อาล ซ ซโตรอาม โจโย อ นโดน เซ ย Ali Sastroamidjojo เป นนายกร ฐมนตร อ นโดน เซ ยระหว าง พ ศ 2496 2508 และ พ ศ 2499 2500 เป

อาลี ซัซโตรอามีโจโย (อินโดนีเซีย: Ali Sastroamidjojo) เป็นนายกรัฐมนตรีอินโดนีเซียระหว่าง พ.ศ. 2496–2508 และ พ.ศ. 2499–2500 เป็นผู้มีบทบาทสำคัญในการเรียกร้องเอกราชและมีแนวคิดแยกศาสนาออกจากการเมืองและไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด

ประวัติ

ซัซโตรอามีโจโยเป็นชาวชวา เกิดที่กราบัก (Grabag) เมื่อ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2446 ในวัยเยาว์ของเขาเป็นช่วงที่หมู่เกาะอินเดียตะวันออกของเนเธอร์แลนด์กำลังมีความตื่นตัวทางการเมืองเพื่อเรียกร้องเอกราช ซัซโตรอามีโจโยนั้นเข้ามามีส่วนร่วมในทางการเมืองครั้งแรกเมื่อเป็นนักศึกษากฎหมายในเดอะเฮกโดยเข้าเป็นสมาชิกสมาคมนักศึกษาอินโดนีเซียในเนเธอร์แลนด์ ที่มีโมฮัมมัด ฮัตตาเป็นประธาน สมาคมนี้ต้องการให้อินโดนีเซียได้รับเอกราชโดยแท้จริงและรณรงค์ไม่ให้ชาวอินโดนีเซียในทุกระดับให้ความร่วมมือกับรัฐบาลเนเธอร์แลนด์ในอินโดนีเซีย โดยออกหนังสือพิมพ์ อินโดเนซียาเมอร์เดกา เพื่อเผยแพร่ความคิดนี้

ใน พ.ศ. 2470 สมาคมอินโดนีเซียได้ติดต่อกับผู้นำพรรคคอมมิวนิสต์อินโดจีนที่ถูกเนรเทศ ทำให้ซัซโตรอามีโจโยกับเพื่อนนักศึกษาอีกสามคนถูกจับกุมและถูกคุมขังอยู่ 6 เดือน จนในที่สุดศาลพิพากษาว่าไม่มีความผิดจึงให้ปล่อยตัวเป็นอิสระ หลังจากที่พ้นจากที่คุมขัง ซัซโตรอามีโจโยไปเข้าร่วมกับของซูการ์โนที่กำลังเป็นที่นิยม ต่อมา เมื่อซูการ์โนถูกจับขังคุกใน พ.ศ. 2472 ในข้อหาเป็นภัยต่อรัฐบาล และพรรคชาตินิยมถูกยุบเมื่อ พ.ศ. 2474 ซัซโตรอามีโจโยและสมาชิกเดิมในพรรคไปตั้งพรรคการเมืองใหม่คือพรรคอินโดนีเซีย แต่พรรคนี้ไม่ได้รับความนิยมเท่าเดิม ในที่สุดจึงสลายตัวไปใน พ.ศ. 2479 ซัซโตรอามีโจโยจึงเข้าร่วมในขบวนการประชาชนอินโดนีเซีย ซึ่งเป็นพรรคฝ่ายซ้าย แต่ยินดีร่วมมือกับรัฐบาลอาณานิคมในการต่อต้านลัทธิฟาสซิสต์

