อะละวี

อะละวี (อาหรับ: علوية อะละวียะฮ์) หรือ นุซัยรี (อาหรับ: نصيرية นุศ็อยรียะฮ์) เป็นสาขาของศาสนาอิสลามนิกายชีอะฮ์^{[ ]} กลุ่มอะละวียกย่องอะลี (อะลี อิบน์ อะบีฏอลิบ) เป็นอิหม่ามคนแรกของสำนักสิบสองอิมาม เชื่อว่ากลุ่มนี้ก่อตั้งในคริสต์ศตวรรษที่ 9 โดย

อะละวี
อะละวียะฮ์

ดาบอะลีที่วาดแบบตามลวดลาย เป็นสัญลักษณ์สำคัญทั้งฝ่ายอะละวีกับชีอะฮ์แบบดั้งเดิม
ประชากรทั้งหมด
ประมาณ 3 ล้าน
ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ
ซีเรีย	น้อยกว่า 3 ล้าน
ตุรกี	500,000-1 ล้าน
เลบานอน	100,000
เยอรมนี	70,000
เลบานอน/ที่ราบสูงโกลัน	2200 คนอาศัยที่ ส่วนใหญ่มีทั้งสิทธิพลเมืองซีเรียและอิสราเอล
ออสเตรเลีย	2% เป็น
ภาษา
อาหรับ, ตุรกี

รายงานจากงานวิจัยของ (Mehrdad Izady) มีอะละวีอยู่ในร้อยละ 17.2 ซึ่งเพิ่มขึ้นจากร้อยละ 11.8 ใน ค.ศ. 2010 และเป็นชนกลุ่มน้อยสำคัญในจังหวัดฮาทัย ประเทศตุรกี และภาคเหนือของประเทศเลบานอน สาขานี้มักสับสนกับ ซึ่งเป็นลัทธิศาสนาต่างหากในประเทศตุรกี

เทววิทยาและพิธีกรรมของอะละวีมีความแตกต่างจากชีอะฮ์สายหลักหลายแบบ เช่น ในช่วงทำพิธี กลุ่มอะละวีดื่มไวน์ในฐานะการเปลี่ยนสภาพของอะลี ในขณะที่มุสลิมกลุ่มอื่น ๆ ห้ามดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ อะละวีส่งเสริมให้ดื่มมันได้แค่พอเหมาะ และพวกเขาเชื่อในเรื่องการกลับชาติมาเกิด

อ้างอิง

1. "Primer on the Alawites in Syria - Foreign Policy Research Institute". www.fpri.org. สืบค้นเมื่อ 13 April 2021.
2. "The 'secretive sect' in charge of Syria". BBC News. 17 May 2012. สืบค้นเมื่อ 13 April 2021.
3. Cassel, Matthew. "Syria strife tests Turkish Alawites".
4. Spencer, Richard (3 April 2016). "Who are the Alawites?". The Telegraph.
5. http://www.repost.us/article-preview/#!hash=0467cbf01990a23ab00bfe1a45696310 6 สิงหาคม 2012 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
6. "Lebanese Allawites welcome Syria's withdrawal as 'necessary'". The Daily Star. 30 April 2005.
7. . Al Akhbar English. 8 November 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 March 2016. สืบค้นเมื่อ 6 July 2012.
8. "Mitgliederzahlen: Islam", in: Religionswissenschaftlicher Medien- und Informationsdienst|Religionswissenschaftliche Medien- und Informationsdienst e. V. (Abbreviation: REMID), Retrieved 13 February 2017
9. "Anzahl der Muslime in Deutschland nach Glaubensrichtung im Jahr 2015* (in 1.000)", in: GmbH, Retrieved 13 February 2017
10. UNIFIL Press Kit 2021-08-14 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน p.6
11. Ghassan Hage (2002). Arab-Australians today: citizenship and belonging (Paperback ed.). Melbourne University Publishing. p. 40. ISBN .
12. "MOḤAMMAD B. NOṢAYR". Encyclopaedia Iranica. electricpulp.com.
13. "ḴAṢIBI". Encyclopaedia Iranica. electricpulp.com.
14. Gisela Procházka-Eisl; Stephan Procházka (2010). The Plain of Saints and Prophets: The Nusayri-Alawi Community of Cilicia (Southern Turkey) and Its Sacred Places. Otto Harrassowitz Verlag. p. 20. ISBN . ...for nearly a millenium the term by far most often used in both Oriental and Western sources for this group has been 'Nusayri'.
15. Madeleine Pelner Cosman; Linda Gale Jones (2009). Handbook to Life in the Medieval World, 3-Volume Set. Infobase Publishing. p. 407. ISBN .
16. Izady, Michael. "Syria: Ethnic Shift, 2010-mid 2018". {{}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |websit= ถูกละเว้น ((help))
17. Zhigulskaya, Darya. "Alevis vs. Alawites in Turkey: From the General to the Specific". International Journal of Humanities and Education (IJHE). 5 (10): 195–206.
18. Aringberg-Laanatza, Marianne. “Alevis in Turkey–Alawites in Syria: Similarities and Differences.” In Alevi Identity: Cultural, Religious and Social Perspectives. Edited by Tord Olsson, Elisabeth Özdalga, and Catharina Raudvere, 181–199. Richmond, UK: Curzon, 1998.
19. "Erdogan, Iran, Syrian Alawites, and Turkish Alevis". The Weekly Standard. 29 March 2012. สืบค้นเมื่อ 6 July 2012.
20. Gisela Procházka-Eisl; Stephan Procházka (2010). The Plain of Saints and Prophets: The Nusayri-Alawi Community of Cilicia (Southern Turkey) and Its Sacred Places. Otto Harrassowitz Verlag. p. 20. ISBN .
21. Michael Knight (10 December 2009). Journey to the End of Islam. Soft Skull Press. p. 128. ISBN .^[]
22. Abdel Bari Atwan (2015). Islamic State: The Digital Caliphate. Saqi. p. 58. ISBN .

อ่านเพิ่ม

• Bar-Asher, Meir M. (2003). "NOṢAYRIS". Encyclopaedia Iranica.
• Kazimi, Nibras. Syria Through Jihadist Eyes: A Perfect Enemy, Hoover Institution Press, 2010. ISBN .
• Friedman, Yaron (2010). The Nuṣayrī-ʿAlawīs : An Introduction to the Religion, History and Identity of the Leading Minority in Syria (PDF). Leiden, Boston: Brill. ISBN . สืบค้นเมื่อ 31 July 2016.
• (1995). "Nuṣayriyya". ใน ; ; & (บ.ก.). . Volume VIII: Ned–Sam. Leiden: E. J. Brill. pp. 145–148. ISBN .
• Procházka-Eisl, Gisela; Procházka, Stephan (11 August 2010). The Plain of Saints and Prophets: The Nusayri-Alawi Community of Cilicia ... Harrassowitz Verlag. ISBN . RFWRfO2016
• Worth, Robert F. (2016). A Rage for Order: The Middle East in Turmoil, from Tahrir Square to ISIS. Pan Macmillan. p. 82. ISBN .
• Winter, Stefan (2016). A History of the 'Alawis: From Medieval Aleppo to the Turkish Republic. Princeton and Oxford: Princeton University Press. ISBN .
• Al Marouf, Emil Abbas (2016). History of Alawites in the Levant (ภาษาอาหรับ). Dar Al Amal & Al Salam.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ อะละวี