มารีอา ลุยซา กาบรีเอลลาแห่งซาวอย

มารีอา ลุยซา กาบรีเอลลาแห่งซาวอย สมเด็จพระราชินีแห่งสเปน (อังกฤษ: Maria Luisa of Savoy) (17 กันยายน ค.ศ. 1688 - 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1714)

มารีอา ลุยซา กาบรีเอลลาแห่งซาวอย
พระสาทิสลักษณ์ โดยมิเกล ฆันซินโต เมเลนเดซ ประมาณ ค.ศ. 1712
สมเด็จพระราชินีแห่งสเปน
ดำรงพระยศ	2 พฤศจิกายน ค.ศ. 1701 – 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1714
พระราชสมภพ	17 กันยายน ค.ศ. 1688 พระราชวังตูริน, ตูริน ซาวอย
สวรรคต	14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1714 (25 พรรษา) มาดริด สเปน
คู่อภิเษก	พระเจ้าเฟลิเปที่ 5 แห่งสเปน
พระราชบุตร	พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 6 แห่งสเปน
ราชวงศ์	ซาวอย
พระราชบิดา	วิตโตรีโอ อาเมเดโอที่ 2 ดยุกแห่งซาวอย
พระราชมารดา

มารีอา ลุยซา กาบรีเอลลาแห่งซาวอยเป็นพระอัครมเหสีองค์ในพระเจ้าเฟลิเปที่ 5 แห่งสเปน หรือฟีลิปแห่งฝรั่งเศส ในปี ค.ศ. 1702 พระนางทรงทำหน้าที่เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์เมื่อพระราชสวามีออกสงคราม

พระชนม์ชีพช่วงต้น

ปฐมวัย

มารีอา ลุยซา กาบรีเอลลาแห่งซาวอยเสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 17 กันยายน ค.ศ. 1688 ที่พระราชวังตูริน, ตูริน ซาวอย เป็นพระธิดาในวิตโตรีโอ อาเมเดโอที่ 2 ดยุกแห่งซาวอยและ ผู้เป็นพระธิดาพระองค์เล็กในฟีลิปที่ 1 ดยุกแห่งออร์เลอ็องและเจ้าหญิงเฮนเรียตตาแห่งอังกฤษ

เมื่อทรงพระเยาว์ มารีอา ลุยซา กาบรีเอลลาแห่งซาวอย ทรงได้ชื่อว่าเป็นผู้ “ฉลาดหลักแหลม และสนุกสนาน” ทรงได้รับการศึกษาอย่างดี รวมทั้งพระองค์ยังทรงสนิทสนมกับพระเชษฐภคินี ผู้ที่ต่อมาเสกสมรสกับเจ้าชายหลุยส์ ดยุกแห่งบูร์กอญ พระราชนัดดาพระองค์ใหญ่ในพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศส

ทรงหมั้น

เจ้าชายฟีลิป ดยุกแห่งอ็องฌู ได้ขึ้นสืบราชสมบัติสเปนจากการที่ พระเจ้าการ์โลสที่ 2 แห่งสเปน ไม่ทรงมีรัชทายาท เพื่อรักษาอำนาจที่สั่นคลอนเหนือบัลลังก์สเปนของพระองค์จากพระชาติกำเนิดที่เป็นฝรั่งเศส พระเจ้าเฟลิเปที่ 5 จึงตัดสินพระทัยที่จะรักษาสัมพันธไมตรีกับดยุกแห่งซาวอย ด้วยการที่จะทรงเสกสมรสกับพระธิดาของดยุก คือ มารีอา ลุยซา กาบรีเอลลา พระญาติชั้นที่ 2 ผ่านทางพระเจ้าหลุยส์ที่ 13 ช่วงกลางปี 1701 พระเจ้าเฟลิเปที่ 5 เสด็จพระราชดำเนินไปทรงสู่ขอพระนาง โดยได้รับพระบรมราชานุญาตจากพระบรมราชอัยกา พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 ทั้งสองพระองค์ทรงเสกสมรสโดยฉันทะเมื่อวันที่ 12 กันยายน ค.ศ. 1701 5 วันก่อนวันคล้ายวันประสูติปีที่ 13 ของพระนางมารีอา ลุยซา กาบรีเอลลา พระนางเสด็จถึงยังเมืองนิสเมื่อวันที่ 18 กันยายน และทรงรับการต้อนรับจาก ซึ่งประทานดอกกุหลาบทองแก่พระนางเมื่อวันที่ 20 กันยายน เป็นของทูลพระขวัญ ภายใน 1 สัปดาห์ ได้เสด็จขึ้นเรือพระที่นั่งประทับจากนีสมายังบาร์เซโลนา

สมเด็จพระราชินีแห่งสเปน

Queen Maria Luisa's coat of arms.

