มาริโอปาร์ตี 7

มาริโอปาร์ตี 7 (ญี่ปุ่น: マリオパーティ7; อังกฤษ: Mario Party 7) เป็นที่พัฒนาโดยบริษัท และเผยแพร่โดยบริษัทนินเท็นโดสำหรับเกมคิวบ์ โดยเป็นภาคหลักที่เจ็ดในซีรีส์มาริโอปาร์ตี ซึ่งเปิดตัวครั้งแรกในทวีปอเมริกาเหนือและประเทศญี่ปุ่นเมื่อเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2005, ในทวีปยุโรปเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2006 และในประเทศออสเตรเลียเมื่อเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2006 เกมนี้ใช้ประโยชน์จากไมโครโฟนที่นำมาใช้ใน และมีตัวละครสิบสองตัว รวมทั้งตัวละครที่ปลดล็อกได้ใหม่สองตัว ได้แก่ บิรโด และดรายโบนส์ ส่วนกุปปะคิดถูกละเว้นให้เป็นตัวละครที่สามารถเล่นได้ หลังจากเล่นได้ในสองภาคก่อนหน้านี้

มาริโอปาร์ตี 7
งานศิลปะกล่องเวอร์ชันอเมริกาเหนือ
ผู้พัฒนา
ผู้จัดจำหน่าย	นินเท็นโด
กำกับ	ชูอิจิโร นิชิยะ
อำนวยการผลิต	ฮิโรชิ ซาโต
แต่งเพลง	ฮิโรโนบุ ยาฮาตะ ชินยะ โอโตเงะ
ชุด	มาริโอปาร์ตี
เครื่องเล่น	เกมคิวบ์
วางจำหน่าย	อเมริกาเหนือ: 7 พฤศจิกายน ค.ศ. 2005 ญี่ปุ่น: 10 พฤศจิกายน ค.ศ. 2005 สหราชอาณาจักร: 27 มกราคม ค.ศ. 2006 ยุโรป: 10 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2006 ออสตราเลเซีย: 8 มิถุนายน ค.ศ. 2006
รูปแบบ	ผู้เล่นเดี่ยว, หลายผู้เล่น

ทั้งนี้ มาริโอปาร์ตี 7 เป็นเกมที่สี่และเป็นเกมสุดท้ายในซีรีส์ที่วางจำหน่ายสำหรับเกมคิวบ์ แล้วตามมาด้วย สำหรับเครื่องวีในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2007

รูปแบบการเล่น

เกมดังกล่าวมีมินิเกมแปดผู้เล่น โดยแปดคนสามารถแข่งขันกันในสี่ทีม ทีมละสองคน ส่วนมินิเกมในภาพคือ "กรินแอนด์บาร์อิต"

เป้าหมายของมาริโอปาร์ตี 7 คือการรวบรวมดาว ทว่าแต่ละกระดานต้องการในวิธีที่ต่างกัน นับเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่เปิดตัวครั้งแรกของซีรีส์ใน ค.ศ. 1998 ผู้เล่นแปดคนสามารถเข้าร่วมปาร์ตีครูซ หรือเดอลุกซ์ครูซ (ผู้เล่น 8 คนเทียบเท่ากับมินิเกมครูซ) ผู้เล่นจะได้รับการแบ่งออกเป็นสองทีมและต้องใช้คอนโทรลเลอร์ร่วมกัน โดยผู้เล่นคนแรกจะใช้ปุ่มแอล และคอนโทรลสติกในมินิเกม ในขณะที่ผู้เล่นคนที่สองใช้ปุ่มอาร์ และซี-สติก

แม้ว่าโหมดสำหรับผู้เล่นเดี่ยวจะไม่ใช่เรื่องใหม่สำหรับซีรีส์มาริโอปาร์ตี แต่ภาคนี้แตกต่างจากหกภาคก่อนอย่างมาก ผู้เล่นคนหนึ่งแข่งขันกับอีกคนหนึ่ง (ไม่ว่าจะควบคุมด้วยคอมพิวเตอร์หรือเล่นโดยมนุษย์) โดยพยายามบรรลุวัตถุประสงค์ที่ตั้งไว้บนแผนที่กระดานก่อนที่อีกคนจะทำได้ ภารกิจมีตั้งแต่การรวบรวมดาวตามจำนวนที่กำหนดไปจนถึงการมีจำนวนเหรียญที่กำหนดไว้ในช่องว่าง สามารถเซฟช่องตัวละครต่าง ๆ ที่มีวลีต่างกันได้ถึงสิบช่อง เมื่อผู้เล่นเสร็จครบทั้งหกกระดานแล้ว พวกเขาจะได้รับการเพิ่มไปยังส่วนการจัดอันดับ ซึ่งจะแสดงผู้เล่นที่ใช้เทิร์นน้อยที่สุดเพื่อทำให้เสร็จ

