รัฐบาลสกอตแลนด์

รัฐบาลสกอต (อังกฤษ: Scottish Government) เป็นรัฐบาลของประเทศสกอตแลนด์ เกิดขึ้นหลังจากการกระจายอำนาจจากรัฐบาลสหราชอาณาจักรในปีค.ศ. 1999 แรกเริ่มใช้ชื่อว่า คณะบริหารสกอต (อังกฤษ: Scottish Executive) รัฐบาลสกอตประกอบด้วย คณะรัฐมนตรีสกอต โดยอยู่ภายใต้การกำกับดูแลจากรัฐสภาสกอต ซึ่งเกิดขึ้นภายหลังจากพระราชบัญญัติสกอตแลนด์ ค.ศ. 1998 โดยมีมุขมนตรี ซึ่งได้รับการแต่งตั้งจากพระมหากษัตริย์โดยความเห็นชอบจากรัฐสภา ผู้ทำหน้าที่เป็นหัวหน้ารัฐบาลและเป็นผู้เลือกแต่งตั้งคณะรัฐมนตรีสกอตโดยความเห็นชอบของรัฐสภาสกอต การออกกฎหมายของรัฐบาลจำเป็นตั้งผ่านการอนุมัติจากรัฐสภา โดยรัฐสภาสกอตมีหน้าที่ออกกฎหมายต่างๆ ทั้งหมดที่ยกเว้นกฎหมายที่สงวนไว้แก่รัฐสภาสหราชอาณาจักร

รัฐบาลสกอต
อังกฤษ: Scottish Government : Riaghaltas na h-Alba สกอต: Scots Govrenment
ตราแผ่นดิน
ภาพรวม
ก่อตั้ง	1 กรกฎาคม ค.ศ. 1999 (1999-07-01)
ประเทศ	สกอตแลนด์
ผู้นำ	มุขมนตรี
แต่งตั้งโดย	รัฐสภา ในพระปรมาภิไธยของพระมหากษัตริย์
หน่วยงานหลัก	คณะรัฐมนตรีสกอต
รับผิดชอบต่อ	รัฐสภาสกอต
งบประมาณประจำปี	£40.3 พันล้าน (ค.ศ. 2018–19)
สำนักงานใหญ่	ทำเนียบเซนต์แอนดรูว์ 2 ถนนรีเจนท์ เอดินบะระ EH1 3DG
เว็บไซต์	www.gov.scot

รัฐมนตรีถูกแต่งตั้งโดยมุขมนตรีด้วยความเห็นชอบจากรัฐสภาสกอต และพระมหากษัตริย์ผ่านสมาชิกรัฐสภา พระราชบัญญัติสกอตแลนด์ ค.ศ. 1998 ได้บัญญัติเกี่ยวกับรัฐมนตรี และรัฐมนตรีช่วยว่าการเอาไว้ ในการปกครองปัจจุบันเรียกว่า เสนาบดีในคณะรัฐมนตรี (Cabinet Secretary) และรัฐมนตรี (Minister) นอกจากนี้ยังมี 2 เจ้าพนักงานกฎหมาย คือ อัยการในสมเด็จฯ (อัยการสูงสุดแห่งสกอตแลนด์) และ นิติกรสูงสุดสำหรับสกอตแลนด์ (รองอัยการสูงสุดแห่งสกอตแลนด์) รัฐมนตรีสกอต และข้าราชการพลเรือนที่ทำงานให้กับรัฐลาลสกอตเรียกรวมกันอย่างเป็นทางการว่าคณะปกครองสกอต

ประวัติ

ในปีค.ศ. 1885 นโยบายภายในที่เกี่ยวกับสกอตแลนด์ถูกนำไปอยู้ภายใต้ กระทรวงหนึ่งในรัฐบาลสหราชอาณาจักรโดยมีเสนาบดีสกอตแลนด์เป็นผู้บังคับบัญชา ต่อมาตำแหน่งนี้จะกลายไปเป็นเสนาบดีใหญ่ฝ่ายสกอตแลนด์