พระราชพิธีเสกสมรสอย่างเป็นทางการจัดขึ้นในวันที่ 2 พฤศจิกายน 1701พระเจ้าเฟลิเปที่ 5 ทรงหลงรักพระมเหสีอย่างมากตั้งแต่แรกเริ่ม เช่นเดียวกับพระมเหสีองค์ถัดไป พระองค์ทรงพึ่งพาพระนางในเรื่องเพศ เนื่องจากหลักศาสนาของพระองค์ห้ามมิให้ทรงมีเพศสัมพันธ์ใดๆ นอกเหนือจากสตรีที่สมรสด้วย พระเจ้าเฟลิเปบรรทมบนพระแท่นเดียวกับพระมเหสีและทรงยืนกรานในสิทธิจากการสมรสของพระองค์ ซึ่งแตกต่างจากพระมหากษัตริย์สเปนองค์ก่อนๆ เพียงไม่นานหลังจากพระราชพิธีสเกสมรส เอกอัครราชทูตฝรั่งเศส ดยุกแห่งกรามงต์ ได้กราบทูลต่อพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 ว่าพระเจ้าเฟลิเปจะทรงถูกครอบงำโดยพระนางอย่างสมบูรณ์ ทำให้พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 ทรงเตือนพระราชนัดดาว่าอย่ายอมให้ราชินีครอบงำพระองค์ได้

โดยทั่วไปแล้ว การที่พระนางทรงมีอิทธิพลเหนือองค์กษัตริย์นั้นเป็นประโยชน์ พระนางมารีอา ลุยซา กาบรีเอลลาได้รับการอธิบายว่าทรงมีพระอุปนิสัยเป็นผู้ใหญ่เกินวัยมาก ทรงมีความรู้ทางการเมือง ตรัสฉะฉานชัดเจน และทรงงานหนัก พระองค์ได้รับคำชมเชยจากทั่วสเปนสำหรับการ่ำหน้าที่เป็นผู้สำเร็จราชการ และพระองค์ทรงได้รับการยกย่องว่าทรงเป็นขุมพลังของพระราชสวามี

สงครามสืบราชบัลลังก์สเปน

ในปี ค.ศ. 1702 พระเจ้าเฟลิเปที่ 5 ทรงถูกบีบบังคับให้กรีธาทัพจากสเปนไปรบในนาโปลีในสงครามสืบราชบัลลังก์สเปน ในช่วงเวลาที่พระราชสวามีทรงออกทำศึก สมเด็จพระราชินีมารีอา ลุยซา กาบรีเอลลา พระชนมายุ 14 พรรษา ทรงทำหน้าที่ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์จากกรุงมาดริดได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยทรงยืนกรานให้มีการสอบสวนข้อร้องเรียนทั้งหมด และมีพระราชเสาวนีย์ให้ทูลเกล้าถวายรายงานโดยตรงถึงพระนาง ทั้งยังทรงงานหลายชั่วโมงร่วมกับเหล่าคณะรัฐมนตรี พระนางพระราชทานพระราชวโรกาสให้คณะทูตานุทูตและคณะบุคคลเข้าเฝ้าทูลละอองพระบาท และทรงพยายามป้องกันไม่ให้ซาวอยเข้าร่วมกับศัตรูแม้จะไม่สำเร็จ อย่างไรก็ตาม ปัญหาที่ทรงพบได้ส่งเสริมให้เกิดการปรับโครงสร้างมรดกของคณะรัฐประหารสำเร็จ และยังได้รับเงินบริจาคจำนวนมากจากขุนนางและเมืองต่างๆ มากมายเพื่อใช้ในการทำสงคราม ในที่สุดปี 1715 พระเจ้าเฟลิเปที่ 5 ก็ทรงได้รับการยอมรับเป็นพระมหากษัตริย์แห่งสเปน และยังคงรักษาอาณานิคมส่วนใหญ่เอาไว้ แต่ต้องทรงยอมยกดินแดนในอิตาลีและสละสิทธิในการสืบราชบัลลังก์ฝรั่งเศสของพระองค์และทายาท

