รายพระนามอิหม่ามและพระมหากษัตริย์เยเมน

อิหม่ามเยเมน ภายหลังมีชื่อว่า พระมหากษัตริย์เยเมน เป็นผู้นำทางศาสนาที่ได้รับการเคารพ ซึ่งนับถือศาสนาอิสลามนิกายชีอะฮ์ สาขา พวกเขาจัดตั้งการปกครองที่ผสมผสานระหว่างศาสนาและทางโลก-การเมืองในพื้นที่ของเยเมนใน ค.ศ. 897 โดยยังคงอยู่ได้ภายใต้สถานการณ์ที่แตกต่างกัน จนกระทั่งสิ้นสุดลงใน ค.ศ. 1970 หลังการปฏิวัติของฝ่ายสาธารณรัฐใน ค.ศ. 1962 ผู้อ้างสิทธิ์เป็นอิหม่ามจะทำการประกาศ "เรียก" () และไม่บ่อยนักที่จะมีผู้อ้างสิทธิ์มากกว่าหนึ่งคน

รายชื่ออิหม่าม

ไม่มีรายชื่อใดของอิหม่ามเยเมนที่ไม่มีข้อโต้แย้ง เนื่องจากอิหม่ามหลายคนไม่ค่อยเป็นที่ยอมรับ และบางครั้งถูกซ่อนด้วยผู้นำจากราชวงศ์ในดินแดนตอนล่างหรือจากพวกเติร์ก รายการต่อไปนี้ค่อนข้างครอบคลุม

• 897–911
• 911–913, เสียชีวิต ค.ศ. 922 (บุตร)
• 913–934 หรือ 937 (น้องชาย)
• 934–936 หรือ 939 (บุตร)
• 936–956 (พี่/นองชาย)
• 934–976 (พี่/นองชาย)
• 977–999 (บุตร)
• 999–1002
• 1002–1012 (สมัย 2)
• 1003–1013 (บุตรของอัลมันศูร อัลกอซิม)
• 1013–1020
• 1020–1033
• 1027–1030
• 1031–1040
• 1038–1053
• 1060–1067 (บุตรของอะบูฮาชิม อัลฮะซัน)
• 1138–1171 (สืบจากอันนาศิร อะหฺมัด)
• 1187–1217 (สืบจากอัลมุฮ์ตะซิบ อัลมุญาฮิด ฮัมซะฮ์)
• 1217–1226 (บุตร)
• 1217–1239
• 1248–1258
• 1258–1260, เสียชีวิต ค.ศ. 1285
• 1261–1262, เสียชีวิต ค.ศ. 1296
• 1262–1271 (บุตรของลูกพี่ลูกน้อง อัลฮาดี ยะห์ยา)
• 1272–1276, เสียชีวิต ค.ศ. 1284 (หลานชาย)
• 1276–1298
• 1301–1328 (บุตร)
• 1328–1346
• 1328–1329 (หลานของอัลมะฮ์ดี อิบรอฮีม)
• 1329–1349
• 1349 (บุตรของอัลมะฮ์ดี มุฮัมมัด)
• 1349–1372
• 1372–1391 (บุตร)
• 1391–1436 (บุตร)
• 1391–1392, เสียชีวิต ค.ศ. 1436
• 1393–1432
• 1436–1445
• 1436–1462 (ลื่อของอัลมุตะวักกิลอัลมุตะวักกิล อัลมุเฏาะฮ์ฮัร อิบน์ ยะห์ยา)
• 1436–1474
• 1462–1503 (บุตรของอัลมันศูร อันนาศิร)
• 1474–1488
• 1474–1495 (หลานของอัลฮาดี อะลี)
• 1475–1504
• 1495–1523 (บุตรอัลฮาดี อิซซุดดีน)
• 1506–1555 (หลานของอัลมะฮ์ดี อะห์มัด)
• 1547–1572 (บุตร)
• 1579–1585
• 1597–1620
• ที่ 1 1620–1644 (บุตร)
• 1644–1676 (พี่/น้องชาย)
• 1676–1681 (หลาน)
• 1681–1686 (บุตรของอัลมุตะวักกิล อิสมาอีล)
• 1687–1718 (บุตรของอัลมะฮ์ดี อะห์มัด)
• 1716–1720 (หลานของอัลมุอัยยัด มุฮัมมัดที่ 1)
• 1716–1727 (หลานของอัลมะฮ์ดี อะห์มัด)
• 1723, เสียชีวิต ค.ศ. 1754 (หลานของอัลมะฮ์ดี อะห์มัด)
• 1727–1748 (บุตรของอัลมุตะวักกิล อัลกอซิม)
• 1748–1775 (บุตร)
• 1775–1809 (บุตร)
• 1809–1816 (บุตร)
• 1816–1835 (บุตร)
• 1835–1837, เสียชีวิต ค.ศ. 1871 (บุตร)
• 1837–1840 (เหลนของอัลมะฮ์ดี อับบาส)
• 1840–1844 (บุตรของอัลมุตะวักกิล อะห์มัด)
• 1844–1845 (สมัยที่ 2)
• 1845–1849 (หลานของอัลมันศูร อะลีที่ 1)
• 1849–1850 (สมัยที่ 3)
• 1849–1853
• 1850
• 1851 (สมัยที่ 4)
• 1851–1852, เสียชีวิต ค.ศ. 1885 (บุตรของอัลมุตะวักกิล มุฮัมมัด)
• 1853–1890
• 1855–1878
• 1858–1872 (สมัย 2)
• 1859–1863, เสียชีวิต ค.ศ. 1888
• 1878–1890
• 1890–1904
• 1904–1948 (บุตร)
• 1948–1962 (บุตรของอัลมุตะวักกิล ยะห์ยา มุฮัมมัด ฮะมีดุดดีน)
• 1962, เสียชีวิต ค.ศ. 1996 (บุตร)

สำหรับผู้นำหลัง ค.ศ. 1962 ดู

ความเชื่อ

ผู้นับถือชีอะฮ์ซัยดียะฮ์ไม่ระบุคุณสมบัติเหนือมนุษย์แก่อิหม่ามของตน ซึ่งต่างจากอิหม่ามหลายคน (ชีอะฮ์สาขาสิบสองอิมามและอิสมาอีลียะฮ์)

อ้างอิง

ทั่วไป

• Harris, Walter B. (1893). A Journey Through the Yemen and Some General Remarks Upon That Country. Edinburgh and London: William Blackwood and Sons. pp. 374–375. OCLC 5044217.
• Imam Zaid bin Ali Cultural Foundation, (in Arabic).

จำเพาะ

1. Jane Hathaway, A Tale of Two Factions; Myth, Memory, and Identity in Ottoman Egypt and Yemen. New York 2003, pp. 79–81.
2. Ayman Fu'ad Sayyid, Masadir ta'rikh al-Yaman fial 'asr al-islami. al Qahira 1974, pp. 404–16
3. R.B. Serjeant & Ronald Lewcock (eds.), San'a': An Arabic Islamic City. London 1983, pp. 72–95
4. الأئمة الزيديون في اليمن (in Arabic)
5. الأئمة الزيدية من 898 م إلى 1962م (in Arabic)
6. , Atlas of the Islamic World Since 1500, pg. 47. New York: , 1984. ISBN 

อ่านเพิ่ม

• A.M.H.J. Stokvis, Manuel d'histoire, de généalogie et de chronologie de tous les états du globe, Vol I-III. Leiden 1888–93.
• Peter Truhart, Regents of Nations. München 2003
• E. de Zambaur, Manuel de généalogie et de chronologie de l'histoire de l'islam. Hannover 1927.