หลายแผ่นดิน แม้สิ้นใจ ก็ไม่ลืม

หลายแผ่นดิน แม้สิ้นใจ ก็ไม่ลืม (จีนตัวย่อ: 霸王别姬; จีนตัวเต็ม: 霸王別姬 (แปลเป็นไทยได้ว่า ปาอ๋องลาสนม); พินอิน: Bàwáng Bié Jī; แปลตรงตัว: "The Hegemon-King Bids Farewell to His Concubine"; อังกฤษ: Farewell My Concubine; ดีวีดีในไทย ใช้ชื่อว่า "หลายแผ่นดิน แม้สิ้นใจ ก็ไม่ลืม") เป็นภาพยนตร์จีนที่กำกับโดยเฉิน ข่ายเกอ สร้างจากนวนิยายในชื่อเดียวกันของลิเลียน ลี นักเขียนชาวฮ่องกง

หลายแผ่นดิน แม้สิ้นใจ ก็ไม่ลืม
กำกับ	เฉิน ข่ายเกอ
เขียนบท	Lilian Lee (นวนิยาย) Lei Bik-Wa Lu Wei
อำนวยการสร้าง	Hsu Feng
นักแสดงนำ	เลสลี่ จาง จาง เฟิงอี้ กง ลี่
กำกับภาพ	Gu Changwei
ตัดต่อ	Pei Xiaonan
ดนตรีประกอบ
ผู้จัดจำหน่าย	Tomson Film Miramax (ในประเทศไทย)
วันฉาย	ค.ศ. 1993
ความยาว	171 นาที
ประเทศ	จีน
ภาษา	จีนกลาง
ข้อมูลจาก IMDb

มีเนื้อเรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของโตวจื่อ นักแสดงอุปรากรจีนชาย ที่ได้รับการฝึกฝนให้รับบทเป็นตัวนาง กับซือโถว เพื่อนรุ่นพี่ที่คอยปกป้องโตวจื่อมาตั้งแต่เด็ก เมื่อเติบโตขึ้นโตวจื่อใช้ชื่อในการแสดงว่า เฉิงเตี๋ยอี มีชื่อเสียงโด่งดังกับกับบทอวี้จี่อัน นางสนมของเซี่ยงอี่ (หรือ ฌ้อปาอ๋อง 232-202 ปีก่อนคริสตกาล) แม่ทัพแห่งในยุคราชวงศ์ฉิน ที่แสดงโดยซือโถว ซึ่งใช้ชื่อในการแสดงว่า ต้วนเสี่ยวโหลว บทบาทของทั้งคู่มาจากอุปรากรปักกิ่งเรื่อง "ฌ้อปาอ๋อง" เกี่ยวกับการรบเมื่อ 202 ปีก่อนคริสตกาล ระหว่างเซี่ยงอี่ กับหลิวปัง, การสถาปนาราชวงศ์ฮั่น และเรื่อง "ศาลาโบตั๋น"

ภาพยนตร์นำเสนอความสัมพันธ์แบบสามเส้าแบบ ชาย-ชาย-หญิง ระหว่าง เฉิงเตี๋ยอี (รับบทโดย เลสลี่ จาง) กับ ต้วนเสี่ยวโหลว (รับบทโดย จาง เฟิงอี้) และนางโลมชื่อ จูเสียน (รับบทโดย กง ลี่) โดยภาพยนตร์จบลงที่ความตายของเฉิงเตี๋ยอี โดยใช้ดาบเชือดคอตัวเอง เช่นเดียวกับในบทอวี้จี่อัน ที่ตัวเองเป็นผู้เล่น

ภาพยนตร์สะท้อนให้เห็นถึงวัฒนธรรมและการเมืองจีนในช่วงต้นทศวรรษที่ 20 ตั้งแต่ยุคสงครามจีน-ญี่ปุ่นครั้งที่สอง การพ่ายแพ้ของกองทัพญี่ปุ่น การโค่นล้มพรรคก๊กมินตั๋งโดยพรรคคอมมิวนิสต์จีน ผ่านยุคการปฏิวัติทางวัฒนธรรมที่งิ้วกลายเป็นสิ่งต้องห้าม จนมาถึงยุคปัจจุบัน เป็นภาพยนตร์ภาษาจีนเพียงเรื่องเดียวที่ได้รับรางวัลปาล์มทองคำ จากเทศกาลภาพยนตร์เมืองคานส์ ประจำปี 1993

อ้างอิง

1. Farewell my Concubine (1993) หลายแผ่นดิน แม้สิ้นใจ ก็ไม่ลืม
2. ดีวีดีในไทย ฉบับล่าสุด ใช้ชื่อปกว่า "หลายแผ่นดิน ไม่สิ้นใจก็ไม่ลืม"
3. อัตลักษณ์ที่สับสนกับศิลปะต้องห้าม - Farewell to My Concubine
4. Farewell my Concubine พบกันเพื่อจาก^[]
5. Farewell My Concubine & Boy meets Boy, คอลัมน์ Food for Thought, นิตยสาร s-exchange

แหล่งข้อมูลอื่น

• Farewell My Concubine ที่อินเทอร์เน็ตมูวีเดตาเบส
• A film review with emphasis on the relationship between the play and the film 2016-03-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน