ว ดส ม เป นโบราณสถานประเภทว ดร างท ต งอย ต ดก บคลองท อ คลองฉะไกรใหญ ทางด านท ศตะว นตกใน อำเภอพระนครศร อย ธยา จ งหว ดพระน

วัดส้ม เป็นโบราณสถานประเภทวัดร้างที่ตั้งอยู่ติดกับคลองท่อ (คลองฉะไกรใหญ่) ทางด้านทิศตะวันตกใน อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา

วัดส้ม


ที่ตั้ง	อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
ประเภท	วัดร้าง
ส่วนหนึ่งของ

ไม่ปรากฏหลักฐานทางด้านเอกสารเกี่ยวกับประวัติการสร้างวัดส้ม แต่จากรูปแบบทางสถาปัตยกรรมและลวดลายทางศิลปกรรมของปรางค์ เชื่อว่าเป็นศิลปะอยุธยาตอนต้น ช่วงปลายพุทธศตวรรษที่ 18 ถึงราวปลายพุทธศตวรรษที่ 19 ซึ่งเก่ากว่าปรางค์องค์อื่นในสมัยอยุธยาตอนต้น เช่น พระปรางค์องค์เล็กที่วัดมหาธาตุ (พ.ศ. 1917) และวัดราชบูรณะ (พ.ศ. 1967) เล็กน้อย

ปรางค์เป็นปรางค์ก่ออิฐขนาดย่อมตั้งอยู่บนฐานเตี้ย เครื่องประดับชั้นหลังคาได้กลายรูปเป็นกลีบขนุนอย่างสมบูรณ์ มีลวดลายปูนปั้นลายบัวหงายประดับที่ฐาน ส่วนบนสุดของฐานเป็นลายลูกประคํา ในส่วนกลีบขนุน ที่ริมของกลีบทําเป็นโครงกรอบประดับด้วยลายลูกประคํา และลายใบไม้ม้วน ขนาบโครงลายลูกประคําไว้อีกชั้นหนึ่ง มีการทำลายทับหลัง อีกทั้งลายปูนปั้นต่าง ๆ มีทั้งลายรูปเรขาคณิต สัตว์ในนิทานโบราณ รวมทั้งลายราหูอมจันทร์ ล้วนเป็นลายที่วิวัฒนาการมาจากศิลปะเขมรในช่วงพุทธศตวรรษที่ 18

อ้างอิง

กรมศิลปากร. "วัดส้ม" ระบบภูมิสารสนเทศ แหล่งมรดกทางศิลปวัฒนธรรม. (ออนไลน์). เข้าถึงเมื่อ 8 มกราคม 2566. เข้าถึงจาก http://gis.finearts.go.th/fineart/
สรศักดิ์ จันทร์วัฒนกุล. "การกลายรูปจากอาคารจำลอง-นาคปัก- บรรพแถลงของปราสาทในศิลปะขอมมาเป็นกลีบขนุนของปรางค์ในศิลปะไทย" (PDF). มหาวิทยาลัยศิลปากร. p. 37.
เศรษฐเนตร มั่นในจริง. "วัดส้ม". อุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา.

[1] กรมศิลปากร. "วัดส้ม" ระบบภูมิสารสนเทศ แหล่งมรดกทางศิลปวัฒนธรรม. (ออนไลน์). เข้าถึงเมื่อ 8 มกราคม 2566. เข้าถึงจาก http://gis.finearts.go.th/fineart/

[2] สรศักดิ์ จันทร์วัฒนกุล. "การกลายรูปจากอาคารจำลอง-นาคปัก- บรรพแถลงของปราสาทในศิลปะขอมมาเป็นกลีบขนุนของปรางค์ในศิลปะไทย" (PDF). มหาวิทยาลัยศิลปากร. p. 37.

[3] เศรษฐเนตร มั่นในจริง. "วัดส้ม". อุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา.