อีเมลดา มาร์กอส

อีเมลดา โรมวลเดซ มาร์กอส (Imelda Romualdez Marcos; ชื่อเมื่อเกิด อีเมลดา ตรินิแดด โรมวลเดซ; Imelda Trinidad Romualdez; เกิด 2 กรกฎาคม 1929) เป็นนักการเมืองและอาชญากรชาวฟิลิปปินส์ อดีตของประเทศฟิลิปปินส์เป็นเวลา 21 ปี ซึ่งเธอและสามี มีทรัพย์สินที่กอบโกยมาเป็นของตนอย่างผิดกฎหมายมากกว่าหลายพันล้านดอลลาร์สหรัฐ

อีเมลดา มาร์กอส
เมื่อปี 2008
สมาชิก จาก
ดำรงตำแหน่ง 30 มิถุนายน 2010 – 30 มิถุนายน 2019
ก่อนหน้า	บองบอง มาร์กอส
ถัดไป	Angelo M. Barba
สมาชิก จาก
ดำรงตำแหน่ง 30 มิถุนายน 1995 – 30 มิถุนายน 1998
ก่อนหน้า	Cirilo Roy Montejo
ถัดไป	Alfred Romuáldez
ดำรงตำแหน่ง 12 มิถุนายน 1978 – 5 มิถุนายน 1984
ประธานาธิบดี	เฟอร์ดินานด์ มาร์กอส
ก่อนหน้า	ประเดิมตำแหน่ง ในฐานะสมาชิกของ National Assembly: Leon G. Guinto, Alfonso E. Mendoza
ถัดไป	เปลี่ยนเป็น Mambabatas Pambansa ประจำ Manila: , Carlos Fernando, , Gonzalo Puyat II, and
1st
ดำรงตำแหน่ง 27 กุมภาพันธ์ 1975 – 25 กุมภาพันธ์ 1986
ประธานาธิบดี	เฟอร์ดินานด์ มาร์กอส
ก่อนหน้า	ประเดิมตำแหน่ง
ถัดไป
ลำดับที่ 10
ในตำแหน่ง 30 ธันวาคม 1965 – 25 กุมภาพันธ์ 1986
ประธานาธิบดี	เฟอร์ดินานด์ มาร์กอส
ก่อนหน้า
ถัดไป
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	Imelda Remedios Romuáldez-López y Trinidad (1929-07-02) 2 กรกฎาคม ค.ศ. 1929 (94 ปี) มะนิลา,
เชื้อชาติ	ฟิลิปิโน
พรรคการเมือง	(1965–1978; 2009–ปัจจุบัน)
การเข้าร่วม พรรคการเมืองอื่น	(1978–2013)
คู่สมรส	เฟอร์ดินานด์ มาร์กอส (สมรส 1954; 1989)
บุตร	บองบอง มาร์กอส
ที่อยู่อาศัย
ทรัพย์สินสุทธิ	923.8 ล้าน₱ ข้อมูลประกาศทางการเมื่อ (ธันวาคม 2018)
สถานะทางคดี	ถูกปล่อยตัวด้วยการประกันตัว
ฐาน	รับสินบน

เธอสมรสกับเฟอร์ดินานด์ มาร์กอสในปี 1954 และขึ้นมาเป็นสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งในปี 1965 เมื่อเขาขึ้นเป็น ระหว่างเธออยู่ในตำแหน่ง เธอได้ริเริ่มโครงการสถาปัตยกรรมอันยิ่งใหญ่อลังการมากมายโดยใช้ทุนรัฐบาลที่ซึ่งปัจจุบันเรียกกันว่าเป็น (edifice complex)

ในเดือนกุมภาพันธ์ 1986 การปฏิวัติพลังปวงประชาได้ทำให้ตระกูลมาร์กอสพ้นจากตำแหน่ง และครอบครัวทั้งครอบครัวต้องหลบหนีออกนอกประเทศ ในปี 1991 ประธานาธิบดีโคราซอน อากีโน ได้ยินยอมให้ตระกูลมาร์กอสสามารถเดินทางกลับมายังฟิลิปปินส์ได้ภายหลังการเสียชีวิตของเฟอร์ดินานด์ในปี 1989 หลังจากที่เธอกลับมาอยู่ฟิลิปปินส์ได้ไม่นาน อีเมลดาได้ลงสมัครรับเลือกตั้งและได้รับเลือกให้ดำรงตำแหน่งถึงสี่วาระ เธอเคยลงสมัครประธานาธิบดีอยู่สองครั้งแต่ไม่ประสบความสำเร็จ