หลังจากการลงประชามติว่าด้วยการปกครองตนเองในปีค.ศ. 1997 บทบาทหน้าที่หลายอย่างของเสนาบดีใหญ่ฝ่ายสกอตแลนด์ถูกโยกย้ายไปให้รัฐมนตรีสกอตต่าง ๆ ที่ขึ้นตรงกับรัฐสภาปกครองตนเองของสกอตแลนด์

ถูกตั้งโดยมุขมนตรี โดยเป็นรัฐบาลผสมระหว่าง และ ในช่วงนี้ตำแหน่งรัฐมนตรีถูกแบ่งเป็น รัฐมนตรี (Minister) และรองรัฐมนตรี (Deputy Minister) รัฐบาลผสมแรงงาน-เสรีประชาธิปไตยคงอยู่ต่อไปภายใต้มุขมนตรี และ หลังจาก สามารถตั้งรัฐบาลพรรคชาติสกอตได้ รัฐบาลนี้คงอยู่ต่อมาหลังจากการลาออกของเขาในปีค.ศ. 2014 และการแต่งตั้งอดีตรองมุขมนตรีของเขา นิโคลา สเตอร์เจียนเป็นมุขมนตรี

ตั้งแต่ปีค.ศ. 2007 คณะบริหารสกอตได้ใช้ชื่อ รัฐบาลสกอต การเปลี่ยนชื่อจะถูกรับรองทางกฎหมายใน ในปีค.ศ. 2001 อดีตมุขมนตรีเฮนรี่ แมคลีช ได้เสนอให้เปลี่ยนชื่อดังนั้น แต่ได้รับการต่อต้านบางส่วน

ในขณะเดียวกับที่รัฐบาลสกอตเริ่มใช้ชื่อใหม่ ก็ได้มีการใช้ตราสัญลักษณ์ใหม่ มันเข้ามาแทนที่ตราที่มีตราแผ่นดินที่ใช้ในสกอตแลนด์ โดยแทนที่ด้วยธงชาติสกอตแลนด์

รัฐมนตรีสกอต

คณะรัฐมนตรีคณะที่ 10 แห่งสกอตแลนด์
2023-ปัจจุบัน
คณะรัฐมนตรีของฮัมซา ยูซาฟ ที่ด้านหน้าทำเนียบบิวต์ ในปี 2023
วันแต่งตั้ง	29 มีนาคม ค.ศ. 2023
บุคคลและองค์กร
ประมุขแห่งรัฐ	ชาลส์ที่ 3
มุขมนตรี	ฮัมซา ยูซาฟ
สมัยของมุขมนตรี
รองมุขมนตรี
จำนวนรัฐมนตรี	27
จำนวนรัฐมนตรีทั้งหมด	27
พรรคร่วมรัฐบาล	พรรคชาติสกอต   (สิงหาคม ค.ศ. 2021-ปัจจุบัน)
สถานะในสภานิติบัญญัติ	เสียงข้างมาก ด้วยความร่วมมือ และ ระหว่างพรรคชาติสกอต และพรรคกรีน 71 / 129 (55%)
ประวัติ
วาระสภานิติบัญญัติ
ก่อนหน้า

รัฐบาลสกอตถูกนำโดยมุขมนตรีสกอตแลนด์ และมีรัฐมนตรีสกอต และเจ้าพนักงานกฎหมาย

รัฐสภาสกอต เสนอชื่อสมาชิกคนหนึ่งเพื่อที่จะถูกแต่งตั้งเป็นมุขมนตรีโดยพระมหากษัตริย์ มุขมนตรีแต่งตั้งรัฐมนตรีตำแหน่งต่าง ๆ รัฐมนตรีที่มีตำแหน่งอาวุโสจะเรียกว่า เสนาบดีในคณะรัฐมนตรี โดยเสนาบดีเหล่านี้จะรวมกันเป็นคณะรัฐมนตรี ร่วมกับมุขมนตรี ส่วนเจ้าพนักงานกฎหมายสกอต (อัยการสูงสุดแห่งสกอตแลนด์) และ (รองอัยการสูงสุดแห่งสกอตแลนด์) สามารถแต่งตั้งผู้ที่ไม่ใช่สมาชิกรัฐสภาสกอตมาดำรงตำแหน่งนี้ได้ แต่ทว่าตำแหน่งนี้จะต้องได้รับความยินยอม และการตรวจสอบโดยรัฐสภาสกอต นอกจากนี้เจ้าพนักงานกฎหมายยังสามารถแต่งตั้งโดยพระมหากษัตริย์จากการเสนอชื่อของมุขมนตรี

