ยาส ฟ น เป นส งท ใช ค ก บแปรงส ฟ นในการแปรงฟ น ม กอย ในร ปของเน อคร ม เจล หร อเน อผง โดยม ส วนผสมต างก นไปในแต ละผ ผล ต

ยาสีฟัน เป็นสิ่งที่ใช้คู่กับแปรงสีฟันในการแปรงฟัน มักอยู่ในรูปของเนื้อครีม เจล หรือเนื้อผง โดยมีส่วนผสมต่างกันไปในแต่ละผู้ผลิต เช่น เกลือ ฟลูออไรด์ สารขัดสี สารที่ทำให้เกิดฟอง เป็นต้น คุณสมบัติจะแตกต่างกันไปตามแต่ผู้ผลิต

ยาสีฟันสามารถแบ่งออกได้เป็นหลายรูปแบบตามเกณฑ์ที่ใช้ เช่น ตามลักษณะเนื้อยาสีฟัน (เจล,น้ำ,ผง,ครีม) ตามคุณสมบัติ(ลดการเสียวฟัน,สำหรับเด็ก,ขัดสีฟัน,รักษาสุขภาพเหงือก) เป็นต้น ทั้งนี้ยาสีฟันที่จะมีส่วนช่วยในการลดการเกิดฟันผุได้ควรจะมีส่วนผสมของฟลูออไรด์อย่างน้อย 1000 ppm

ประวัติ

ยาสีฟันถือกำเนิดขึ้นครั้งแรกในสมัยอียิปต์โบราณ โดยยาสีฟันทำจากการผสมวัตถุดิบธรรมชาติได้แก่ เกลือป่น พริกไทยป่น ใบมินต์ และดอกไม้ต่างๆ ในสมัยโรมันมีการคิดค้นสูตรยาสีฟันของตัวเองขึ้นมาใหม่ ซึ่งออกแนวค่อนข้างแปลกประหลาดเพราะใช้ปัสสาวะของมนุษย์เป็นส่วนผสมหลัก โดยชาวโรมันเชื่อว่าแอมโมเนียที่อยู่ในปัสสาวะอาจจะช่วยให้ฟันขาวสะอาดขึ้น ต่อมาช่วงราวศตวรรษที่ 18 ยาสีฟันตำรับอเมริกันที่ใช้ขนมปังเผา ศตวรรษที่ 19 นิยมของยาสีฟันประเภทผง จนถึงยุคสมัยปัจจุบัน บริษัทคอลเกตถือเป็นผู้ผลิตเจ้าแรกที่คิดค้นยาสีฟันแบบหลอดบีบขึ้นมาเมื่อปี ค.ศ. 1896

อ้างอิง

. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-11-27. สืบค้นเมื่อ 2007-10-07.

บทความแพทยศาสตร์นี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-11-27. สืบค้นเมื่อ 2007-10-07.