เธอและตระกูลมาร์กอสเป็นที่รู้จักในวงกว้างสำหรับไลฟ์สไตล์ที่ฟุ่มเฟือยเกินขอบเขตในระหว่างวิกฤตเศรษฐกิจและความไม่สงบในประเทศ อีเมลดาให้เวลาส่วนใหญ่ในต่างประเทศไปกับการเดินทางเยี่ยมเยียนรัฐต่าง ๆ งานปาร์ตีที่ยิ่งใหญ่อลังการ และจับจ่ายซื้อของอย่างสนุกสนาน รวมถึงใช้จ่ายเงินจำนวนมากซึ่งเป็นเงินของรัฐไปกับเครื่องเพชรและรองเท้าของตนเอง เธอและเฟอร์ดินานด์ สามีของเธอ ได้รับตำแหน่งบนกินเนสส์ เวิลด์ เรเคิดส์ว่าเป็น รัฐบาลชุดที่ปล้นมากที่สุด (Greatest Robbery of a Government)

ในปี 2019 เธอปรากฏตัวเป็นผู้เล่าเรื่องและดำเนินเรื่องในภาพยนตร์สารคดีเกี่ยวกับชีวิตของเธอ เรื่อง The Kingmaker ซึ่งเล่าเกี่ยวกับเรื่องราวของสภาวะประเทศฟิลิปปินส์ภายใต้การปกครองของมาร์กอสผ่านมุมมองของเธอ

อ้างอิง

1. Cabico, Gaea Katreena (June 14, 2019). . The Philippine Star. Manila. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 19, 2019. สืบค้นเมื่อ October 21, 2019.
2. "Imelda Marcos posts bail for graft conviction in Philippines". NBC News (ภาษาอังกฤษ). จากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-11-17. สืบค้นเมื่อ 2020-08-13.
3. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ CNN20181110
4. Lalu, John Gabriel (November 9, 2018). "FULL TEXT: Sandigan ruling on 10 graft cases vs Imelda Marcos". Philippine Daily Inquirer. สืบค้นเมื่อ March 12, 2019.
5. Macaraig, Mynardo. "5 questions on the dictator Ferdinand Marcos". ABS-CBN News. Agence France-Presse.
6. Tiongson-Mayrina, Karen (September 21, 2017). "The Supreme Court's rulings on the Marcoses' ill-gotten wealth". .
7. . . September 30, 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-09-11. สืบค้นเมื่อ 2020-08-30.
8. Manapat, Ricardo (1991) Some Are Smarter Than Others. Aletheia Press.
9. Through the Years, PCGG at 30: Recovering Integrity –A Milestone Report. Manila: Republic of the Philippines Presidential Commission on Good Government. 2016.
10. Warf, Barney (2018). Handbook on the Geographies of Corruption. Cheltenham, UK: Edward Elgar Publishing. p. 335. ISBN .
11. . Martial Law Chronicles Project (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). April 25, 2018. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-08-01. สืบค้นเมื่อ November 14, 2018.
12. de Villa, Kathleen (September 16, 2017). "Imelda Marcos and her 'edifice complex'". Philippine Daily Inquirer.
13. "The Powerful Imelda Marcos". The Washington Post. January 18, 1981.
14. Duet for EDSA: Chronology of a Revolution. Manila, Philippines: Foundation for Worldwide People Power. 1995. ISBN . OCLC 45376088.
15. Dent, Sydney (November 23, 2012). "A dynasty on steroids". Sydney Morning Herald (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ September 1, 2018.
16. Mydans, Seth (November 4, 1991). "Imelda Marcos Returns to Philippines". The New York Times (ภาษาอังกฤษ). จากแหล่งเดิมเมื่อ December 12, 2009. สืบค้นเมื่อ August 16, 2018.
17. Casauay, Angela (May 23, 2013). "Pacquiao, Imelda Marcos wealthiest House members". Rappler.
18. Tully, Shawn (January 9, 2014). "My afternoon with Imelda Marcos". .
19. Ellison 1988, p. 1–10. sfn error: no target: CITEREFEllison1988 ()
20. Tantuco, Vernise L (September 21, 2018). "3,000 pairs: The mixed legacy of Imelda Marcos' shoes". Rappler.
21. "Greatest robbery of a Government". Guinness World Records. สืบค้นเมื่อ August 20, 2020.
22. Drogin, Bob (November 4, 1991). "Imelda Marcos Weeps on Return to Philippines". Los Angeles Times.
23. The Guinness Book of World Records 1989. Bantam. p. 400. ISBN .