ลีโอ กาเมซ

ซิลบิโอ ราฟาเอล กาเมซ (สเปน: Silvio Rafael Gámez) หรือที่รู้จักกันในชื่อ เลโอ กาเมซ (Leo Gámez) อดีตนักมวยสากลชาวเวเนซุเอลา เป็นนักมวยที่สามารถครองแชมป์โลกได้ 4 รุ่น ของทวีปอเมริกาใต้ และเป็นนักมวยคนแรกที่สามารถครองแชมป์โลกได้ 4 รุ่นพิกัดน้ำหนักที่เบาที่สุดของมวยสากล

เลโอ กาเมซ
สถิติ
ชื่อจริง	ซิลบิโอ ราฟาเอล กาเมซ
ฉายา	โตริโต (กระทิงน้อย)
รุ่น	มินิมัมเวท​ ไลท์ฟลายเวท​ ฟลายเวท​ ซูเปอร์ฟลายเวท​ แบนตัมเวท
ส่วนสูง	153 เซนติเมตร
ช่วงชก	161 เซนติเมตร
เกิด	8 สิงหาคม พ.ศ. 2506 ซันฮวนเดโลสมอร์โรส​ ประเทศเวเนซุเอลา
ชกทั้งหมด	48
ชนะ	35
ชนะน็อก	26
แพ้	12
เสมอ	1

ประวัติ

กาเมซเริ่มชกมวยสากลครั้งแรกเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2528 และเป็นฝ่ายชนะฟรันซิสโก การ์ซิอา ในการชกกำหนด 4 ยก จากนั้น ชกชนะติดต่อกันมาตลอด จนวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2530 กาเมซชนะน็อกราฟาเอล โบลิบาร์ ยก 2 ทำให้เขากลายเป็นนักมวยที่มีชื่อเสียงทันที ต่อมา ในวันที่ 30 เมษายน กาเมซขึ้นชิงแชมป์เวเนซุเอลารุ่นไลท์ฟลายเวท ชนะน็อก เปโดร เนียเบส ยก 2 ได้ครองแชมป์ เขาป้องกันตำแหน่งได้ครั้งเดียวก็มีโอกาสขึ้นชิงแชมป์โลกในวันที่ 10 มกราคม 2531 กาเมซได้ชิงแชมป์โลกของสมาคมมวยโลก รุ่นสตอร์วเวทกับ คิม บง-จุน ที่เกาหลีใต้ซึ่งเป็นการชกมวยในต่างแดนครั้งแรก ซึ่งกาเมซเป็นฝ่ายชนะคะแนนได้ครองแชมป์โลก และกลายเป็นนักมวยที่โด่งดังในเวเนซุเอลาทันที

กาเมซมีปัญหากับผู้จัดการหลายอย่างหลังจากได้เป็นแชมป์โลก เขาป้องกันตำแหน่งได้เพียงครั้งเดียว ชนะทีเคโอ เค็นจิ โยโกซาวะ ยก 3 ที่ญี่ปุ่น หลังจากนั้น เขาแขนหัก จึงสละแชมป์โลกและหยุดชกไปช่วงหนึ่ง กาเมซกลับมาชกอีกเมื่อวันที่ 29 ตุลาคม 2532 ชนะน็อกบิกตอร์เรียโน เอร์นันเดซ ยก 5 ต่อมา กาเมซได้ขึ้นชิงแชมป์โลกของสมาคมมวยโลก รุ่นจูเนียร์ฟลายเวทกับ ยู มย็อง-อู ใน พ.ศ. 2533 แต่เป็นฝ่ายแพ้คะแนนอย่างน่าสงสัย เมื่อชกแก้มือกันอีกครั้ง เขาก็แพ้คะแนนอีก

