สินธุเทศ

สินธุเทศ (สินธ์: سنڌو ديش, Sindhudesh; "ประเทศชาวสินธ์") เป็นแนวคิดแบ่งแยกดินแดนเพื่อชาวสินธ์ เสนอโดยบรรดาพรรคการเมืองที่ต้องการให้ตั้งดินแดนของชาวสินธ์ขึ้นเป็นเขตปกครองตนเองภายในประเทศปากีสถาน หรือเป็นเอกราชจากปากีสถาน ขบวนการนี้มีฐานอยู่ที่แคว้นสินธ์ของปากีสถาน และเริ่มต้นคิดขึ้นโดย นักการเมืองชาตินิยมสินธ์ หลังบังกลาเทศประกาศเอกราช เขาก่อตั้ง ชยสินธเตหรีก (Jeay Sindh Tehreek) ในปี 1972 และเริ่มนำเสนอแนวคิดจัดตั้งสินธุเทศขึ้น

ธงไม่เป็นทางการของสินธุเทศ

ผู้สนับสนุนการแบ่งแยกดินแดนสินธ์ปฏิเสธกระบวนการทางรัฐสภาในการได้มาซึ่งเอกราช ไม่เคยมีพรรคชาตินิยมสินธ์ใด ๆ เคยได้รับการลงคะแนนเสียงเพื่อปกครองในแคว้นสินธ์ไม่ว่าในการเมืองระดับใด ๆ

ในปัจจุบันสินธ์เป็นสมาชิกหนึ่งขององค์การชาติและประชาชนที่ไม่มีผู้แทน โดยมีเป็นตัวแทนในองค์การดังกล่าว

อ้างอิง

1. Syed, G. M. Sindhudesh : A Study in its Separate Identity Through the Ages. G.M. Syed Academy. p. These days a pragmatic situation has become dynamically alive in Pakistan. It is the exhilarating political idea of creating a new independent state of Sindh. So the sons of the soil, in full cooperation should increase the momentum for the demand and efforts to create Sindhu Desh with the new Sindhis who have settled down in this land permanently. สืบค้นเมื่อ 13 May 2018.
2. "Analysis: Sindhi nationalists stand divided". Dawn. 4 December 2014. สืบค้นเมื่อ 13 May 2018.
3. "Here's The Untold Story Of Sindhudesh - A 'Country' Of Sindhi People Lost In Pakistan". indiatimes.com (ภาษาอังกฤษ). 2016-12-06. สืบค้นเมื่อ 2018-12-11.
4. Ali Banuazizi; Myron Weiner (1988). The State, Religion, and Ethnic Politics: Afghanistan, Iran, and Pakistan; [this Vol. Had Its Origin in a Conference on "Islam, Ethnicity and the State in Afghanistan, Iran and Pakistan" ... Held in November 1982, in Tuxedo, New York]. Syracuse University Press. pp. 283–. ISBN . จากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-04-29.
5. "pakistan-day-jsqm-leader-demands-freedom-for-sindh-and-balochistan". Express Tribune. 24 March 2012. จากแหล่งเดิมเมื่อ 16 February 2014. สืบค้นเมื่อ 3 June 2014.
6. "JST demands Sindh's independence from Punjab's 'occupation'". Thenews.com.pk. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-05-07. สืบค้นเมื่อ 2012-06-05.
7. (4 December 2014). "Analysis: Sindhi nationalists stand divided". dawn.com. . สืบค้นเมื่อ 20 May 2018.
8. Farhan Hanif Hanif Siddiqi (4 May 2012). The Politics of Ethnicity in Pakistan: The Baloch, Sindhi and Mohajir Ethnic Movements. Routledge. pp. 88–. ISBN . จากแหล่งเดิมเมื่อ 4 July 2014. สืบค้นเมื่อ 16 July 2012.
9. "Turn Right: Sindhi Nationalism and Electoral Politics | Tanqeed". www.tanqeed.org. จากแหล่งเดิมเมื่อ 4 January 2017. สืบค้นเมื่อ 13 February 2017.
10. Wright, Jr., Theodore P. (1991). "Center-Periphery Relations and Ethnic Conflict in Pakistan: Sindhis, Muhajirs, and Punjabis". . . 23 (3): 299–312. doi:10.2307/422088. ISSN 0010-4159. JSTOR 422088.
11. Rahman, Tariq (1997). "Language and Ethnicity in Pakistan". . . 37 (9): 833–9. doi:10.2307/2645700. ISSN 1533-838X. JSTOR 2645700.
12. "UNPO: Sindh". unpo.org (ภาษาอังกฤษ). จากแหล่งเดิมเมื่อ 2 February 2017. สืบค้นเมื่อ 12 February 2017.