gao Xingjian "for an œuvre of universal validity, bitter insights and linguistic ingenuity, which has opened new paths for the Chinese novel and drama".
Lee, Leo Ou-fan (June 2008). "The happy exile". Muse Magazine (17): 93.
. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-06-27. สืบค้นเมื่อ 2014-05-01.
. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-10-20. สืบค้นเมื่อ 2014-05-01.

แหล่งข้อมูลอื่น

ข้อมูลการออกสื่อ บน ซี-สแปน
The Voice of One in the Wilderness 2014-09-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน critical essay on the works of Gao Xingjian by Olivier Burckhardt, PN Review #137, 27:3 (Jan–Feb 2001) 28–32, shorter version also published in Quadrant. 44:4 (2000) 54–57, and anthologized in Contemporary Literary Criticism Vol. 167, ed. Jeff Hunter, Gale Publishing, (2003) 200–204
Gao Xingjian^[]: Bio, excerpts, interviews and articles in the archives of the
"The Challenge to the 'Official Discourse' in Gao Xingjian's Early Fiction" 2016-09-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน by Deborah Sauviat. First-class Honours thesis. University of Sydney, 1996.
Gao Xingjian and "Soul Mountain: Ambivalent Storytelling, Robert Nagle, Houston, Texas, 2002.

[nobel-1] "The Nobel Prize in Literature 2000". Nobelprize. October 7, 2010. สืบค้นเมื่อ October 7, 2010.

[2] "The Nobel Prize for Literature 2000". . The Nobel Prize in Literature for 2000 goes to the Chinese writer Gao Xingjian "for an œuvre of universal validity, bitter insights and linguistic ingenuity, which has opened new paths for the Chinese novel and drama".

[3] Lee, Leo Ou-fan (June 2008). "The happy exile". Muse Magazine (17): 93.

[4] . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-06-27. สืบค้นเมื่อ 2014-05-01.

[5] . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-10-20. สืบค้นเมื่อ 2014-05-01.