กาเมซหยุดชกมวยไประยะหนึ่ง และเลื่อนขึ้นมาชกรุ่นฟลายเวท และขึ้นชิงแชมป์โลกรุ่นนี้ของสมาคมมวยโลกที่เกาหลีใต้เมื่อ พ.ศ. 2534 แต่เป็นฝ่ายแพ้คะแนนคิม ยง-คัง ไปอีก ต่อมาเมื่อ ยู มย็อง-อู สละแชมป์โลกสมาคมมวยโลก รุ่นไลท์ฟลายเวท เมื่อ พ.ศ. 2536 คราวนี้เป็นฝ่ายชนะทีเคโอ ชิโร ยาฮิโระ ที่ญี่ปุ่น ได้ครองแชมป์โลกที่ว่าง กาเมซป้องกันตำแหน่งได้ 3 ครั้ง รวมทั้งเสมอกับ ห้าดาว ซีพียิม แบบน่าแพ้ และชนะทีเคโอ พิชิต ช.ศิริวัฒน์ ทั้งที่ตัวเองเกือบถูกน็อกก่อน จากนั้นจึงไปเสียแชมป์ให้ ชเว ฮี-ยง เมื่อ พ.ศ. 2538 ที่เกาหลีใต้

หลังจากเสียแชมป์ กาเมซขยับขึ้นไปชกรุ่นฟลายเวท ได้ครองแชมป์ WBA Fedelatin ชนะคะแนน อากิเลส กุซมัน ใน พ.ศ. 2538 และในปีถัดมาได้ขึ้นชิงแชมป์โลกกับ แสน ส.เพลินจิต แต่เป็นฝ่ายแพ้คะแนนจากนั้น เสียแชมป์ WBA Fedelatin คืนให้กุซมัน และกลับมาครองแชมป์ Fedelatin อีกครั้ง ในปี พ.ศ. 2541 ชนะน็อก ฮิลเบร์โต กอนซาเลซ และได้ครองแชมป์โลกของสมาคมมวยโลก รุ่นฟลายเวท ใน พ.ศ. 2542 ชนะน็อก อูโก ราฟาเอล โซโต ต่อมาขึ้นชกชนะน็อกโฮซูเอ กามาโช แชมป์เฉพาะกาลของสมาคมมวยโลก รุ่นซูเปอร์ฟลายเวทได้ แต่สมาคมมวยโลกยังประกาศให้เขาเป็นแชมป์โลกรุ่นฟลายเวทอยู่ จนกระทั่งมาเสียแชมป์โลกให้กับศรพิชัย กระทิงแดงยิม ต่อมาได้ชกชิงแชมป์โลกของสมาคมมวยโลก รุ่นซูเปอร์ฟลายเวทกับฮิเดกิ โทดากะ ปรากฏว่ากาเมซเป็นฝ่ายชนะน็อก ได้ครองแชมป์โลกรุ่นที่สี่ใน พ.ศ. 2543 ได้สร้างประวัติศาสตร์เป็นแชมป์โลกสี่รุ่นและเป็นนักมวยคนแรกของโลกที่ได้แชมป์โลกสี่รุ่นของสถาบันเดียวกัน (คว้าแชมป์โลก 4 รุ่นเป็นของ WBA ทั้งหมด)​ ในปัจจุบันยังไม่มีนักมวยสากลคนไหนที่สามารถสร้างสถิติเทียบเท่าหรือทำลายสถิติของกาเมซได้ ก่อนจะเสียแชมป์แพ้ทีเคโอให้กับให้เซเลส โคบายาชิ ในปีถัดมา

หลังจากเสียแชมป์ กาเมซพยายามเป็นแชมป์โลกห้ารุ่นโดยขึ้นชิงแชมป์โลกของสมาคมมวยโลก รุ่นแบนตั้มเวทเมื่อ พ.ศ. 2545 แพ้คะแนนจอห์นนี เบรห์ดาล ที่เดนมาร์ก และแพ้คะแนน ฮิเดกิ โทดากะ ที่ญี่ปุ่นอีก รวมทั้งขึ้นชิงแชมป์เฉพาะกาลรุ่นนี้อีกครั้งใน พ.ศ. 2548 แพ้คะแนน พูลสวัสดิ์ กระทิงแดงยิม จากนั้นกาเมซจึงตัดสินใจแขวนนวมไป