คณะรัฐมนตรี

คณะรัฐมนตรีสกอตมีหน้าที่ประสานงานด้านนโยบายภายในรัฐบาลสกอต โดยมีเสนาบดีประจำคณะรัฐมนตรีร่วมงานด้วย คณะรัฐมนตรีมีสำนักงานอยู่ที่ทำเนียบเซนต์แอนดรูว์ ในระหว่างที่รัฐสภาสกอตอยู่ในสมัยประชุม คณะรัฐมนตรีจะประชุมกันทุกสัปดาห์ โดยปกติแล้วการประชุมคณะรัฐมนตรีจะเกิดขึ้นในบ่ายวันอังคารที่ จวนของมุขมนตรีสกอตแลนด์ สมาชิกคณะรัฐมนตรีสกอตจะได้กล่องส่งสาส์นสีน้ำเงิน (Despatch Box) สำหรับใช้ในราชการจนหมดวาระ

ในปัจจุบันมีคณะอนุกรรมาธิการ 2 คณะในคณะรัฐมนตรี

• คณะอนุกรรมาธิการกฎหมาย
• (คณะอนุกรรมาธิการสถานการณ์ฉุกเฉิน)

สมาชิกคณะรัฐบาลสกอตในปัจจุบันมีดังนี้

เสนาบดีในคณะรัฐมนตรี
ตำแหน่ง	รายนาม	รูป
มุขมนตรี	The Rt Hon. ฮัมซา ยูซาฟ
	The Rt Hon.

รัฐมนตรีช่วยว่าการ

รัฐมนตรีช่วยว่าการสกอต ดำรงตำแหน่ง "รัฐมนตรี" (Minister) ถูกแต่งตั้งเข้าไปในรัฐบาลสกอตเช่นเดียวกับเสนาบดีในคณะรัฐมนตรี โดยรัฐมนตรีช่วยว่าการแต่ละคนจะมีเสนาบดีในคณะรัฐมนตรีคอยควบคุมอยู่อย่างละคน

รัฐมนตรีช่วยว่าการในปัจจุบัน มีดังนี้

รัฐมนตรีช่วยว่าการ
ตำแหน่ง	รายนาม	รูป	พรรค
	MSP		ชาติ
	MSP		ชาติ
	MSP		ชาติ
	MSP		ชาติ
	MSP		ชาติ
	MSP		ชาติ
	MSP		ชาติ
	MSP		ชาติ
	MSP		ชาติ
	MSP		ชาติ
	MSP		ชาติ
	MSP		ชาติ
	MSP		ชาติ
	MSP		ชาติ
	MSP		ชาติ
	MSP
	MSP

เจ้าพนักงานกฎหมาย

เจ้าพนักงานกฎหมายในปัจจุบันมีดังนี้

เจ้าพนักงานกฎหมาย
ตำแหน่ง	รายนาม	รูป
	The Rt Hon.