อุบายในพระราชสำนัก

ข้าราชสำนักชาวฝรั่งเศสนามว่า เป็นสมาชิกในราชสำนักของพระราชินีสเปน นางต้องการรักษาอิทธิพลอันยิ่งใหญ่เหนือพระนางมารีอา ลุยซา กาบรีเอลลา ในฐานะคุณท้าวห้องบรรทม ซึ่งเป็นตำแหน่งหัวหน้านางสนองพระโอษฐ์ของสมเด็จพระราชินี เทรมวลรักษาอำนาจเหนือสเปนอย่างแข็งแกร่งโดยใช้สิทธิในการใกล้ชิดกับสมเด็จพระราชินีผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์จากตำแหน่งของเธอได้รับ นางจะเข้าเฝ้าอยู่ต่อหน้าพระพักตร์พระนางมารีอา ลุยซา กาบรีเอลลาเกือบตลอดเวลา คอยติดตามพระนางไปทุกที่ทันทีที่เสด็จพระราชดำเนินออกจากห้องส่วนพระองค์ ติดตามพระนางไปที่การประชุมสภาซึ่งเธอนั่งเย็บผ้าและฟังอยู่ข้าง ๆ ติดตามพระนางกลับไปที่ห้องส่วนพระองค์ แต่งและถอดฉลองพระองค์ถวาย และควบคุมใครก็ตามที่ต้องการเข้าเฝ้าพระนาง ในขณะที่พระเจ้าเฟลิเปที่ 5 บรรทมร่มกับพระนางมารีอา ลุยซา กาบรีเอลลา เจ้าหญิงแห่งอูร์ซังจึงเข้ามามีอิทธิพลเหนือกษัตริย์อย่างมาก ในปี ค.ศ. 1704 พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 มีพระบรมราชโองการให้เนรเทศเทรมวลออกจากพระราชสำนัก ทำให้ทั้งสองพระองค์เสียพระทัยเป็นอย่างยิ่ง อย่างไรก็ตาม ในปี ค.ศ. 1705 เทรมวล เจ้าหญิงแห่งอูร์ชังได้กลับมายังมาดริด ซึ่งทำให้พระราชินีทรงมีความสุขอย่างยิ่ง

สวรรคต

ในช่วงบั้นปลายพระชนม์ชีพ มารีอา ลุยซา กาบรีเอลลาเริ่มประชวรด้วยพระโรควัณโรค ในที่สุดพระองค์ก็เสด็จสวรรคตที่พระราชวังอัลคาซาร์แห่งมาดริด เมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1714 ขณะมีพระชนมายุได้ 25 พรรษา พระบรมศพถูกฝังที่ซาน โลเรนโซ เด เอล เอสโกเรียล เมื่อวันที่ 16 กันยายน ค.ศ. 1714 เพียงไม่กี่เดือนหลังจากที่พระนางสวรรคต พระราชสวามีม่ายของพระนางก็ได้เสกสมรสโดยฉันทะใหม่กับเอลีซาเบตตา ฟาร์เนเซ ทายาทของดยุกแห่งปาร์มา

อ้างอิง

1. Achaintre, Nicolas Louis, Histoire généalogique et chronologique de la maison royale de Bourbon, Vol. 2, (Publisher Mansut Fils, 4 Rue de l'École de Médecine, Paris, 1825), 128.
2. The Gentleman's magazine, Volumes 302-303, F. Jefferies, 1789, p 286
3. The Gentleman's magazine, Volumes 302-303, F. Jefferies, 1789, p 284
4. The Gentleman's magazine, Volumes 302-303, F. Jefferies, 1789, p 284
5. Orr, Clarissa Campbell (2004-08-12). Queenship in Europe 1660-1815: The Role of the Consort. Cambridge University Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 15 September 2018.
6. Orr, Clarissa Campbell (2004-08-12). Queenship in Europe 1660-1815: The Role of the Consort. Cambridge University Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 15 September 2018.
7. Hume, Martin Andrew Sharp (1906). "Epilogue". Queens of Old Spain. E. Grant Richards. pp. 531–537. สืบค้นเมื่อ 15 September 2018.
8. Orr, Clarissa Campbell (2004-08-12). Queenship in Europe 1660-1815: The Role of the Consort. Cambridge University Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 15 September 2018.
9. Orr, Clarissa Campbell (2004-08-12). Queenship in Europe 1660-1815: The Role of the Consort. Cambridge University Press. ISBN . สืบค้นเมื่อ 15 September 2018.
10. Hume, Martin Andrew Sharp (1906). "Epilogue". Queens of Old Spain. E. Grant Richards. pp. 531–537. สืบค้นเมื่อ 15 September 2018.

ดูเพิ่ม

• พระเจ้าเฟลิเปที่ 5 แห่งสเปน