เกียรติประวัติ

• แชมป์เวเนซุเอลารุ่นจูเนียร์ฟลายเวท (2530)​
  • ชิง 30 เมษายน 2530 ชนะน็อก ( เวเนซุเอลา) ยก 2 ที่ ​ รัฐอารากวา​ เวเนซุเอลา​
  • สละแชมป์
  • ชิง (ครั้งที่ 2) 22 สิงหาคม 2530 ชนะทีเคโอ ( เวเนซุเอลา)​​ ยก 2 ที่ ตูเมร์โร รัฐอารากวา เวเนซุเอลา​
  • สละแชมป์
• แชมป์โลก WBA รุ่นสตอร์วเวท
  • ชิง (ที่ว่าง) 10 มกราคม 2531 ชนะคะแนน ​ ( เกาหลีใต้)​ ที่ ​ ปูซาน​ ประเทศเกาหลีใต้​
  • ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 1, 24 เมษายน 2531 ชนะทีเคโอ ( ญี่ปุ่น) ยก 3 ที่ โครากูเอ็งฮอล​ โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น​
  • สละแชมป์
• แชมป์โลก WBA รุ่นจูเนียร์​ฟลายเวท
  • ชิง (ที่ว่าง) 21 ตุลาคม 2536 ชนะทีเคโอ ชิโร ยาฮิโระ ( ญี่ปุ่น) ยก 9 ที่ โครากูเอ็งฮอล โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
  • ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 1, 5 กุมภาพันธ์ 2537 ชนะทีเคโอ​ ​ ( ปานามา)​ ยก 7 ที่ ​ ปานามาซิตี​ ประเทศปานามา​
  • ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 2, 27 มิถุนายน 2537 เสมอ ห้าดาว ซีพียิม ( ไทย)​ ที่ สนามมวยราชดำเนิน กรุงเทพมหานคร​ ประเทศไทย​
  • ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 3, 9 ตุลาคม 2537 ชนะทีเคโอ พิชิต ช.ศิริวัฒน์ ( ไทย)​ ยก 6 ที่ มหาวิทยาลัยรามคำแหง กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย
  • เสียแชมป์ 4 กุมภาพันธ์ 2538 แพ้คะแนน ( เกาหลีใต้)​ ที่ ​ อุลซัน​ ประเทศเกาหลีใต้​
• แชมป์ WBA Fedelatin รุ่นฟลายเวท
  • ชิง 20 พฤษภาคม 2538 ชนะคะแนน อากิเลส กุซมัน ( เวเนซุเอลา) ที่ ​ รัฐนวยวาเอสปาร์ตา​ เวเนซุเอลา
  • ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 1, 18 กันยายน 2538 ชนะทีเคโอ ( โคลอมเบีย)​ ยก 4 ที่ ​ รัฐอารากวา เวเนซุเอลา
  • เสียแชมป์ 7 ตุลาคม 2539 แพ้คะแนน อากิเลส กุซมัน ( เวเนซุเอลา) ที่ มาราไก รัฐอารากวา เวเนซุเอลา
• แชมป์ WBA Fedelatin รุ่นฟลายเวท
  • ชิง 3 ตุลาคม 2541 ชนะน็อก ฮิลเบร์โต กอนซาเลซ ( เวเนซุเอลา)​​ ยก 8 ที่ การากัส​ เวเนซุเอลา
  • สละแชมป์
• แชมป์โลก WBA รุ่นฟลายเวท