หน้าที่

หน้าที่ของรัฐมนตรีสกอตคือทำตามหน้าที่โดยคร่าวของรัฐสภาสกอตตามพระราชบัญญัติสกอตแลนด์ ค.ศ. 1998 และกฎหมายสหราชอาณาจักรอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง ในระหว่างที่กฎหมายก่อนการปกครองตนเองมอบอำนาจให้ปฏิบัติหน้าที่บางประการ กฎหมายหลังการปกครองตนเองได้มอบอำนาจส่วนใหญ่ให้กับรัฐสภาสกอต

พระราชบัญญัติสกอตแลนด์ ค.ศ. 1998 อนุญาตให้รัฐมนตรีสกอตสามารถใช้อำนาจของรัฐมนตรีสหราชอาณาจักรในเรื่องที่ถูกสงวนไว้กับรัฐสภาสหราชอาณาจักร และพ.ร.บ. นี้ก็ยังมอบอำนาจให้รัฐมนตรีสกอตสามารถมอบอำนาจกลับคืนให้กับรัฐมนตรีสหราชอาณาจักร หรือ "การตกลงระหว่างหน่วยงาน" ใดโดยเฉพาะ การกระจายอำนาจในการปกครองเช่นนี้หมายความว่าอำนาจของรัฐมนตรีสกอต และรัฐสภาสกอตไม่เหมือนกัน

เรื่องที่สงวนอยู่ภายใต้การควบคุมของรัฐสภาสหราชอาณาจักรที่เด่นชัดมีดังนี้

• รัฐธรรมนูญ – พระราชบัญญัติสหภาพ, พระมหากษัตริย์, ข้อตกลงการปกครองตนเอง
• ความมั่นคงแห่งชาติ และ การป้องกันประเทศ
• นโยบายเศรษฐกิจ
• และ
• และอุตสาหกรรม
• แง่มุมส่วนมากของ
• การโทรคมนาคม และ
• การแพร่ภาพ กระจายเสียง
• สกุลเงิน

แต่ก็เหลือเรื่องสำคัญที่ถูกกระจายอำนาจมาภายใต้พระราชบัญญัติสกอตแลนด์ ค.ศ. 1998 หลายเรื่องดังนี้

• แง่มุมส่วนมากของ
• กิจการชนบท
• การเคหะ

และพระราชบัญญัติสกอตแลนด์ ค.ศ. 2012 และ ค.ศ. 2016 ได้กระจายอำนาจเพิ่มเติม ได้แก่

• – อำนาจเต็มในการควบคุมที่มาจากการจ้างงาน, ,
• บางประการ

สมาชิกรัฐบาลสกอตมีอำนาจค่อนข้างมากในเรื่องกฎหมายในสกอตแลนด์ ร่างกฎหมายที่ได้รับความเห็นชอบของรัฐสภาสกอตส่วนมากมาจากการเสนอของสมาชิกฝ่ายรัฐบาล

รัฐบาลสกอต

นอกจากรัฐมนตรีสกอตแล้ว รัฐบาลสกอตได้รับความสนับสนุนของข้าราชการจาก พวกเขาเรียกดวยรวมได้ว่าคณะปกครองสกอตในพระราชบัญญัติสกอตแลนด์ ค.ศ. 1998 จากรายงานในปี ค.ศ. 2012 มีข้าราชพลเรือน 16,000 คนทำงานในหน่วยงานที่สำคัญของรัฐบาลสกอต

สำนักงานราชการพลเรือนเป็นเรื่องที่สงวนไว้ให้แก่รัฐสภาสหราชอาณาจักรที่พระราชวังเวสต์มินสเตอร์ (แทนที่จะถูกกระจายมาให้รัฐบาลสกอต) ข้าราชการพลเรือนของรัฐบาลสกอตทำงานภายใต้ข้อยังคับของสำนักงานราชการพลเรือนในสมเด็จฯ แต่ทำงานให้กับคณะปกครองของท้องที่ที่ปกครองตนเองแทนรัฐบาลสหราชอาณาจักร

เสนาบดีถาวร

คือข้าราชการพลเรีอนที่อาวุโสที่สุดในสกอตแลนด์ เขามีหน้าที่นำคณะกรรมการยุทธศาสตร์ของคณะปกครอง รวมไปถึงสนับสนุนการทำงานมุขมนตรี และคณะรัฐมนตรีโดยตรง และเป็นผู้รักษาภาระความรับผิดเพื่อให้เงิน และทรัพยากรของรัฐบาลถูกใช้อย่างมีประสิทธิภาพ และถูกต้อง เสนาบดีถาวรคนปัจจุบันคือ ซึ่งเข้ามาแทนที่ ในเดือนมกราคม ค.ศ. 2022

