รถไฟใต้ดินแฟรงก์เฟิร์ต

รถไฟใต้ดินแฟรงก์เฟิร์ต (เยอรมัน: U-Bahn Frankfurt) เป็นเส้นทางรถไฟใต้ดินในเมืองแฟรงก์เฟิร์ต ประเทศเยอรมนี เปิดให้บริการในปี ค.ศ. 1968 ปัจจุบันมีจำนวน 86 สถานี 9 เส้นทาง ระยะทาง 64.85 กิโลเมตร (40.30 ไมล์) ประมาณร้อยละ 59 ของเส้นทางเป็นทางใต้ดิน

รถไฟใต้ดินแฟรงก์เฟิร์ต
สถานีเว็สท์เอ็นท์ (Westend)
ข้อมูลทั่วไป
เจ้าของ	Rhein-Main-Verkehrsverbund
ที่ตั้ง	แฟรงก์เฟิร์ต
ประเภท	รถไฟใต้ดิน
จำนวนสาย	9
จำนวนสถานี	86
ผู้โดยสารต่อวัน	321,000 คน (2012)
ผู้โดยสารต่อปี	117.3 ล้านคน (2012)
เว็บไซต์	VGF
การให้บริการ
เริ่มดำเนินงาน	4 ตุลาคม ค.ศ. 1968
ผู้ดำเนินงาน	Verkehrsgesellschaft Frankfurt
ความยาวขบวน	50–105 เมตร (164–344 ฟุต)
ระยะห่าง	5-15 นาที(daytime)
ข้อมูลทางเทคนิค
ระยะทาง	64.9 km (40.3 mi)
รางกว้าง	1,435 mm (4 ft 8 ^1⁄2 in) (รางมาตรฐาน)
ความเร็วสูงสุด	80 km/h (50 mph)

เส้นทางปัจจุบัน

U-Bahnnetz Frankfurt

ปัจจุบันมีจำนวน 9 เส้นทาง

•  
•  
•  
•  
•  
•  
•  
•  
•  

ดูเพิ่ม

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ รถไฟใต้ดินแฟรงก์เฟิร์ต

• รายชื่อระบบขนส่งมวลชนความเร็วสูง

อ้างอิง

1. [STATISTICS 2012] (PDF) (pdf) (ภาษาเยอรมัน). vgF. December 31, 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2013-10-21. สืบค้นเมื่อ 2013-09-29.
2. (ภาษาอังกฤษ). vgF. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-10-21. สืบค้นเมื่อ 2013-09-29.

เยอรมัน

• Jens Krakies, Frank Nagel, Stadt Frankfurt am Main (Hrsg.): Stadtbahn Frankfurt am Main: Eine Dokumentation. 2. Auflage. Frankfurt am Main 1989, , S. 23–42. (Standardwerk zur U-Bahn und ihrer Baugeschichte)
• Dieter Höltge, Günter H. Köhler: Straßen- und Stadtbahnen in Deutschland. 2. Auflage. 1: Hessen, EK-Verlag, Freiburg 1992, , S. 23–42. (Alle ehemaligen und bestehenden Straßenbahnbetriebe in Hessen, außerdem ein Kapitel zur Frankfurter U-Bahn, die 2. Auflage besitzt einen Anhang mit Aktualisierungen)
• Hans-Werner Schleife, Günter Götz: Lexikon Metros der Welt. Geschichte, Technik, Betrieb. transpress, Berlin/Stuttgart 1985. (101 U-Bahn-Betriebe der Welt, einschl. Beschreibung des Frankfurter Betriebs)
• Walter Söhnlein, Jürgen Leindecker: Die Frankfurter Lokalbahn und ihre Elektrischen Taunusbahnen. GeraMond, München 2000. (Die U-Bahn ist nicht zentraler Gegenstand des Buches, als Nachfolgerin der Lokalbahnstrecken wird die Entwicklung der A-Strecken jedoch ausführlich beschrieben)
• Thomas Hanna-Daoud (Red.): Nahverkehr in Frankfurt. Trambahn, U-Bahn, S-Bahn, Omnibus, Eisenbahn. Strassenbahn-Nahverkehr special. Nr. 7. GeraMond, München 2000. (Sonderheft des bekannten ÖPNV-Magazins zu allen Frankfurter ÖV-Netzen)
• Magistrat der Stadt Frankfurt am Main Stadtbahnbauamt (Hrsg.): Die C-Strecke der U-Bahn Frankfurt am Main. Stadtbahnbauamt, Frankfurt am Main 1986. (Informationen über Planung, Bau und Architektur der C-Strecke in Wort und Bild)
• Stadt Frankfurt am Main (Hrsg.): Gesamtverkehrsplan Frankfurt am Main. Ergebnisbericht 2004 (pdf). (Studie im Auftrag des Stadtplanungsamts zur zukünftigen Entwicklung Frankfurter Verkehrsnetze)
• Stadt Frankfurt am Main (Hrsg.): Inbetriebnahme der U-Bahn. Übergabe der Hauptwache und Eröffnung des Nordwestzentrums. Publizität des Presse- und Informationsamts, Frankfurt am Main 1969.

แหล่งข้อมูลอื่น

• vgF - official site 2013-10-17 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (เยอรมัน)
• vgF - official site 2012-01-15 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (อังกฤษ)
• traffiQ Mobilitätsberatung (เยอรมัน)
• Nahverkehr Frankfurt am Main (เยอรมัน)