อัลเฟรด เวล

อัลเฟรด ลิวอิส เวล (อังกฤษ: Alfred Vail; 25 กันยายน ค.ศ. 1807 — 18 มกราคม ค.ศ. 1859) เป็นช่างเครื่องและนักประดิษฐ์ เวลเป็นศูนย์กลาง ร่วมกับซามูเอล มอร์ส ในการพัฒนาและการประกอบธุรกิจโทรเลขระหว่าง ค.ศ. 1837 ถึง 1844 เวลและมอร์สเป็นสองผู้ควบคุมโทรเลขในสายทดลองแรกของมอร์สระหว่างวอชิงตัน ดี.ซี. กับบัลติมอร์ และเวลเป็นผู้ควบคุมอาคารและจัดการสายโทรเลขหลายสายในช่วงเริ่มแรกระหว่าง ค.ศ. 1845 และ 1848 เขายังรับผิดชอบต่อนวัตกรรมทางเทคนิคต่อระบบของมอร์สเพิ่มเติม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง แป้นส่งและรีเลย์แม่เหล็ก เวลปลีกตัวจากอุตสาหกรรมโทรเลขใน ค.ศ. 1848 เนื่องจากเขาเชื่อว่าผู้จัดการสายของมอร์สไม่ได้ให้คุณค่าแก่การมีส่วนร่วมของเขาสักเท่าใด งานสุดท้ายของเขา คือ การเป็นผู้จัดการบริษัทโทรเลขวอชิงตันและนิวออร์ลีนส์ ซึ่งสร้างรายได้เพียง 900 ดอลลาร์สหรัฐต่อปี โดยเขาเขียนจดหมายถึงมอร์สว่า "ผมได้ตัดสินใจที่จะปล่อยให้โทรเลขเป็นไปตามยถากรรม เพราะมันไม่สามารถดูแลผมได้เลย..."

อัลเฟรด เวล
อัลเฟรด เวล
เกิด	25 กันยายน ค.ศ. 1807 รัฐนิวเจอร์ซีย์
เสียชีวิต	18 มกราคม ค.ศ. 1859
สัญชาติ	อเมริกัน
อาชีพ	ช่างเครื่อง, นักประดิษฐ์
มีชื่อเสียงจาก	มีส่วนร่วมในการประดิษฐ์โทรเลข

ประวัติ

บิดามารดาของเวล ได้แก่ สตีเฟน เวล (1780-1864) และเบ็ธทีอะห์ ยังส์ (1778-1847) เวลเกิดใน รัฐนิวเจอร์ซีย์ บิดาของเขาเป็นผู้ประกอบการและนักอุตสาหกรรม ผู้ก่อตั้งสปีดเวลล์ ไอร์ออนเวิร์กส์ ให้เป็นหนึ่งในโรงงานผลิตเหล็กที่มีความก้าวหน้าที่สุดแห่งยุค พี่น้องของอัลเฟรด ได้แก่ จอร์จ เวล ผู้ซึ่งเป็นนักการเมืองที่มีชื่อเสียงในสมัยนั้น

อัลเฟรดเข้ารับการศึกษาในโรงเรียนรัฐบาล ก่อนที่จะเข้าทำงานเป็นช่างเครื่องในโรงงานผลิตเหล็ก เขาเข้าศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยนิวยอร์กในด้านเทววิทยา ใน ค.ศ. 1832 ที่ซึ่งเขาเป็นนักเรียนที่กระตือรือร้นและประสบความสำเร็จ โดยสำเร็จการศึกษาใน ค.ศ. 1836 การเดินทางเยี่ยมโรงเรียนเก่าเมื่อวันที่ 2 กันยายน ค.ศ. 1837 ทำให้เขาได้เป็นพยานเห็นหนึ่งในการทดลองโทรเลขครั้งแรก ๆ ของซามูเอล มอร์ส เขาได้มีความสนใจในเทคโนโลยีดังกล่าวเป็นอย่างมาก และเจรจาข้อตกลงกับมอร์สเพื่อพัฒนาเทคโนโลยีดังกล่าวที่สปีดเวลล์ โดยที่เขาจะต้องออกค่าใช้จ่ายเอง แต่จะได้รับผลตอบแทนเป็น 25% ของรายได้ อัลเฟรดได้แตกหุ้นของเขากับน้องชาย จอร์จ เวล เมื่อมอร์สว่าจ้างฟรานซิส สมิธ สมาชิกรัฐสภาจากรัฐเมน เป็นผู้ช่วยงาน เขาได้ลดสัดส่วนถือหุ้นของเวลเหลือหนึ่งในแปด มอร์สผูกขาดสิทธิบัตรในทุกสิ่งที่เวลได้พัฒนาขึ้น