เสนาบดีถาวรเป็นสมาชิกของสำนักงานราชการพลเรือนสหราชอาณาจักร ดังนั้นเขาจึงมีส่วนร่วมในกลุ่มบริหารเสนาบดีถาวรทั่วสหราชอาณาจักรภายใต้ ซึ่งปฏิบัติหน้าที่คล้ายกันให้กับรัฐบาลสหราชอาณาจักร

กระทรวง

รัฐบาลสกอตถูกแบ่งเป็น 49 กรมที่มีหน้าที่นำนโยบายรัฐบายมาปฏิบัติในแต่ละด้าน แต่ต่างจากรัฐบาลสหราชอาณาจักรตรงที่รัฐมนตรีอาวุโสไม่ได้มีหน้าที่บริหารหน่วยงานของรัฐบาล และไม่ได้มีบทบาทโดยตรงต่อการดำเนินงานของแต่ละกระทรวง

กรมทั้ง 49 กรมจะถูกแบ่งเป็น "กระทรวง" (Directorates General) 7 สำนักงาน โดยแต่ละสำนักงานจะบริหารโดนข้าราชการพลเรือนอาวุโสสำนักงานละ 1 คน โดยมีตำแหน่ง "อธิบดีสูงสุด" (Director-General) ณ พฤษภาคม ค.ศ. 2021 มีกรมสูงสุด 7 กรมดังต่อไปนี้

นอกจากนี้ยังมีหน่วยงานอื่น ๆ ที่สนับสนุนการทำงานของกระทรวงเหล่านี้

เป็นอัยการอิสระของสกอตแลนด์ และเป็นหน่วยงานระดับรัฐมนตรีในรัฐบาลสกอต โดยมีผู้บริหารเป็นซึ่งมีหน้าที่สั่งฟ้องร้องในคดี ร่วมกับ (Procurator fiscal) ภายใต้

คณะกรรมการยุทธศาสตร์

ประกอบไปด้วยเสนาบดีถาวร อธิบดีสูงสุดทั้ง 7 คน ที่ปรึกษาหลัก 2 คน (ด้านวิทยาศาสตร์ และด้านเศรษฐกิจอย่างละคน) และอธิบดีที่ไม่ได้บริหาร 4 คน คณะกรรมการนี้มีหน้าที่สนับสนุนการทำงานของรัฐบาลผ่านเสนาบดีถาวร และเป็นองค์กรบริหารข้าราชการพลเรือนสกอตแลนด์

สำนักงานบริหาร

เพื่อที่จะทำงานได้ประสิทธิผล รัฐมนตรีสกอตได้ตั้งไว้ 9 สำนักงาน เป็นส่วนหนึ่งของหน่วยงานรัฐต่าง ๆ หรือเป็นหน่วยงานที่ตั้งเป็นเอกเทศเพื่อที่จะทำงานในแต่ละส่วน เช่น สำนักงานบริหารมีข้าราชการเป็นพนักงาน

มีหน่วยงานที่ไม่สังกัดรัฐมนตรี 2 หน่วยงานที่เป็นส่วนหนึ่งของคณะปกครองสกอต และจึงเป็นส่วนหนึ่งของคณะปกครองตนเอง แต่สังกัดรัฐสภาโดยตรงแทนที่จะผ่านรัฐมนตรี ได้แก่ และ

ทบวงการเมือง

รัฐบาลสกอตยังรับผิดชอบอยู่จำนวนหนึ่ง รวมไปถึงทบวงการเมืองบริหารที่ไม่สังกัดกระทรวง (เช่น ) ทบวงการเมืองที่ปรึกษาที่ไม่สังกัดกระทรวง (เช่น ) ศาล (เช่น ) และรัฐวิสาหกิจ (เช่น ) หน่วยงานเหล่านี้มีข้าราชการสามัญเป็นพนักงาน (Public servant) ไม่ใช่ข้าราชการพลเรือน (Civil servant)

