สุสานจักรพรรดินินโตกุ

หมู่สุสานโมซุ (ญี่ปุ่น: 百舌鳥古墳群; โรมาจิ: Mozu Kofungun) เป็นกลุ่มของสุสานเมกะลิทในซาไก จังหวัดโอซากะ ประเทศญี่ปุ่น แต่เดิมประกอบด้วยสุสาน 100 แห่ง แต่ปัจจุบันสุสานทรงรูปรูกุญแจ กลมโค้ง และสี่เหลี่ยมคงเหลืออยู่น้อยกว่า 50% เชื่อกันว่า สุสานจักรพรรดินินโตกุ (大仙陵古墳, Daisenryō Kofun) โคฟุงที่ใหญ่ที่สุดในประเทศญี่ปุ่น ใช้เวลาสร้างขึ้นกว่า 20 ปีในช่วงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 5 ในยุคโคฟุง สุสานนี้ได้รับการยอมรับโดยทั่วไปว่าสร้างขึ้นเพื่อจักรพรรดินินโตกุแม้ไม่มีการยืนยันอย่างแม่นยำ

หมู่สุสานโมซุ 百舌鳥古墳群
ซาไก จังหวัดโอซากะ ประเทศญี่ปุ่น
บริเวณหมู่สุสานโมซุ สร้างโดยอิงจากแผนที่ของภาพถ่ายทางอากาศจากองค์การภูมิสารสนเทศญี่ปุ่น กระทรวงที่ดิน โครงสร้างพื้นฐาน การขนส่ง และการท่องเที่ยว และบริการค้นหารูปถ่ายทางอากาศ
หมู่สุสานโมซุ 百舌鳥古墳群
พิกัด	34°33′50″N 135°29′13″E / 34.564°N 135.487°E / 34.564; 135.487
ข้อมูล
เจ้าของ	สำนักพระราชวังหลวง
สภาพ	สภาพปกติ
ประวัติศาสตร์
สร้าง	คริสต์ศตววรษที่ 3 ถึง 6
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
(เกณฑ์พิจารณา)	วัฒนธรรม: ข้อ 3, 4
อ้างอิง	1593
ขึ้นทะเบียน	2019 (สมัยที่ 43)
พื้นที่	166.6 เฮกตาร์
พื้นที่กันชน	890 เฮกตาร์

บนหมู่เกาะญี่ปุ่น มีสุสานโบราณ (โคฟุง) มากกว่า 20,000 แห่งซึ่งเป็นมูนดินและหินตั้งอยู่เหนือหลุมศพของชนชั้นปกครอง ถูกสร้างขึ้นในระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 3 ถึง 6 พวกมันเป็นตัวแทนของประเพณีทางวัฒนธรรมที่แสดงถึง "รูปร่างและการออกแบบของโคฟุง" ของลำดับทางสังคมการเมืองแบบขั้นบันได (sociopolitical hierarchical order) สุสานจักรพรรดิที่โดดเด่นที่สุดในหมู่สุสานนี้คือของจักรพรรดินินโตกุ และ จักรพรรดิริจู

ใน ค.ศ. 2010 รัฐบาลญี่ปุ่นเสนอชื่อให้สุสานจักรพรรดินินโตกุ หมู่สุสานโมซุ และเป็นแหล่งมรดกโลก 9 ปีถัดมาในวันที่ 6 กรกฎาคม ค.ศ. 2019 ทั้งสามได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลกของยูเนสโกภายใต้เกณฑ์การคัดเลือก: แหล่งมรดกโลกทางวัฒนธรรมข้อ 3 และ 4 ในชื่อ "กลุ่มโคฟุงโมซุ-ฟูรูอิจิ: สุสานมูนดินของญี่ปุ่นโบราณ"

อ้างอิง

1. . . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 July 2011. สืบค้นเมื่อ 8 May 2011.
2. . . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 July 2011. สืบค้นเมื่อ 8 May 2011.
3. . www3.nhk.or.jp. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-06-26.
4. . kiis.or.jp. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 23 February 2017.
5. "Mozu-Furuichi Kofungun, Ancient Tumulus Clusters". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 22 November 2015.
6. Fawcett 1990, p. 111.
7. Centre, UNESCO World Heritage. "Mozu-Furuichi Kofungun, Ancient Tumulus Clusters - UNESCO World Heritage Centre". unesco.org. สืบค้นเมื่อ 23 February 2017.
8. "Seven cultural sites inscribed on UNESCO's World Heritage List". UNESCO. 6 July 2019.

หนังสืออ่านเพิ่ม

• Fawcett, Clare P. (1990). A study of the socio-political context of Japanese archaeology. McGill University, Montréal.

แหล่งข้อมูลอื่น

• (ในภาษาอังกฤษ) Entry on UNESCO World Heritage tentative list
• (ในภาษาญี่ปุ่น) Mozu Kofun database
• (ในภาษาญี่ปุ่น)