หอดูดาวอาเรซิโบ

หอดูดาวอาเรซิโบ (สเปน: Observatorio de Arecibo; อังกฤษ: Arecibo Observatory) เป็นกล้องโทรทรรศน์วิทยุขนาดใหญ่ ตั้งอยู่ใกล้กับเมืองอาเรซิโบทางตอนเหนือของปวยร์โตรีโก ดำเนินการโดยมหาวิทยาลัยคอร์เนลล์ร่วมกับมูลนิธิวิทยาศาสตร์แห่งชาติ (National Science Foundation, NSF) ของสหรัฐอเมริกา ภายใต้หน่วยงานที่ชื่อว่า "ศูนย์ดาราศาสตร์และชั้นบรรยากาศไอโอโนสเฟียร์แห่งชาติ" (National Astronomy and Ionosphere Center, NAIC)

หอดูดาวอาเรซิโบ

ชื่ออื่น	ศูนย์ดาราศาสตร์และชั้นบรรยากาศไอโอโนสเฟียร์แห่งชาติ
การตั้งชื่อตาม	อาเรซิโบ
หน่วยงาน	University of Central Florida
ที่ตั้ง	อาเรซิโบ, ปวยร์โตรีโก
พิกัด	18°20′39″N 66°45′10″W / 18.34417°N 66.75278°W / 18.34417; -66.75278
ระดับความสูง	498 เมตร (1,634 ฟุต)
เว็บไซต์	www.naic.edu
กล้องโทรทรรศน์	กล้องโทรทรรศน์วิทยุอาเรซิโบ 12m กล้องโทรทรรศน์อาเรซิโบ
ศูนย์ดาราศาสตร์และชั้นบรรยากาศไอโอโนสเฟียร์แห่งชาติ
สถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ขึ้นทะเบียนแห่งชาติของสหรัฐ
นครใกล้สุด	อาเรซิโบ
พื้นที่	118 เอเคอร์ (48 เฮกตาร์)
สร้างเมื่อ	1963
สถาปนิก
วิศวกร	von Seb, Inc., of Praeger-Kavanagh, และ
เลขอ้างอิง NRHP	07000525
ขึ้นทะเบียน NRHP	23 กันยายน 2008

ภาพถ่ายทางอากาศของหอดูดาวอาเรซิโบ

กล้องโทรทรรศน์วิทยุที่นี่มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง ยาว 305 เมตร เป็นกล้องโทรทรรศน์เดี่ยวที่มีขนาดใหญ่ที่สุดที่เคยสร้างขึ้นมา โครงการก่อสร้างเริ่มต้นนำเสนอตั้งแต่ปี พ.ศ. 2501 โดยศาสตราจารย์ วิลเลียมส์ อี. กอร์ดอน แห่งมหาวิทยาลัยคอร์เนลล์ เพื่อที่จะใช้ศึกษาบรรยากาศชั้นไอโอโนสเฟียร์ของโลก แต่ได้ขยายขอบเขตของโครงการออกไป การก่อสร้างเริ่มขึ้นตั้งแต่ปี พ.ศ. 2503 เริ่มเปิดใช้งานตั้งแต่วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2506

เมื่อวันที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2517 หอดูดาวแห่งนี้ได้ส่งสัญญาณวิทยุขนาด 1,679 บิต (ประมาณ 205 ไบต์) ที่มีชื่อว่า "ข้อความอาเรซิโบ" ขึ้นสู่อวกาศไปยัง ที่อยู่ห่างจากโลก 25,000 ปีแสง เป็นข้อมูลขนาด 23 คูณ 73 จุด ซึ่งออกแบบโดย และคาร์ล เซแกน สื่อความหมายถึงระบบตัวเลข ธาตุเคมี ดีเอ็นเอ และระบบสุริยะ เป็นสัญลักษณ์ของก้าวสู่ยุคอวกาศของโลก และคาดหวังว่าอาจมีสิ่งมีชีวิตทรงภูมิปัญญาจากนอกโลกได้รับสัญญาณนี้และส่งสัญญาณตอบมาในอนาคต

หอดูดาวแห่งนี้มีการปรับปรุงเครื่องมืออุปกรณ์มาตลอดอายุการใช้งาน ครั้งสำคัญคือเมื่อ พ.ศ. 2517 และ พ.ศ. 2540 และใช้เป็นแหล่งข้อมูลของโครงการ SETI@home ของมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เบิร์กเลย์ มาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2542

กล้องโทรทรรศน์วิทยุอาเรซิโบเป็นสถานที่ถ่ายทำภาพยนตร์หลายเรื่อง โดยเฉพาะเรื่อง Goldeneye (ชื่อไทย: พยัคฆ์ร้าย 007 รหัสลับทลายโลก) ออกฉายใน พ.ศ. 2538 และเรื่อง Contact (ชื่อไทย: ) ออกฉายใน พ.ศ. 2540 และเป็นฉากหลังในนิยายวิทยาศาสตร์เรื่อง 2010: Odyssey Two (ชื่อไทย: ) ของอาร์เทอร์ ซี. คลาร์ก (แต่ในการถ่ายทำภาพยนตร์ในปี พ.ศ. 2525 ได้เปลี่ยนสถานที่เป็น VLA แทน)

เครื่องรับสัญญาณ

ปิดทำการ

เมื่อวันที่ 2 ธ.ค. สำนักข่าว BBC รายงานว่า หอดูดาวอาเรซีโบ กล้องโทรทรรศน์วิทยุขนาดใหญ่ ที่ตั้งอยู่ในเขตป่าชื้นใกล้เมืองอาเรซีโบ ของเปอร์โตริโก ได้เกิดการพังถล่มลงมาทั้งในส่วนของจานรับสัญญาณขนาดยักษ์ของหอดูดาว และโครงสร้าง 900 ตัน ที่แขวนอยู่เหนือพื้นราว 137 เมตร หลังจากที่เมื่อสัปดาห์ก่อน มูลนิธิวิทยาศาสตร์แห่งชาติสหรัฐอเมริกา (National Science Foundation-NSF) ของสหรัฐฯ เพิ่งประกาศยุติการทำงานของหอดูดาวแห่งนี้

อ้างอิง

1. "Radio-Radar Telescope Will Probe Solar System". Electrical Engineering. 80 (7): 561. July 1961. doi:10.1109/EE.1961.6433355.
2. National Park Service (October 3, 2008). "Weekly List Actions". จากแหล่งเดิมเมื่อ March 29, 2013. สืบค้นเมื่อ February 6, 2018.
3. Frederic Castel (2000-05-08). "Arecibo: Celestial Eavesdropper". Space.com. สืบค้นเมื่อ 2008-09-02.
4. . Acevedo, Tony (June 2004). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-05-04. สืบค้นเมื่อ 2009-05-05.
5. arecibo message สืบค้นเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2553

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์ของ Arecibo Observatory
• เว็บไซต์ของ SETI@home
• IEEE History Center - IEEE Milestones: NAIC/Arecibo Radiotelescope
• Lofar