บทความน ไม ม การอ างอ งจากแหล งท มาใดกร ณาช วยปร บปร งบทความน โดยเพ มการอ างอ งแหล งท มาท น าเช อถ อ เน อความท ไม ม แหล

ยุทธการไซ่ง่อนครั้งที่หนึ่ง เป็นส่วนหนึ่งของการรุกตรุษญวน ระหว่างสงครามเวียดนาม ยุทธการนี้เป็นการโจมตีจากหลายด้านของกองกำลังคอมมิวนิสต์ ซึ่งรวมไปถึงกองทัพเวียดนามเหนือและเวียดกง เพื่อโจมตีกรุงไซ่ง่อน เมืองหลวงของเวียดนามใต้

ยุทธการไซ่ง่อนครั้งที่หนึ่ง

ส่วนหนึ่งของ การรุกตรุษญวนแห่งสงครามเวียดนาม

ควันดำเหนือพื้นที่เมืองหลวง และมีรถดับเพลิงไปดับไฟในช่วงที่ เวียดกง โจมตีในช่วงตรุษญวน ไซ่ง่อน ค.ศ. 1968

วันที่

30 มกราคม – 7 มีนาคม ค.ศ. 1968

สถานที่

ไซ่ง่อน ประเทศเวียดนามใต้

ผล

เวียดนามใต้-สหรัฐชนะ

ต้านทานการโจมตีของฝ่ายคอมมิวนิสต์ได้

เวียดกง - เวียดนามเหนือได้รับชนะทางการเมืองและโฆษณาชวนเชื่อ

เกิดขบวนต่อต้านสงครามในสหรัฐมากขึ้น

คู่สงคราม

เวียดนามใต้
สนับสุนนโดย

สหรัฐ

ออสเตรเลีย

เวียดกง

เวียดนามเหนือ

ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ

เหงียน วัน เถี่ยว

โรเบิร์ต แม็กนามารา

ความสูญเสีย

ไม่ทราบ

ถูกฆ่า 1,100 นาย

ภูมิหลัง

ในปี พ.ศ. 2511 ฝ่ายคอมมิวนิสต์เริ่มการรุกตรุษญวน ด้วยการโจมตีเวียดนามใต้จากทุกทาง ซึ่งส่วนใหญ่แล้วผู้ดำเนินการหลักคือกองโจรเวียดกงที่แทรกซึมเข้ามา

ไซง่อนเป็นเป้าหมายหลักของการรุก แต่การยึดกรุงโดยใช้กำลังทหารนั้นยังเป็นไปไม่ได้และไม่ใช่จุดประสงค์ของการรุกอยู่แล้ว ฝ่ายคอมมิวนิสต์มีเป้าหมายอยู่ด้วยกันหกเป้าหมายภายในเมืองหลวง โดยมอบหมายให้กองพันเวียดกงทำการโจมตีและยึดมา เป้าหมายประกอบไปด้วยกองบัญชาการกองทัพสาธารณรัฐเวียดนาม (ARVN), (ทำเนียบประธานาธิบดีแห่งเวียดนามใต้), สถานทูตสหรัฐฯ ประจำกรุงไซ่ง่อน และฐานทัพอากาศเติ่นเซินเญิ้ต

การรบ

(NVA) และเวียดกงปล่อยทหาร 35 กองพันเข้าโจมตีกรุงไซ่ง่อนจากทุกด้าน ในขณะที่กองพันทหารช่างและกองกำลังท้องถิ่นทำหน้าที่โจมตีทำเนียบประธานาธิบดี, สถานีวิทยุแห่งชาติ, สถานทูตสหรัฐฯ และเป้าหมายสำคัญอื่นๆ

กองพลเวียดกงที่ห้าเข้าโจมตีฐานทัพทหารและ กองพลเวียดนามเหนือที่เจ็ดเข้าโจมตีของสหรัฐฯ และกองพลเวียดนามใต้ที่ห้าที่ กองพลเวียดกงที่เก้าโจมตี ของสหรัฐฯ ที่

ผลที่ตามมา

ในต้นเดือนกุมภาพันธ์ กองบัญชาการฝ่ายคอมมิวนิสต์ตระหนักดีว่าเป้าหมายทางทหารของตนไม่สำเร็จลุล่วงแม้แต่เป้าหมายเดียว พวกเขาจึงสั่งหยุดโจมตีฐานที่มั่นทุกแห่ง แต่การสู้รบยังมีอยู่ประปรายจนวันที่ 8 มีนาคม บางส่วนของเมืองได้รับความเสียหายอย่างหนักจากการสู้รบ โดยเฉพาะจากการโจมตีด้วยปืนใหญ่และการโจมตีทางอากาศของสหรัฐฯ เขตที่มีชาวจีนอาศัยอยู่มากได้รับความเสียหายเป็นพิเศษ เมื่อพลเรือนเป็นร้อยคนถูกสังหารจากการโจมตีตอบโต้ของฝ่ายอเมริกัน

การโจมตีไซ่ง่อนถูกถือว่าเป็นการรุกตรุษญวนที่ย่อขนาดลงมา เนื่องจากมียอดผู้เสียชีวิตสูงและฝ่ายคอมมิวนิสต์รุกเข้าโจมตีจากทุกทิศทาง นอกจากนี้ฐานทัพอเมริกันยังถูกโจมตีโดยตรงทั้งที่เบียนฮัว, ลองบินห์และเติ่นเซินเญิ้ต อาวุธหลักที่ฝ่ายคอมมิวนิสต์ใช้ในการโจมตีคือจรวดโซเวียตขนาด 122 มม. ที่มีระยะยิงประมาณ 11,000 เมตร

กองกำลังคอมมิวนิสต์สามารถยึดท่าอากาศยานเติ่นเซินเญิ้ตมาได้บางส่วน และทำการปิดสนามบินเป็นระยะเวลาหนึ่งในช่วงต้นเดือนพฤษภาคม ทำให้ทหารอเมริกันที่กำลังเดินมาทางเครื่องบิน ต้องลงจอดล่าช้าไปอย่างน้อยสองวัน เครื่องบินเหล่านั้นต้องรออยู่ที่, ฮาวาย, เกาะเวกและเกาะกวม

ฐานที่มั่นทหารที่เบียนฮัวเป็นสถานที่ถ่ายเททหารอเมริกันไปยังส่วนต่างๆ ของประเทศ รวมไปถึงการส่งกำลังเข้าและออกนอกประเทศ เมื่อฐานที่มั่นถูกโจมตีด้วยจรวด ทหารสหรัฐฯ ที่เพิ่งเดินทางเข้ามาในประเทศเป็นเที่ยวแรกได้รับบาดเจ็บเป็นจำนวนมาก อาคาร 2-3 หลังได้รับความเสียหายโดยตรงจากจรวด

อ้างอิง

บรรณานุกรม

James R. Arnold (1990). The Tet Offensive 1968. Praeger Publishers. ISBN .
(1993). After Tet. Free Press. ISBN
CBS news coverage (1968)

แหล่งข้อมูลอื่น

Saigon Target Zero: RVN Documentary on Battle of Saigon (1968)

10°46′01″N 106°40′01″E / 10.7669°N 106.6669°E / 10.7669; 106.6669