หาดยูทาห์

ยูทาห์ เป็นที่รู้จักกันดีคือ หาดยูทาห์ เป็นรหัสนามสำหรับหนึ่งในห้าส่วนของฝ่ายสัมพันธมิตรเข้ารุกฝรั่งเศสภายใต้การยึดครองของเยอรมันในการยกพลขึ้นบกที่นอร์ม็องดี เมื่อวันที่ 6 มิถุนายน ค.ศ. 1944 (ดีเดย์) ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง สุดทางด้านตะวันตกของทั้งห้าส่วนรหัสนามของการยกพลขึ้นบกชายหาดนอร์ม็องดี ยูทาห์อยู่บนคาบสมุทรโคเทนติน ทางตะวันตกของปากทางแม่น้ำ Douve และ Vire การยกพลสะเทิ้นน้ำสะเทิ้นบกที่ยูทาห์ได้ทำหน้าที่โดยกองกำลังทหารแห่งกองทัพสหรัฐ ด้วยการขนส่งทางทะเล การระดมยิงปินใหญ่ของกองเรือที่ดำเนินการโดยกองทัพเรือสหรัฐและหน่วยป้องกันชายฝั่ง เช่นเดียวกับส่วนหนึ่งจากกองทัพเรืออังกฤษ ดัตช์ และฝ่ายสัมพันธมิตรอื่นๆ

หาดยูทาห์
ส่วนหนึ่งของ การยกพลขึ้นบกที่นอร์ม็องดี
ทหารสหรัฐกำลังยกพลขึ้นบกที่หาดยูทาห์
วันที่ 6 มิถุนายน ค.ศ. 1944 สถานที่ Pouppeville, , ฝรั่งเศส ผล ฝ่ายสัมพันธมิตรชนะ
คู่สงคราม
สหรัฐ  สหราชอาณาจักร  เนเธอร์แลนด์	Germany
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
หน่วยที่เกี่ยวข้อง
Beach Air drops	กองทัพน้อยที่ 84 Two Battalions
กำลัง
4th Infantry Division: 21,000 Airborne: 14,000	12,320
ความสูญเสีย
4th Infantry Division: 197 Airborne: ~2,499 Other units: ~700	Unknown

วัตถุประสงค์ที่ยูทาห์เป็นการรักษาหัวหาดบนคาบสมุทรโคเทนติน ที่ตั้งเป็นท่าเรือที่สำคัญในแชร์บัวก์ การจู่โจมสะเทิ้นน้ำสะเทิ้นบก ส่วนใหญ่โดยกองพลทหารราบที่ 4 แห่งสหรัฐและกองพันรถถังที่ 7 ได้รับการสนับสนุนโดยการโดดร่มลงสู่พื้นโดยกองพลทหารโดดร่มที่ 82 และ ที่ 101 ความมุ่งหมายที่จะปิดล้อมคาบสมุทรโคเทนตินอย่างรวดเร็ว ป้องกันไม่ให้เยอรมันมาเสริมกำลังที่แชร์บัวก์ และเข้ายึดท่าเรือให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ยูทาห์พร้อมกับสวอร์ดบนปีกตะวันออก ได้ถูกเพิ่มเข้าไปในแผนการรุกรานในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1943 การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้เป็นสองเท่าของการรุกรานและความจำเป็นที่ต้องล่าช้านานเป็นเดือนเพื่อเพิ่มเรือยกพลขึ้นบกและคนที่สามารถจะรวบรวมได้ในอังกฤษ กองกำลังฝ่ายสัมพันธมิตรได้เข้าโจมตียูทาห์ต้องเผชิญกับสองกองพันของกรมทหารแกรนาเดียร์ที่ 919 ส่วนหนึ่งของกองพลทหารราบสตาติกที่ 709 ในขณะที่การปรับปรุงป้อมปราการได้รับการอนุมัติโดยภายใต้การนำโดยจอมพล แอร์วิน รอมเมิล ได้เริ่มต้นในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1943 กองกำลังทหารที่ได้รับมอบหมายให้ทำการปกป้องพื้นที่บริเวณนั้นส่วนใหญ่เป็นทหารเกณฑ์ที่ไม่ใช่ชาวเยอรมัน

ดีเดย์ที่ยูทาห์ เริ่มต้นที่เวลา 1 นาฬิกา 30 นาที เมื่อช่วงแรกของหน่วยทหารโดดร่มได้เดินทางถึง ภารกิจด้วยการรักษาทางแยกที่สำคัญที่ Sainte-Mère-Église และการควบคุมเส้นทางหลวงผ่านทุ่งนาที่ถูกน้ำท่วมหลังยูทาห์เพื่อให้ทหารราบสามารถเข้ารุกในประเทศได้ ในขณะที่เป้าหมายของทหารโดดร่มบางส่วนจะได้รับการตอบสนองอย่างรวดเร็ว ทหารพลโดดร่มหลายนายได้ออกจากพื้นที่ดรอปและไม่สามารถบรรลุเป้าหมายได้ในวันแรก บนชายหาดนั้น ทหารราบและรถถังได้ลงจอดในสี่ระลอก เริ่มต้นที่เวลา 6 นาฬิกา 30 นาที และรักษาความปลอดภัยในพื้นที่อย่างรวดเร็วโดยมีผู้เสียชีวิตน้อยที่สุด ในขณะเดียวกัน ทหารช่างวิศวกรได้ดำเนินการเคลียร์พื้นที่ของสิ่งกีดขวางและทุ่นระเบิด และยังคงมีการเสริมกำลังเพิ่มเติมอีก เมื่อใกล้ถึงดีเดย์ กองกำลังฝ่ายสัมพันธมิตรได้เข้ายึดเพียงประมาณครึ่งหนึ่งของพื้นที่ที่ได้วางแผนเอาไว้และเหล่าทหารของฝ่ายป้องกันเยอรมันยังคงอยู่ แต่หัวหาดปลอดภัย

กองพลทหารราบที่ 4 ได้ลงจอดด้วยจำนวนทหาร 21,000นายบนยูทาห์ที่มีผู้เสียชีวิตจำนวนเพียง นาย พลทหารโดดร่มที่ได้เดินทางมาถึงด้วยร่มชูชีพและเครื่องร่อนจำนวนที่เพิ่มขึ้นอีก 2พันกว่านาย นาย ด้วยผู้เสียชีวิตจำนวน 2,500 นาย ประมาณ 700 นายได้สูญหายในหน่วยช่างวิศวกร กองพันรถถังที่ 70 และเรือขนส่งได้ถูกจมลงโดยศัตรู ความสูญเสียของเยอรมันนั้นยังไม่ทราบ เมื่อวันที่ 26 มิถุนายน แต่คราวนี้เยอรมันได้ทำลายท่าเรือ ซึ่งไม่ได้นำกลับมาเข้าสู่ปฏิบัติการเต็มรูปแบบจนถึงเดือนกันยายน

อ้างอิง

1. Whitmarsh 2009, p. 51. sfn error: no target: CITEREFWhitmarsh2009 ()
2. Balkoski 2005, p. 325. sfn error: no target: CITEREFBalkoski2005 ()
3. Ford & Zaloga 2009, p. 118. sfn error: no target: CITEREFFordZaloga2009 ()
4. Ford & Zaloga 2009, p. 165. sfn error: no target: CITEREFFordZaloga2009 ()
5. Balkoski 2005, p. 331. sfn error: no target: CITEREFBalkoski2005 ()
6. Balkoski 2005, p. 330-331. sfn error: no target: CITEREFBalkoski2005 ()