รักษาแบบประคับประคอง

การรักษาประคับประคอง (อังกฤษ: supportive treatment) เป็นอย่างหนึ่ง มีเป้าหมายเพื่อลดความผิดปกติ () ที่เกิดจากโรค ทำให้ผู้ป่วยมีการทำงานของร่างกายเข้าใกล้ภาวะปกติ (สรีรวิทยา) มากที่สุด แตกต่างกับการรักษาจำเพาะ (specific treatment) ที่มีเป้าหมายเพื่อแก้ไขต้นเหตุของโรค

ตัวอย่างเช่น ผู้ป่วยติดเชื้อแบคทีเรียชนิดที่ทำให้เกิดโรคคออักเสบ ทำให้เกิดโรคคออักเสบ มีอาการไข้ เจ็บคอ การรักษาประคับประคองคือการใช้ยาลดไข้ การดื่มน้ำมากๆ และการพักผ่อน ส่วนการรักษาจำเพาะคือการใช้ยาปฏิชีวนะ เป็นต้น

อ้างอิง

1. ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน.