ล งก ข ามภาษา ในบทความน ม ไว ให ผ อ านและผ ร วมแก ไขบทความศ กษาเพ มเต มโดยสะดวก เน องจากว ก พ เด ยภาษาไทยย งไม ม บทความด

บทความนี้อ้างอิง ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

ชีวประวัตินักบุญ (อังกฤษ: Hagiography) คือวรรณกรรมเกี่ยวกับประวัติชีวิตนักบุญหรือผู้นำคริสตจักร ส่วนคำว่า “hagiology” หมายถึง วิชาว่าด้วยชีวประวัตินักบุญ

ชีวประวัตินักบุญในศาสนาคริสต์เน้นประวัติชีวิตและการอัศจรรย์ของผู้ได้รับการประกาศเป็นนักบุญในคริสตจักรโรมันคาทอลิก แองกลิคันคอมมิวเนียน อีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์ และออเรียนทัลออร์ทอดอกซ์ ในศาสนาอื่น ๆ อาจมีวรรณกรรมในลักษณะเดียวกัน โดยรวบรวมชีวประวัติของผู้ศักดิ์สิทธิ์ในศาสนานั้น ๆ เช่น คัมภีร์ในสุตตันตปิฎก

วิวัฒนาการ

ชีวประวัตินักบุญเป็นวรรณกรรมลักษณะสำคัญในสมัยพันปีแรกของคริสต์ศาสนาซึ่งนอกจากจะเป็นชีวประวัติแล้วยังให้ข้อมูลทางประวัติศาสตร์และเป็นเรื่องที่ทำให้เกิดแรงบันดาลใจ ถ้าเป็นประวัติของนักบุญองค์เดียวก็เรียก “ชีวิต” หรือ “vita”

การเขียนประวัติชีวิตของนักบุญเริ่มในสมัยจักรวรรดิโรมันเป็นตำนานเกี่ยวกับนักบุญมรณสักขีในศาสนาคริสต์ ในคริสต์ศตวรรษที่ 4 ชีวประวัตินักบุญแบ่งเป็นสามประเภท:

ปฏิทินประจำปี เป็นประวัติของนักบุญใช้อ่านเวลาเทศนา
“” (Synaxarion) จัดตามวันที่
“” (Patericon) เป็นประวัตินักบุญที่เลือกโดยผู้รวบรวม

ในยุโรปตะวันตก ชีวประวัตินักบุญเป็นศาสตร์สำคัญในการศึกษาประวัติศาสตร์ในสมัยกลาง ตำนานทองของจาโคบัส เด โวราจิเน (Jacobus de Voragine หรือ Jacopo da Varagine) รวบรวมชีวประวัตินักบุญสมัยกลางไว้มากโดยเน้นตำนานที่มีปาฏิหาริย์

อ้างอิง

. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-07-15. สืบค้นเมื่อ 2011-08-19.
The Greek synaxaries are a counterpart. The literature of the synaxaries comprises also the books of that category belonging to the various Oriental rites (see Analecta Bollandiana, XIV, 396 sqq.; Hippolyte Delehaye, Synaxarium ecclesiæ Constantinopolitanæ Propylæum ad Acta Sanctorum novembris, 1902).

ข้อมูลเพิ่มเติม

บทความศาสนานี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-07-15. สืบค้นเมื่อ 2011-08-19.

[2] The Greek synaxaries are a counterpart. The literature of the synaxaries comprises also the books of that category belonging to the various Oriental rites (see Analecta Bollandiana, XIV, 396 sqq.; Hippolyte Delehaye, Synaxarium ecclesiæ Constantinopolitanæ Propylæum ad Acta Sanctorum novembris, 1902).