สปร ซ อ งกฤษ Spruce เป นต นไม ในสก ล Picea ซ งประกอบไปด วยพ ชจำพวกสนไม ผล ดใบประมาณ 35 สป ช ส จ ดอย ในวงศ Pinaceae พบในแ

สปรูซ (อังกฤษ: Spruce) เป็นต้นไม้ในสกุล Picea ซึ่งประกอบไปด้วยพืชจำพวกสนไม่ผลัดใบประมาณ 35 สปีชีส์ จัดอยู่ในวงศ์ Pinaceae พบในและเขตไทกาของซีกโลกเหนือของโลก Picea เป็นสกุลเดียวในอนุวงศ์ Piceoideae สปรูซเป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ เมื่อโตเต็มที่จะสูงประมาณ 20-60 เมตร (ประมาณ 60–200 ฟุต) และมีกิ่งก้านเป็นและมีรูปทรงกรวย สปรูซแตกต่างกับต้นไม้ในตระกูลสนอื่น ๆ ตรงที่ใบ ซึ่งมีสี่ด้านและยึดติดกับโครงสร้างที่มีลักษณะเหมือนหมุดขนาดเล็กบนกิ่ง และโดย (ไม่นับใบประดับที่ยื่นออกมา) ซึ่งจะห้อยลงมาหลังจากผสมเกสรแล้ว ต้นสปรูซจะสลัดใบเมื่ออายุ 4-10 ปี ทำให้กิ่งก้านขรุขระเต็มไปด้วยหมุดที่ไม่ถูกสลัด ในสกุลอื่นที่คล้ายคลึงกัน กิ่งก้านจะค่อนข้างเรียบ

Spruce ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: Valanginian–Recent PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N

(Picea abies)
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
โดเมน:	ยูแคริโอต
อาณาจักร:	พืช
เคลด:	พืชมีท่อลำเลียง
เคลด:	Gymnosperms
หมวด:	Pinophyta
ชั้น:	Pinopsida
อันดับ:
วงศ์:	วงศ์สนเขา
วงศ์ย่อย:	Frankis
สกุล:	*Picea*

การใช้

การก่อสร้าง

ไม้สปรูซถูกนำมาใช้เพื่อวัตถุประสงค์หลากหลายอย่าง ตั้งแต่งานก่อสร้างทั่วไปและลังไม้ ไปจนถึงการใช้งานในเครื่องบินไม้ เครื่องบินลำแรกของพี่น้องไรต์สร้างขึ้นจากไม้สปรูซ

เนื่องจากสปรูซไม่มีคุณสมบัติต้านทานแมลงหรือการผุหลังจากตัด โดยทั่วไปจึงใช้สำหรับการก่อสร้างในที่ร่มเท่านั้น ไม้สปรูซเมื่อปล่อยไว้ข้างนอกจะอยู่ได้นานไม่เกิน 12-18 เดือน ขึ้นอยู่กับชนิดของสภาพอากาศที่สัมผัส

อาหารและยา

ยอดสดของสปรูซหลายชนิดเป็นแหล่งวิตามินซีตามธรรมชาติกัปตันคุกทำแอลกอฮอล์จากสปรูซระหว่างการเดินทางในทะเลเพื่อป้องกันโรคเลือดออกตามไรฟันให้ลูกเรือ ใบและกิ่งก้านหรือน้ำมันหอมระเหย สามารถใช้ต้มเบียร์สปรูซได้

ไม้เครื่องดนตรี

ไม้สปรูซเป็นวัสดุมาตรฐานที่ใช้ในซาวด์บอร์ดสำหรับเครื่องดนตรีหลายชนิด เช่น กีตาร์ แมนโดลิน เชลโล ไวโอลิน เปียโน และพิณ

อ้างอิง

. . 2016-04-28. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 April 2004. สืบค้นเมื่อ 21 August 2016.
"Picea Genus (spruce)". American Conifer Society. American Conifer Society. สืบค้นเมื่อ 13 June 2019.
"Tree Book - Sitka spruce (Picea sitchensis)". British Columbia Ministry of Forests, Lands and Natural Resource Operations. สืบค้นเมื่อ 29 July 2006.
Crellin, J. K. (2004). A social history of medicines in the twentieth century: to be taken three times a day. New York: Pharmaceutical Products Press. p. 39. ISBN .
Stubbs, Brett J. (June 2003). "Captain Cook's beer: the antiscorbutic use of malt and beer in late 18th century sea voyages". Asia Pacific Journal of Clinical Nutrition. 12 (2): 129–137. PMID 12810402.

แหล่งข้อมูลอื่น

theplantlist.org / Picea (Spruce) 2019-02-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
conifers.org / Gymnosperm Database - Picea
efloras.org / Picea
pinetum.org / Arboretum de Villardebelle: Cones of selected species of Picea: page 1, Arboretum de Villardebelle page 2

[1] . . 2016-04-28. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 April 2004. สืบค้นเมื่อ 21 August 2016.

[2] "Picea Genus (spruce)". American Conifer Society. American Conifer Society. สืบค้นเมื่อ 13 June 2019.

[3] "Tree Book - Sitka spruce (Picea sitchensis)". British Columbia Ministry of Forests, Lands and Natural Resource Operations. สืบค้นเมื่อ 29 July 2006.

[4] Crellin, J. K. (2004). A social history of medicines in the twentieth century: to be taken three times a day. New York: Pharmaceutical Products Press. p. 39. ISBN .

[5] Stubbs, Brett J. (June 2003). "Captain Cook's beer: the antiscorbutic use of malt and beer in late 18th century sea voyages". Asia Pacific Journal of Clinical Nutrition. 12 (2): 129–137. PMID 12810402.