หลังจากเยอรมนีโจมตีเนเธอร์แลนด์ใน พ.ศ. 2483 รัฐบาลเนเธอร์แลนด์ในอินโดนีเซียประกาศกฎอัยการศึกและห้ามเคลื่อนไหวทางการเมือง อำนาจของเนเธอร์แลนด์สิ้นสุดใน พ.ศ. 2485 เมื่อญี่ปุ่นเข้ายึดครองและพยายามกลับมาฟื้นฟูอำนาจอีกเมื่อสงครามโลกสิ้นสุด ซัซโตรอามีโจโยมีบทบาทในการก่อตั้งสาธารณรัฐอินโดนีเซียใน พ.ศ. 2488 และรวมอยู่ในคณะรัฐมนตรี เมื่อฝ่ายสาธารณรัฐพ่ายแพ้ ซัซโตรอามีโจโยถูกจับคุมขังพร้อมด้วยผู้นำรัฐบาลคนอื่น ต่อมา พวกเขาถูกปล่อยตัวหลังจากที่สหรัฐเข้ามากดดันให้เนเธอร์แลนด์จัดตั้งสาธารณรัฐในอินโดนีเซีย ซัซโตรอามีโจโยได้เป็นตัวแทนรัฐบาลไปเจรจาเรื่องเอกราชกับเนเธอร์แลนด์

หลังจากที่อินโดนีเซียได้รับเอกราชใน พ.ศ. 2492 ซัซโตรอามีโจโยได้เข้าร่วมกับพรรคชาตินิยมที่ฟื้นฟูขึ้นมาใหม่และไปเป็นเอกอัครราชทูตประจำกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. และได้เป็นนายกรัฐมนตรีใน พ.ศ. 2496 รัฐบาลของเขานั้นเน้นที่การต่างประเทศที่ต้องการให้อินโดนีเซียเป็นผู้นำในกลุ่มประเทศเอเชีย-แอฟริกา และได้จัดให้มีการประชุมบันดุงในเดือนเมษายน พ.ศ. 2498 แต่ก็ถูกโจมตีในด้านการจัดเก็บภาษีไม่เป็นธรรม เน้นบทบาทของชาวชวามากกว่าเกาะอื่น ๆ

หลังการประชุมบันดุงเสร็จสิ้นลง มีการเลือกตั้งใหม่ แต่ไม่มีพรรคใดได้เสียงข้างมาก จึงจัดตั้งรัฐบาลผสมใน พ.ศ. 2499 โดยซัซโตรอามีโจโยเป็นนายกรัฐมนตรีต่อมา ซึ่งผลงานในสมัยนี้คือการปฏิเสธการชำระหนี้แก่เนเธอร์แลนด์โดยให้ถือเป็นค่าความสูญเสียของอินโดนีเซียในสงครามกู้เอกราช แต่ปัญหาเศรษฐกิจไม่ได้รับการแก้ไข ชาวเกาะอื่น ๆ ไม่พอใจรัฐบาลโดยเฉพาะเกาะสุมาตรา จนในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2499 ทหารในสุมาตราก่อกบฏโดยประกาศจัดตั้งรัฐบาลปฏิวัติแห่งสาธารณรัฐอินโดนีเซียแต่ถูกปราบได้ ต่อมา ทหารในอินโดนีเซียตะวันออกก่อกบฏอีก กองทัพจึงกดดันให้ซัซโตรอามีโจโยลาออก และสนับสนุนให้ซูการ์โนประกาศกฏอัยการศึก ทำให้เป็นจุดเริ่มต้นของ

หลังจากพ้นจากตำแหน่ง ช่วง พ.ศ. 2500–2503 ซัซโตรอามีโจโยไปเป็นเอกอัครราชทูตประจำกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. และได้เป็นประธานพรรคระหว่าง พ.ศ. 2503–2509 แต่อำนาจที่แท้จริงเป็นของซูการ์โน และซัซโตรอามีโจโยก็สนับสนุนซูการ์โนอย่างใกล้ชิด จนนายพลซูฮาร์โตปฏิวัติ ซัซโตรอามีโจโยจึงถูกกดดันให้ลาออกจากประธานพรรค เขาถึงแก่กรรมเมื่อ 13 มีนาคม พ.ศ. 2518 ที่จาการ์ตา ขณะอายุ 72 ปี

อ้างอิง

สุกัญญา บำรุงสุข. "อาลี ซัสโตรอามิโจโย." ใน สารานุกรมประวัติศาสตร์สากลสมัยใหม่: เอเชีย เล่ม 1 อักษร A-B ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2539, หน้า 95–99.