รัฐบาลสกอตยังรับผิดชอบทบวงการเมืองอื่น ๆ ที่ไม่ถูกจำแนกเป็นทบวงการเมืองที่ไม่สังกัดกระทรวง เช่น กรรมการเยี่ยมเรือนจำ หรือ

ที่ทำการ

อาคารสำนักงานใหญ่ของรัฐบาลสกอตอยู่ที่ทำเนียบเซนต์แอนดรูว์ ซึ่งอยู่บนคัลตันฮิลล์ในเอดินบะระ กรมบางกรมมีสำนักงานอยู่ที่วิคตอเรียคีย์ และทำเนียบซอตันในเอดินบะระ และแอตแลนติกคีย์ในกลาสโกว์ สำนักงานใหญ่ของสำนักราชเลขาธิการและอัยการ และของอัยการในสมเด็จฯ ตั้งอยู่ที่ถนนเชมเบอร์ในเอดินบะระกลาง

มีอสังหาริมทรัพย์หลายแห่งที่ถูกใช้งานโดยรัฐบาลสกอต ทั้ง และก็มีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ในทำเนียบผู้ว่าการเก่า ข้าง ๆ ทำเนียบเซนต์แอนดรูว์บนถนนรีเจนต์ นอกจากนี้ยังมีสำนักงานอื่น ๆ กระจายอยู่ทั่วเอดินบะระกลาง รวมไปถึงจวนของมุขมนตรีที่ตั้งอยู่ที่จตุรัสชาร์ลอตต์

รัฐมนตรี และข้าราชการที่เกี่ยวข้องสามารถเข้าใช้ที่วิคตอเรียเอมแบงก์เมนต์ในลอนดอนหากจำเป็น ทำเนียบโดเวอร์ที่ไวต์ฮอลล์ในปัจจุบันถูกใช้โดย และรัฐมนตรีสกอตไม่ได้เข้าใช้แล้ว

รัฐบาลสกอตยังมีสำนักงานย่อย และสำนักงานเฉพาะทางอยู่ทั่วสกอตแลนด์ เช่นสำนักงานการชำระเงิน และบริการชนบท

• ทำเนียบเซนต์แอนดรูว์
• วิคตอเรียคีย์
• ทำเนียบบิวต์

สำนักงานนอกประเทศ

รัฐบาลสกอตมีสำนักงานตัวแทนสหภาพยุโรปตั้งอยู่ที่บรัสเซลส์ ในเบลเยียม รัฐบาลสกอตยังมีสำนักงานตั้งอยู่ภายในสถานเอกอัครราชฑูตสหราชอาณาจักรในวอชิงตัน ดี.ซี. และในสถานเอกอัครราชฑูตสหราชอาณาจักรในเบอร์ลิน และมีตัวแทนที่ได้รับการรับรองในสถานเอกอัครราชฑูตสหราชอาณาจักรในปักกิ่ง

