วส พ นธ จ นต วเต ม 世親 พ นอ น Shìqīn ท เบต དབ ག གཉ ན ไวล dbyig gnyen ม ช ว ตอย ย คประมาณ พ ศ 859 943 เป นภ กษ และน กปราชญ

วสุพันธุ (จีนตัวเต็ม: 世親; ; พินอิน: Shìqīn; ทิเบต: དབྱིག་གཉེན་ ไวลี: dbyig gnyen มีชีวิตอยู่ยุคประมาณ พ.ศ. 859–943) เป็นภิกษุและนักปราชญ์จากแคว้นคันธาระ เป็นผู้อรรถาธิบายอภิธรรมที่เป็นหลักการของนิกายสรวาสติวาทและเสาตรานติกะ วสุพันธุเป็นน้องชายต่างบิดาของอสังคะ เดิมทีเป็นภิกษุนิกายสรวาสติวาท ได้เปลี่ยนมานับถือนิกายมหายานตามอสังคะ เป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งนิกายโยคาจารร่วมกับอสังคะ เป็นหนึ่งในสิบเจ็ดคณาจารย์ในนาลันทา พุทธวิทยาลัยที่ปัจจุบันตั้งอยู่ในรัฐพิหาร

วสุพันธุ

อาชีพ	ภิกษุ
มีชื่อเสียงจาก	หนึ่งในผู้ก่อตั้งนิกายโยคาจาร

วสุพันธุเกิดที่ปุรุสปุระ (ปัจจุบันคือเปศวาร์) บิดาเป็นพราหมณ์ตระกูลเกาศิกะ ประจำอยู่ในราชสำนัก มีความเชี่ยวชาญเรื่องพระเวท มารดาชื่อ วิริญจี วสุพันธุแต่งอรรถกถาอธิบายอักษยมตินิรเทศสูตรและทศภูมิกสูตร นำหลักการสำคัญของโยคาจารที่อสังคะได้บรรจุไว้ในคัมภีร์ต่าง ๆ ออกมาเผยแพร่แก่นักปราชญ์ในยุคนั้น เป็นผลงานของวสุพันธุที่ใช้กันแพร่หลายในธิเบตและเอเชียตะวันออก วสุพันธุได้นำหลักการทางพระพุทธศาสนาโดยเฉพาะที่เกี่ยวกับวิชญาณ (วิญญาณ) มาจัดระบบสอนในเชิงปรัชญาและอธิบายเชื่อมโยงกับทฤษฎีจิตนิยมแบบต่าง ๆ

อ้างอิง

Niraj Kumar; George van Driem; Phunchok Stobdan (18 November 2020). Himalayan Bridge. KW. pp. 253–255. ISBN .
พระมหาสมจินต์ สมมาปญโญ. "พุทธปรัชญาโยคาจาร : ประวัติ พัฒนาการ สารัตถธรรม และอิทธิพล".

[KumarDriem2020-1] Niraj Kumar; George van Driem; Phunchok Stobdan (18 November 2020). Himalayan Bridge. KW. pp. 253–255. ISBN .

[2] พระมหาสมจินต์ สมมาปญโญ. "พุทธปรัชญาโยคาจาร : ประวัติ พัฒนาการ สารัตถธรรม และอิทธิพล".