สหพันธ์คนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่น

สหพันธ์คนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่น (ญี่ปุ่น: 全日本ろうあ連盟; อังกฤษ: Japanese Federation of the Deaf; อักษรย่อ: JFD) เป็นองค์กรแห่งชาติของคนหูหนวกในประเทศญี่ปุ่น ทั้งยังเป็นองค์กรสมาชิกของสหพันธ์คนหูหนวกโลก

สหพันธ์คนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่น

ก่อตั้ง	25 พฤษภาคม ค.ศ. 1947
สถานที่	ตึกเอสเค ชั้น 8 130 ยามาบูกิ เขตชินจูกุ กรุงโตเกียว 162-0801 ประเทศญี่ปุ่น
บุคคลสำคัญ	ฟูจิซาบูโระ อิชิโนะ (ประธาน)
พื้นที่ให้บริการ	ประเทศญี่ปุ่น
พันธกิจ	เพื่อสร้างความตระหนักถึงการมีส่วนร่วมเต็มรูปแบบ และความเท่าเทียมกันของคนหูหนวกในสังคมญี่ปุ่น
เว็บไซต์	http://www.jfd.or.jp/en/index.html

สหพันธ์คนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่น เป็นผู้ให้การสนับสนุนวัฒนธรรมคนหูหนวกในประเทศญี่ปุ่น และการทำงานในการแก้ไขกฎหมายที่ป้องกันไม่ให้คนหูหนวกในประเทศญี่ปุ่นได้เข้าร่วมในวิชาชีพและกิจกรรมต่าง ๆ นอกจากนี้ สหพันธ์คนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่นได้ช่วยสำหรับการรวบรวมเข้าสู่ระบบการศึกษาสำหรับคนหูหนวก และสนับสนุนการลงชื่อเข้าใช้ระบบล่ามภาษามือ

สหพันธ์คนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่น เป็นองค์กรระดับชาติที่เป็นอิสระทางการเมือง ซึ่งมีทรัพยากรทางการเงินที่จำกัด สมาคมใน 47 จังหวัดต่างได้รับการจัดที่มีการจำกัดจากการดำเนินการทางการเมือง แต่มีความสามารถในการเข้าถึงเงินทุนของรัฐบาลซึ่งเป็นประโยชน์ต่อสมาชิกและหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง

นอกจากนี้ สหพันธ์คนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่น ยังมีอิทธิพลต่อรัฐบาลในการออกกฎหมายสำหรับสวัสดิการของคนหูหนวก และการดำเนินการเข้าสู่ระบบล่ามภาษามือ

ประวัติ

สหพันธ์คนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่น ได้รับการก่อตั้ง ณ วันที่ 25 พฤษภาคม ค.ศ. 1947 และได้รับการจัดโดยสภาแห่งชาติเป็นครั้งแรกในนครเกียวโตเมื่อวันที่ 10 พฤษภาคม ค.ศ. 1948 ซึ่งองค์กรนี้มีรากฐานจากสมาคมคนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่นในช่วงก่อนสงคราม ที่ได้รับการก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1915 โดยศิษย์เก่าของ

ในช่วงเปลี่ยนแปลง สหพันธ์คนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่นได้จดทะเบียนอย่างเป็นทางการกับ ณ วันที่ 20 พฤษภาคม ค.ศ. 1950

ตลอดประวัติศาสตร์ของสหพันธ์คนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่นได้จัดประชุมและกิจกรรมมากมายสำหรับคนหูหนวกในประเทศญี่ปุ่น รวมทั้งการแข่งขันกีฬาและการสัมมนาทางกฎหมาย

ในปี ค.ศ. 1968 ได้มีการรณรงค์ที่จัดโดยสหพันธ์คนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่น เพื่อกดดันให้รัฐบาลญี่ปุ่นอนุญาตให้คนหูหนวกที่มีคุณสมบัติเหมาะสมได้รับใบขับขี่ ซึ่งสิทธิดังกล่าวได้รับการระงับเนื่องจากสถานะทางกฎหมายของคนหูหนวกจัดให้เป็น "บุคคลเสมือนไร้ความสามารถ"

ในปี ค.ศ. 1969 สหพันธ์คนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่นได้เริ่มเผยแพร่ตำรา และสื่อการเรียนรู้อื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับภาษามือรวมถึงอาการหูหนวก ตลอดจนยังคงเผยแพร่จดหมายข่าวและหนังสือข้อความอัปเดตในปัจจุบัน นอกจากนี้ สหพันธ์คนหูหนวกได้เริ่มให้มีการสอบรับรองสำหรับล่ามภาษามือในปี ค.ศ. 1976 และช่วยก่อตั้งสถาบันฝึกอบรมภาษามือแห่งชาติในปี ค.ศ. 2002 โดยมีวัตถุประสงค์ในการให้ความรู้แก่ล่ามภาษามือ

อันเป็นผลมาจากการจัดประเภทคนหูหนวกเป็น "บุคคลเสมือนไร้ความสามารถ" พวกเขาได้รับการพิจารณาว่า "ไร้ความสามารถเนื่องด้วยจิตหรือความสามารถทางกายภาพลดลง และลักษณะวิสัยที่ไร้ประโยชน์" นอกจากนี้ พวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้กระทำนิติกรรมที่เกี่ยวข้องกับทรัพย์สิน และไม่สามารถสมัครขอสินเชื่อที่อยู่อาศัย รวมทั้งไม่สามารถสืบทอดธุรกิจของครอบครัว สถานะเหล่านี้จึงถูกท้าทายโดยสหพันธ์คนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่น และในปี ค.ศ. 1979 องค์กรก็ประสบความสำเร็จในการมีมาตรา 11 จากการแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายแพ่งของประเทศญี่ปุ่น จึงทำให้คนหูหนวกมีส่วนร่วมในฐานะบุคคลผู้สามารถปฏิบัติได้อย่างเต็มที่ในทางกฎหมาย

ในปี ค.ศ. 2006 สำนักงานตำรวจแห่งชาติได้เริ่มกระบวนการของการแก้ไขกฎหมายญี่ปุ่นเกี่ยวกับการออกใบขับขี่ให้กับผู้ที่มีอาการหูหนวก

ม้าน้ำ ตราสัญลักษณ์และตัวนำโชค

ตราสัญลักษณ์ม้าน้ำของประชาคมคนหูหนวกในประเทศญี่ปุ่น

ม้าน้ำเป็นสัญลักษณ์ที่ได้รับการยอมรับของประชาคมคนหูหนวกในประเทศญี่ปุ่น โดยตามตำนานของญี่ปุ่น มังกรนั้นไม่มีหูและหูหนวก หูของมังกรตกลงไปในมหาสมุทร ซึ่งหูเหล่านั้นกลายเป็นม้าน้ำ อดีต"หูมังกร"เหล่านี้ จึงได้รับการนำเสนอกราฟิกเป็นม้าน้ำในฐานะตราสัญลักษณ์และตัวนำโชคของสหพันธ์คนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่น และกราฟิกเครื่องหมายนี้ยังพบในตราสัญลักษณ์อื่น ๆ ของประชาคมคนหูหนวก ตัวอย่างเช่น ภาพกราฟิกม้าน้ำของสหพันธ์คนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่นได้รับการจดทะเบียนเป็นตราสัญลักษณ์ขององค์กรคนหูหนวกอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นภายหลัง ดังเช่น สหพันธ์คนหูหนวกแห่งกรุงโตเกียว และสมาคมเทเบิลเทนนิสคนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่น

เครือข่ายความสัมพันธ์

ทางสหพันธ์มีสมาคมที่เป็นสมาชิกในทุก 47 จังหวัดของญี่ปุ่น ซึ่งมีการประสานงานในระดับชาติโดยสภานิติบัญญัติและคณะกรรมการของสหพันธ์คนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่น

นอกจากนี้ สหพันธ์คนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่นยังทำงานอย่างใกล้ชิดกับสมาคมวิจัยเพื่อล่ามภาษามือแห่งชาติ, สมาคมล่ามภาษามือแห่งประเทศญี่ปุ่น (JASI) และศูนย์การศึกษาภาษามือแห่งชาติ

ทั้งนี้ สหพันธ์คนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่นมีสำนักงานทั้งในโตเกียวและเกียวโต

บริบทระหว่างประเทศ

ในฐานะที่เป็นสมาชิกของสหพันธ์คนหูหนวกโลก ซึ่งมีสถานะเป็นที่ปรึกษาแก่สหประชาชาติ ทางสหพันธ์คนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่นได้ดำเนินงานสำหรับมุมมองของคนหูหนวกในประเทศญี่ปุ่นสู่ระดับนานาชาติ

แผ่นดินไหวและคลื่นสึนามิในโทโฮกุ

เครือข่ายความสัมพันธ์ของสหพันธ์คนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่นได้รับการท้าทายและเกิดความเข้มแข็งขึ้นจากเหตุการณ์แผ่นดินไหวและคลื่นสึนามิในโทโฮกุ ค.ศ. 2011 โดยทางสหพันธ์ได้เป็นหนึ่งในผู้จัดสิ่งของบรรเทาทุกข์สำหรับผู้รอดชีวิต