  • ชิง 13 มีนาคม 2542 ชนะน็อก อูโก ราฟาเอล โซโต ( อาร์เจนตินา)​ ยก 3 ที่ เมดิสันสแควร์การ์เดน​ นครนิวยอร์ก​​ สหรัฐ​
  • เสียแชมป์ 3 กันยายน 2542 แพ้น็อก ศรพิชัย พิษณุราชันย์ ( ไทย)​ ยก 8 ที่ มุกดาหารแกรนด์โฮเทล จังหวัดมุกดาหาร​ ประเทศไทย
• แชมป์เฉพาะกาล WBA รุ่นซูเปอร์ฟลายเวท
  • ชิง (ที่ว่าง) 29 พฤษภาคม 2542 ชนะทีเคโอ โฮซูเอ กามาโช ( ปวยร์โตรีโก)​ ยก 8 ที่ ซานฮวน ปวยร์โตรีโก​
• แชมป์โลก WBA รุ่นซูเปอร์ฟลายเวท
  • ชิง 9 ตุลาคม 2543 ชนะน็อก ฮิเดกิ โทดากะ ( ญี่ปุ่น)​ ยก 7 ที่ ศูนย์กีฬาในร่มจังหวัดไอจิ​ นาโงยะ​​ ประเทศญี่ปุ่น
  • เสียแชมป์ 11 มีนาคม 2544 แพ้ทีเคโอ ​ ( ญี่ปุ่น)​ ยก 10 ที่ ​ โยโกฮามะ​ ประเทศญี่ปุ่น
• ถูกยกย่องให้เป็นแชมป์โลกตลอดกาลในรุ่นมินิมัมเวทโดยสมาคมมวยโลก ในปี 2554
• เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
  • ชิงแชมป์โลก WBA​ รุ่นจูเนียร์​ฟลายเวท 29 เมษายน 2533 แพ้คะแนน ยู มย็อง-อู ( เกาหลีใต้)​ ที่ ​ โซล​ ประเทศเกาหลีใต้
  • ชิงแชมป์โลก WBA รุ่นจูเนียร์​ฟลายเวท 10 พฤศจิกายน 2533 แพ้คะแนน ยู มย็อง-อู ( เกาหลีใต้)​ ที่ ​ โพฮัง​​ ประเทศเกาหลีใต้
  • ชิงแชมป์โลก WBA รุ่นฟลายเวท เมื่อ 5 ตุลาคม 2534 แพ้คะแนน คิม ยง-คัง ( เกาหลีใต้)​ ที่ ​ อินช็อน ประเทศเกาหลีใต้
  • ชิงแชมป์โลก WBA รุ่นฟลายเวท 24 มีนาคม 2539 แพ้คะแนน แสน ส.เพลินจิต ( ไทย)​ ที่ เซียร์รังสิต​ จังหวัดปทุมธานี​ ประเทศไทย
  • ชิงแชมป์โลก WBA รุ่นแบนตัมเวท 8 พฤศจิกายน 2545 แพ้คะแนน ( เดนมาร์ก)​ ที่ โคเปนเฮเกน ประเทศเดนมาร์ก​
  • ชิงแชมป์เฉพาะกาล WBA รุ่นแบนตัมเวท (ที่ว่าง) 4 ตุลาคม 2546 แพ้คะแนน ฮิเดกิ โทดากะ ( ญี่ปุ่น)​ ที่ สนามกีฬาแห่งชาติเรียวโงกุ​ โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
  • คัดเลือกผู้ท้าชิงแชมป์โลก WBA​ รุ่นแบนตัมเวท (ที่ว่าง) 26 ตุลาคม 2547 แพ้คะแนน วอลอดือมือร์ ซืยดอเรนโค ( ยูเครน)​ ที่ ​ ร็อสท็อค ประเทศเยอรมนี​
  • ชิงแชมป์เฉพาะกาล WBA รุ่นแบนตัมเวท เมื่อ 22 ธันวาคม 2548 แพ้คะแนน พูนสวัสดิ์ กระทิงแดงยิม ( ไทย)​ ที่ สนามมวยราชดำเนิน กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย

อ้างอิง

• สถิติการชก boxrec.com (อังกฤษ)