วิล์ฟ แมคกินเนส

วิลเฟร็ด แมคกินเนส (อังกฤษ: Wilfred McGuinness, เกิด 25 ตุลาคม 1937) เป็นอดีตนักฟุตบอลและผู้จัดการทีมชาวอังกฤษ เคยเล่นให้กับแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดและลงเล่นให้กับทีมชาติอังกฤษ 2 นัดในอาชีพค้าแข้งระยะสั้นของเขา

วิล์ฟ แมคกินเนส

แมคกินเนสในปี 2013
ข้อมูลส่วนตัว
ชื่อเต็ม	วิลเฟร็ด แมคกินเนส
วันเกิด	(1937-10-25) 25 ตุลาคม ค.ศ. 1937 (86 ปี)
สถานที่เกิด	แมนเชสเตอร์ , อังกฤษ
สโมสรเยาวชน
1953–54	แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด
สโมสรอาชีพ*
ปี	ทีม	ลงเล่น	(ประตู)
1954–59	แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด	81	(2)
ทีมชาติ
		4	(?)
		1	(?)
1958–1959	อังกฤษ	2	(0)
จัดการทีม
1969–1970	แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด
1971–1973
1973–1975
1975–1977
1978	ฮัลล์ซิตี (รักษาการ)
1989	(รักษาการ)
*นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น

แมคกินเนสสืบทอดตำแหน่งต่อจากเซอร์แมตต์ บัสบี ในตำแหน่งผู้จัดการทีมแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด หลังจากที่เซอร์แมตต์ตัดสินใจประกาศวางมือจากการคุมทีมเมื่อจบฤดูกาล 1968–69 หลังจากดำรงตำแหน่งผู้จัดการทีมแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด แมคกินเนสอยู่ในกรีซเป็นเวลา 4 ปี นำปานาไคกิไปปรากฏตัวครั้งแรกในการแข่งขันฟุตบอลสโมสรยุโรปคือ ยูฟ่าคัพ ฤดูกาล 1973–74

ลูกชายของวิล์ฟ เคยเป็นอดีตผู้จัดการทีมรุ่นอายุไม่เกิน 18 ปีของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด และอดีตผู้ช่วยผู้อำนวยการอคาเดมีของยูไนเต็ด ซึ่งปัจจุบันดำรงตำแหน่งเป็นหัวหน้าฝ่ายพัฒนาผู้เล่นอคาเดมีของทีมเลสเตอร์ซิตี รุ่นอายุไม่เกิน 18 ปี

อาชีพนักฟุตบอล

ในฐานะผู้เล่น แมคกินเนสเป็นกัปตันทีมแมนเชสเตอร์แลงคาเชอร์ และระดับนักเรียนอังกฤษ และเซ็นสัญญากับแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดในเดือนมกราคม 1953 เขาประเดิมสนามในนามทีมชุดใหญ่เจอกับวุลเวอร์แฮมป์ตันวอนเดอเรอส์เมื่อวันที่ 8 ตุลาคม 1955 และอายุครบ 18 ปีในอีก 17 วันถัดมา การแข่งขันเพื่อชิงตำแหน่งนั้นดุเดือด แต่เขาเล่นได้เพียงพอสำหรับเหรียญแชมป์เมื่อยูไนเต็ดคว้าแชมป์ฟุตบอลลีกฤดูกาล 1956–57

วิล์ฟยังคงเป็นนักเตะของยูไนเต็ดในช่วงเวลาที่เกิดภัยพิบัติทางอากาศมิวนิกเมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ 1958 แต่อาการบาดเจ็บทำให้เขาไม่สามารถลงเล่นได้ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้อยู่บนเครื่องบินลำที่ตก อย่างไรก็ตามจากอาการขาหักในฤดูกาล 1959–60 จบอาชีพนักฟุตบอลของเขาเมื่ออายุเพียง 22 ปี และเกิดขึ้นหลังจากที่เขาติดทีมชาติชุดใหญ่เพียง 2 นัดเท่านั้น

อาชีพผู้จัดการทีม

วิล์ฟยังคงมีส่วนร่วมกับแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดหลังจากแขวนสตั๊ดอย่างกะทันหันในฐานะโค้ชของสโมสร และในปี 1964 ขณะอายุเพียง 27 ปีเขาได้เข้ามาแทนที่จิมมี เมอร์ฟี ผู้ช่วยของเซอร์แมตต์ บัสบีในทีมชุดใหญ่ในตำแหน่งผู้จัดการทีมสำรอง โดยเมอร์ฟียุติบทบาทดังกล่าวหลังจากคุมทีมสำรองคว้าแชมป์เอฟเอยูธคัพ สมัยที่ 6 ในปี 1969 เขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งจากผู้จัดการทีมสำรองเป็นผู้จัดการทีมชุดใหญ่หลังจากที่เซอร์แมตต์ บัสบีตัดสินใจประกาศวางมือจากการเป็นผู้จัดการทีมเมื่อจบฤดูกาล 1968–69 วิล์ฟได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้สืบทอดตำแหน่งของเซอร์แมตต์ในเดือนมิถุนายน 1969 ด้วยวัยเพียง 31 ปี ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดอยู่ในช่วงเปลี่ยนผ่านและบัสบีได้เลื่อนตำแหน่งเป็นผู้จัดการทั่วไป และเนื่องจากเขาขาดประสบการณ์ทำให้แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดในยุคของเขาไม่ประสบความสำเร็จดังหวัง แต่แมคกินเนสก็พายูไนเต็ดเข้าถึงรอบรองชนะเลิศบอลถ้วยถึง 3 ครั้งในยุคของเขา 1 ครั้งในเอฟเอคัพ และ 2 ครั้งในลีกคัพ

แมคกินเนสถูกปลดออกจากตำแหน่งในเดือนธันวาคม 1970 โดยฟางเส้นสุดท้ายเกิดขึ้นหลังจากการคัมแบ็กอย่างน่าทึ่งซึ่งยูไนเต็ดเสมอกับดาร์บีเคาน์ตี 4–4 ในเกมลีกที่สนาม (สนามเก๋าของทีมแกะเขาเหล็ก) ในวันบ็อกซิ่งเดย์ เขากลับมาทำงานเก่าในตำแหน่งผู้จัดการทีมสำรอง ในขณะเดียวกัน เซอร์แมตต์ บัสบี ได้รับการแต่งตั้งให้กลับมาเป็นผู้จัดการทีมอีกครั้งจนกระทั่งจบฤดูกาลก่อนที่จะตัดสินใจวางมืออย่างถาวรจากการคุมทีม ในขณะที่ต่อมาแมคกินเนสก็ออกจากสโมสรเมื่อจบฤดูกาลเช่นกัน หลังจากที่แมคกินเนสถูกปลดออกจากตำแหน่งผู้จัดการทีม สโมสรได้แต่งตั้งแฟรงก์ โอ'ฟาร์เรลล์ อดีตผู้จัดการทีมเลสเตอร์ซิตี้เป็นผู้จัดการทีมคนใหม่ในเดือนมิถุนายน 1971

อ้างอิง

1. "วิล์ฟ แมคกินเนส". Barry Hugman's Footballers. สืบค้นเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2018.