ในช่วงวิกฤต รัฐบาลญี่ปุ่นได้ให้สหพันธ์คนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่นทำหน้าที่เป็นล่ามในการแถลงข่าวที่เกี่ยวข้องกับการเกิดแผ่นดินไหวและสึนามิ โดยรายการโทรทัศน์ได้ออกอากาศการแถลงข่าวของนายกรัฐมนตรีนาโอโตะ คัง และหัวหน้าเลขาธิการคณะรัฐมนตรียูกิโอะ เอดาโนะ รวมถึงล่ามของสหพันธ์คนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่นพร้อมกัน โดยยืนอยู่ข้างธงชาติญี่ปุ่นบนพื้นเวทีเดียวกัน

หมายเหตุ

1. The literal translation of Zaidan hōjin zen-nihon rōa renmei is "Incorporated Foundation, Japanese Deaf-Mute Foundation"
2. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-09-05. สืบค้นเมื่อ 7 September 2010.
3. Nakamura, Karen. "Resistance and Co-optation: the Japanese Federation of the Deaf and its Relations with State Power," Social Science Japan Journal, Vol. 5, No. 1 (April 2002), pp 17-35.
4. Nakamura, "Resistance ...," p. 18.
5. Nakamura, "Resistance ...," p. 17 (abstract).
6. Nakamura, "Resistance ...," p. 20.
7. Wilhelm Röhl (2005). History of law in Japan since 1868, Part 5, Volume 12. ISBN . สืบค้นเมื่อ 6 September 2010.
8. Japanese Association of Sign Language Interpreters, Introduction 2010-11-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
9. Hiroshi Oda (1997). Basic Japanese laws. ISBN . สืบค้นเมื่อ 6 September 2010.
10. Nakamura, Deaf ..., p. 109.
11. "Hearing-impaired may drive soon," 2006-04-22 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Japan Times. April 16, 2006.
12. City of Yokohama, Health and Welfare Bureau: seahorse among disability icons
13. Nakamura, Karen. (2006). Deaf in Japan: Signing and the Politics of Identity, p. 38.
14. Tokyo Federation of the Deaf, logo 2010-10-08 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน — see bottom of webpage, text excerpt: その中にあるタツノオトシゴは聴覚障害者を象徴 (translation: "Seahorses are a symbol ...."
15. Japanese Deaf Table Tennis Association, logo 2011-07-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
16. "World federation of the Deaf's entry on the website of the United Nations". สืบค้นเมื่อ 9 September 2010.
17. "JFD: Report meeting related to Deaf relief at headquarters," 2011-08-14 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Deaf News Japan. March 30, 2011, retrieved 2011-04-14; "Japanese Federation of the Deaf starts the earthquake rescue operation," 2016-03-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Deaf News Japan. March 20, 2011, retrieved 2011-04-14.
18. "JFD: Report on the relief supply project," 2016-07-08 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Deaf News Japan. March 29, 2011, retrieved 2011-04-14
19. "First interpreting at government press conference on disaster," 2011-04-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Deaf News Japan. March 20, 2011, retrieved 2011-04-14.
20. "Japan Relief Headquarters for Persons with Disabilities Petition for Support and Accommodation Following Earthquake," 2011-04-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน United States International Council on Disabilities (USICD), March 17, 2011, retrieved 2011-04-14; "Japan's PM set to visit crippled nuclear plant," CTV (Canada). 1 April 2011; see photo, retrieved 2011-04-14.

อ้างอิง

• Nakamura, Karen. (2006). Deaf in Japan: Signing and the Politics of Identity. Ithaca: Cornell University Press. ; ; OCLC 238810838

หนังสืออ่านเพิ่ม

• Japanese Federation of the Deaf. (1996). Renmei no Genzai (The Current State of the Federation). Tokyo:
• __________. (1997). 50-nen no Ayumi Shoshite Mirai e (Our 50 Year History and Future). Tokyo:

แหล่งข้อมูลอื่น

ฟังเสียงบทความนี้ (info/dl)

noicon

บทความเสียงวิกิพีเดีย

ไฟล์เสียงนี้ถูกสร้างขึ้นจากรุ่นของบทความ "สหพันธ์คนหูหนวกแห่งประเทศญี่ปุ่น" เมื่อวันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2562 และอาจไม่ใช่การแก้ไขล่าสุด (วิธีใช้เสียง)

• JFD released this 14-minute video message, in JSL with Japanese subtitles
• 日本聴力障害新聞（日聴紙）/季刊誌みみ（MIMI）
• 全日本ろうあ連盟スポーツ委員会 ที่เอกซ์ (ทวิตเตอร์)
• 全日本ろうあ連盟スポーツ委員会 ที่เฟซบุ๊ก
• 日聴紙（全日本ろうあ連盟） ที่เอกซ์ (ทวิตเตอร์)
• 全日本ろうあ連盟