ราก โงะ ญ ป น 落語 โรมาจ Rakugo แปลว า คำตก เป นร ปแบบความบ นเท งท ใช คำพ ดของญ ป น โดยน กเล าเร องเด ยว ญ ป น 落語家 โรมาจ r

รากูโงะ (ญี่ปุ่น: 落語; โรมาจิ: Rakugo; แปลว่า "คำตก") เป็นรูปแบบความบันเทิงที่ใช้คำพูดของญี่ปุ่น โดยนักเล่าเรื่องเดี่ยว (ญี่ปุ่น: 落語家; โรมาจิ: rakugoka) นั่งบนเวทีที่เรียกว่า โคซะ (ญี่ปุ่น: 高座; โรมาจิ: kōza) ใช้เพียงพัดกระดาษ (ญี่ปุ่น: 扇子; โรมาจิ: sensu) และผ้าผืนเล็ก (ญี่ปุ่น: 手拭; โรมาจิ: tenugui) เป็นอุปกรณ์ และไม่มีการยืนขึ้นมาจากตำแหน่งนั่งบนเบาะรองนั่ง (ญี่ปุ่น: 正座; โรมาจิ: seiza) ศิลปินรากูโงะจะเล่าเรื่องตลก (หรือบางครั้งเป็นเรื่องซึ้งกินใจ) ที่ยาวและซับซ้อน เรื่องราวที่เล่ามักเป็นบทสนทนาระหว่างตัวละครสองคนหรือมากกว่า ความแตกต่างระหว่างตัวละครจะแสดงออกมาผ่านเพียงการเปลี่ยนแปลงของระดับเสียง น้ำเสียง หรือการหันศีรษะเล็กน้อย

ศิลปินรากูโงะ (*รากูโงกะ*) ในเทศกาลซัมมะ

ศัพทมูล

รากูโงะเดิมรู้จักในชื่อ คารูกูจิ (ญี่ปุ่น: 軽口; โรมาจิ: karukuchi) การปรากฏของอักษรคันจิที่เก่าแก่ที่สุดที่หมายความถึงการแสดงชนิดนี้มีตั้งแต่ ค.ศ. 1797 แต่เวลานั้นตัวอักษรดังกล่าว (落とし噺) โดยปกติอ่านว่า โอโตชิบานาชิ (การพูดที่ตกลง)

ในช่วงกลางยุคเมจิ (ค.ศ. 1868–1912) คำว่า รากูโงะ เริ่มมีการใช้เป็นครั้งแรก และกลายมาเป็นคำที่ใช้ทั่วไปในยุคโชวะ (ค.ศ. 1926–1989).

ศิลปินรากูโงะที่มีชื่อเสียง

เอโดะ (โตเกียว)

(เดิมชื่อ Hayashiya Kikuzō I)
(Henry Black)
(Yamada Takao)
(เดิมชื่อ San'yūtei Rakutarō)

คามิกาตะ (โอซากะ)

(เดิมชื่อ Katsura Sanshi)
(เดิมชื่อ Yamasaki Hōsei)

อ้างอิง

. Big Serving. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-11-06. สืบค้นเมื่อ 11 May 2007.

แหล่งข้อมูลอื่น

English-Rakugo web site
YouTube Rakugo examples
Rakugo video (in English) SFGTV San Francisco
Bilingual Kamigata (Osaka) Rakugo web site
Katsura Sunshine's essay concerning the difference between Kamigata(Osaka) rakugo and Edo(Tokyo) rakugo
Learning Japanese Language and Culture through Rakugo Appreciation

[1] . Big Serving. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-11-06. สืบค้นเมื่อ 11 May 2007.