อ้างอิง

1. "Budget (Scotland) Act 2018". . จากแหล่งเดิมเมื่อ 31 August 2018. สืบค้นเมื่อ 31 August 2018.
2. Jeffery, Charlie (2009). The Scottish Parliament 1999-2009: The First Decade. Luath Press. ISBN .
3. "The First Minister of Scotland". The Scottish Government. 8 March 2015. สืบค้นเมื่อ 8 March 2015.
4. Britten, Nick (10 January 2001). "Fury at bid to rename Scottish Executive". The Daily Telegraph. จากแหล่งเดิมเมื่อ 18 May 2015. สืบค้นเมื่อ 23 October 2013. Henry McLeish, the First Minister, threatened to set himself on a collision course with Tony Blair by wanting to rename the Executive the Scottish Government. The proposal caused an immediate split in Labour ranks and left McLeish facing allegations of arrogance and over-ambition. minister said that the First Minister should think carefully about using the term "government". He said: "Maybe they should take time to look at how other countries with two tiers of government handle this. Nobody in Germany has any difficulty distinguishing between the government and the devolved administrations."
5. "Annual Report and Accounts: 2009–10" (PDF). . 4 August 2010. p. 61. (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 11 August 2014. สืบค้นเมื่อ 23 October 2013.
6. "Appointment and Role". firstminister.gov.scot. Office of the First Minister of Scotland. 5 February 2015. จากแหล่งเดิมเมื่อ 27 January 2016. สืบค้นเมื่อ 22 January 2016.
7. "Guide to Collective Decision Making". Scottish Government. 12 November 2008. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2 April 2015. สืบค้นเมื่อ 17 August 2014.
8. "Lord Advocate excluded from new Cabinet". . 22 May 2007. จากแหล่งเดิมเมื่อ 19 August 2014. สืบค้นเมื่อ 23 October 2013.
9. "Despatch boxes used by Scottish Government Ministers, cost and number: FOI release – gov.scot". www.gov.scot. จากแหล่งเดิมเมื่อ 26 May 2021. สืบค้นเมื่อ 26 May 2021.
10. "Current Cabinet Sub-Committees". The Scottish Government. 13 December 2014. สืบค้นเมื่อ 4 August 2014.
11. "New Cabinet unveiled". www.gov.scot (ภาษาอังกฤษ).
12. "New Scottish Cabinet – gov.scot". www.gov.scot. จากแหล่งเดิมเมื่อ 19 May 2021. สืบค้นเมื่อ 19 May 2021.
13. "New Cabinet appointed". Scottish Government News (ภาษาอังกฤษ). จากแหล่งเดิมเมื่อ 27 June 2018. สืบค้นเมื่อ 2018-06-27.
14. "Devolution Guidance Note 11 – Ministerial Accountability after Devolutio" (PDF). assets.publishing.service.gov.uk. November 2011. (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 6 March 2021. สืบค้นเมื่อ 2021-05-16.
15. "Devolution settlement: Scotland". UK Government. จากแหล่งเดิมเมื่อ 9 April 2016. สืบค้นเมื่อ 29 August 2018.
16. . Scottish Parliament. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 July 2017. สืบค้นเมื่อ 29 August 2018.
17. "What the Scottish Government does". Scottish Government. จากแหล่งเดิมเมื่อ 8 July 2019. สืบค้นเมื่อ 8 August 2019.
18. . gov.scot. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 October 2013. สืบค้นเมื่อ 23 October 2013.
19. Peterkin, Tom (5 June 2013). "Independent Scotland civil service '£700m a year'". The Scotsman. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2 April 2015. สืบค้นเมื่อ 23 October 2013.
20. "Answers to Frequently Asked Questions". The Scottish Government. 26 June 2012. สืบค้นเมื่อ 23 October 2013.
21. "Government structure – gov.scot". www.gov.scot. จากแหล่งเดิมเมื่อ 19 December 2020. สืบค้นเมื่อ 13 December 2020.
22. "New Permanent Secretary - gov.scot". . 18 November 2021. สืบค้นเมื่อ 17 October 2022.{{}}: CS1 maint: url-status ()
23. "Permanent Secretary". The Scottish Government. 1 May 2013. จากแหล่งเดิมเมื่อ 9 March 2015. สืบค้นเมื่อ 22 October 2013.
24. "Directorates". The Scottish Government. 23 August 2013. จากแหล่งเดิมเมื่อ 6 November 2021. สืบค้นเมื่อ 23 October 2013.
25. "Strategic Board". The Scottish Government. 29 May 2013. สืบค้นเมื่อ 23 October 2013.
26. "Dover House base for Scottish Secretary and Advocate General" (Press release). The Scottish Government. 8 March 1999. จากแหล่งเดิมเมื่อ 24 September 2015. สืบค้นเมื่อ 23 October 2013.
27. "Rural Payments – Contact Us". The Scottish Government. จากแหล่งเดิมเมื่อ 14 May 2021. สืบค้นเมื่อ 12 April 2021.
28. "Scotland in the EU". The Scottish Government. 24 September 2012. สืบค้นเมื่อ 23 October 2013.