หลังจากได้รับการสนับสนุนทางการเงินจากบิดา เวลได้ปรับปรุงต้นแบบโทรเลขของมอร์ส เพื่อให้เหมาะสำหรับการนำเสนอต่อสาธารณะและการนำไปประกอบธุรกิจ การสื่อสารด้วยโทรเลขประสบความสำเร็จครั้งแรกที่สปีดเวลล์ไอร์ออนเวิร์กส์ เมื่อวันที่ 6 มกราคม ค.ศ. 1838 โดยส่งข้อความผ่านสายโทรเลขยาว 3 กิโลเมตร ข้อความดังกล่าวเขียนว่า "ผู้ที่อดทนรอไม่ใช่ผู้แพ้" ตลอดเวลาอีกหลายเดือนต่อมา มอร์สและเวลได้แสดงโทรเลขต่อสถาบันแฟรงกลินของฟิลาเดลเฟีย สมาชิกรัฐสภา และประธานาธิบดีมาร์ติน แวน บิวเรน ตลอดจนสมาชิกคณะรัฐมนตรี การแสดงดังกล่าวมีความสำคัญต่อการได้รับเงินสนับสนุนจากรัฐสภาจำนวน 30,000 ดอลลาร์สหรัฐ ในการสร้างสายโทรเลขสายแรกใน ค.ศ. 1844 จากวอชิงตันไปยังบัลติมอร์

มีข้อถกเถียงกันไม่น้อยว่า ระหว่างเวลหรือมอร์ส ผู้ใดเป็นผู้คิดค้น "รหัสมอร์ส" นักวิชาการจำนวนหนึ่งเห็นว่าแท้ที่จริงแล้ว เวลเป็นผู้คิดค้นรหัสดังกล่าว

เวลได้เกษียณจากกิจการโทรเลขใน ค.ศ. 1848 และย้ายกลับไปอาศัยยังมอร์ริสทาวน์ เขาใช้ชีวิตสิบปีสุดท้ายในการวิจัยเกี่ยวกับวงศ์ตระกูลของตน เนื่องจากเวลได้รับผลประโยชน์เพียงหนึ่งในแปดจากสิทธิบัตรโทรเลขของมอร์สร่วมกับน้องชาย เวลจึงเห็นว่าตนได้รับรายได้จากผลงานของเขาน้อยกว่ามอร์สและคนอื่น ๆ

ผลงานและอุปกรณ์ของเขาได้รับการบริจาคให้แก่สถาบันสมิทโซเนียนและสมาคมประวัติศาสตร์นิวเจอร์ซีย์ โดยบุตรชายของเขา สตีเฟน

อ้างอิง

1. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-03-21. สืบค้นเมื่อ 2011-01-07.
2. Morse, Edward L., ed. Samuel F. B. Morse, His Letters and Journals. New York, 1914
3. Alfred Vail, World of Invention. Accessed June 1, 2008.
4. Pope, Franklin Leonard. "The American Inventors of the Telegraph, with Special References to the Services of Alfred Vail." Century Illustrated Magazine 35 (April 1888), 924–45. on-line copy at Cornell's Making of America
5. [1]
6. Morse, Edward Lind (June 21, 1904). "Defends His Father's Claim to Paternity of the Telegraph" (PDF). New York Times. สืบค้นเมื่อ 2007-07-21. My attention has been called to a communication in The New York Times of June 7 headed "Vail, Father of the Telegraph," and signed Stephen Vail. While I have no desire to enter into a newspaper controversy with Mr. Vail, and while I am sure that you have no desire to encourage one, I trust in justice to my father, Samuel F.B. Morse, you will allow me a few words in reply.
7. Vail, Stephen (June 25, 1904). "VAIL-MORSE CONTROVERSY.; Stephen Vail on His Father's Claim to Telegraph Invention" (PDF). New York Times. สืบค้นเมื่อ 2009-12-22. Alfred Vail ... invented the new "recording receiver," "the sounding key," and the "dot-and-dash" alphabet...but doing his duty in strict accordance with his understanding of the terms of his contract, and that to Morse belonged all the he had accomplished.

แหล่งข้อมูลอื่น

• Morse Telegraph Club, Inc. (The Morse Telegraph Club is an international non-profit organization dedicated to the perpetuation of the knowledge and traditions of telegraphy.)
• Alfred Vail Biography at speedwell.org 2006-05-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• The Electromagnetic Telegraph by J. B. Calvert
• Profile of Alfred Vail (Manuscript Group 50, Alfred Vail Papers, The New Jersey Historical Society) 2017-08-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• Vail Telegraph Collection (Record Unit 7055, Smithsonian Institution Archives)
• Iles, George (1912), Leading American Inventors, New York: Henry Holt and Company, pp. 158–176