หน าท เป นคำซ งถ ายทอดน ยการผ กม ดหร อข อผ กพ นทางศ ลธรรมต อบางคนหร อบางส ง เม อบ คคลตระหน กถ งหน าท ทางทฤษฎ บ คคลน นจะผ

หน้าที่เป็นคำซึ่งถ่ายทอดนัยการผูกมัดหรือข้อผูกพันทางศีลธรรมต่อบางคนหรือบางสิ่ง เมื่อบุคคลตระหนักถึงหน้าที่ ทางทฤษฎีบุคคลนั้นจะผูกมัดตนเองกับการทำให้หน้าที่บรรลุโดยไม่คำนึงถึงประโยชน์ของตนเอง ตรงแบบ "ความต้องการความยุติธรรม เกียรติยศและชื่อเสียงผูกติด" อย่างลึกซึ้งกับหน้าที่

ซิเซโร นักปรัชญาสมัยโบราณผู้อภิปรายหน้าที่ในงานของเขา "ว่าด้วยหน้าที่" (On Duty) แนะว่าหน้าที่สามารถมาได้จากสี่แหล่ง ได้แก่

จากการเป็นมนุษย์
จากฐานะในชีวิตจำเพาะของบุคคล (เช่น ครอบครัว ประเทศ อาชีพ)
จากคุณสมบัติของบุคคล
จากความคาดหมายทางศีลธรรมต่อตนเอง

การใช้คำดัดแปลงหลายคำมีกำเนิดจากความคิดที่มาข้อผูกพัน อันเป็นมโนทัศน์ซึ่งเกี่ยวข้องกับแนวคิดหน้าที่ ฉะนั้น จึงใช้ในราชการที่ปฏิบัติโดยศาสนาจารย์ของโบสถ์ ทหาร หรือลูกจ้างหรือคนใช้ใด ๆ

อ้างอิง

http://www.pvv.ntnu.no/~leirbakk/rpg/mythus/mythus_samurai.html
Cicero, Marcus T. De Officiis. Cambridge: Harvard UP, 1913. Print.

[1] ttp://www.pvv.ntnu.no/~leirbakk/rpg/mythus/mythus_samurai.html

[2] Cicero, Marcus T. De Officiis. Cambridge: Harvard UP, 1913. Print.