มี 88 เกมในมาริโอปาร์ตี 7 นับเป็นอีกครั้งที่ไม่มีมินิเกมจากภาคก่อนปรากฏ โดยมินิเกมมีเก้ารูปแบบในเกมนี้ ได้แก่ ผู้เล่น 4 คน, 1 ต่อ 3, 2 ต่อ 2, แบตเทิล (ประจัญบาน), ดูเอล (การต่อสู้กันตัวต่อตัว), ผู้เล่น 8 คน, ดองกีคอง, บาวเซอร์ และแรร์ ทั้งนี้ สำหรับผู้เล่น 4 คน และ 1 ต่อ 3 มีมินิเกมเพิ่มเติมห้าเกมที่สามารถเล่นด้วย ส่วนในมินิเกมของผู้เล่น 8 คน ผู้เล่นคนหนึ่งใช้คอนโทรลสติกกับปุ่มแอล และผู้เล่นอีกคนใช้ซี-สติก กับปุ่มอาร์ การควบคุมมินิเกมดังกล่าวมีตั้งแต่การกดปุ่มซ้ำ ๆ จนถึงการใช้ก้านควบคุมและหลายปุ่ม นอกจากนี้ มีมินิเกมพิเศษที่ผู้เล่นต้องซื้อในเกมเพื่อปลดล็อก

อีกหนึ่งเกมใหม่ที่เพิ่มเข้ามาคือ "บาวเซอร์ไทม์!" ซึ่งนี่เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทุก ๆ ห้าเทิร์นในระหว่างการแข่งปาร์ตีครูซ หลังจากแต่ละมินิเกม มิเตอร์บนหน้าจอจะเพิ่มขึ้น 20 เปอร์เซ็นต์ และเมื่อมิเตอร์เต็ม บาวเซอร์จะปรากฏขึ้นและขัดขวางผู้เล่นโดยขึ้นอยู่กับกระดานที่ตัวละครกำลังเล่นอยู่ โดยตามกระดานนี้ บาวเซอร์อาจทำลายสะพาน, แย่งดาวจากผู้เล่น หรือเปลี่ยนตำแหน่งดาว ในเกือบทุกกระดานในบางครั้ง บาวเซอร์อาจถ่ายรูปเป็น "ที่ระลึก" ของวันหยุด และนำเหรียญของผู้เล่นไป ส่วนในเวลาอื่น ๆ มันอาจเปิดร้านขายของที่ขายสินค้าไร้ประโยชน์และราคาแพงแก่ผู้เล่น ซึ่งกุปปะคิดก็เอาไป ทั้งนี้ "บาวเซอร์ไทม์!" อาจเกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวหรือมากถึงเก้าครั้ง โดยอยู่กับจำนวนเทิร์นที่เล่น

นี่เป็นเกมแรกในซีรีส์มาริโอปาร์ตีที่ยกเลิกความสามารถในการเล่นอัตโนมัติในโหมดปาร์ตี (ซึ่งผู้เล่นทุกคนสามารถตั้งค่าเป็นปัญญาประดิษฐ์ด้วยตนเอง ซึ่งจะทำให้เกมสามารถ "เล่นเอง" ได้โดยไม่ต้องใช้มนุษย์) และเกมนี้จะไม่อนุญาตให้มีผู้เล่นที่เป็นมนุษย์น้อยกว่าหนึ่งคนตลอดเวลา เว้นแต่จะใช้รหัส

โครงเรื่อง

ได้เชิญมาริโอและเพื่อน ๆ ของเขาไปล่องเรือสำราญสุดหรูรอบโลกเนื่องจากการทำงานหนักสารพัน อย่างไรก็ตาม บาวเซอร์ไม่ได้รับเชิญ ด้วยความโกรธแค้นที่ถูกละเลย ราชากุปปะจึงสาบานว่าจะแก้แค้น เมื่อเรือสำราญมาถึงที่หมายแรก ผู้โดยสารพบว่าบาวเซอร์ได้เปลี่ยนสวรรค์แห่งการพักผ่อนของพวกเขาให้กลายเป็นสถานที่ที่บ้าบอซึ่งเต็มไปด้วยความเครียด มาริโอจึงพยายามเก็บดาวให้ได้มากที่สุดเพื่อยุติเรื่องนี้

การตอบรับ

การตอบรับ
คะแนนรวม ผู้รวม คะแนน เมทาคริติก 64/100 คะแนนปฏิทรรศน์ สิ่งพิมพ์เผยแพร่ คะแนน ดีบวก 6/10 3/10 แฟมิซือ 30/40 5/10 เกมสปอต 6.5/10 ไอจีเอ็น 7/10 นินเท็นโดเพาเวอร์ 7.5/10 นินเท็นโดเวิลด์รีพอร์ต 8.5/10

เกมดังกล่าวได้รับการวิจารณ์แบบ "ผสม" ตามเว็บไซต์ เมทาคริติก ส่วนในประเทศญี่ปุ่น นิตยสารแฟมิซือให้แปดคะแนนสองอัน และเจ็ดคะแนนสองอัน รวมเป็น 30 คะแนนจาก 40 คะแนน ขณะที่เว็บไซต์ไอจีเอ็นให้คะแนนเกมนี้ที่ 7 คะแนนเต็ม 10 โดยระบุว่าเป็น "ปาร์ตีนิทรา" เท่านั้น

ทั้งนี้ เกมดังกล่าวมียอดจำหน่าย 1.86 ล้านชุดทั่วโลก

อ้างอิง

1. "Mario Party 7 for GameCube Reviews". Metacritic. สืบค้นเมื่อ May 22, 2016.
2. Rea, Jared (December 14, 2005). . . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 1, 2016. สืบค้นเมื่อ May 22, 2016.
3. EGM staff (January 2006). "Mario Party 7". (199): 125.
4. Gibson, Ellie (February 1, 2006). "Mario Party 7". . สืบค้นเมื่อ May 22, 2016.
5. . Nerd Mentality. November 2, 2005. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 10, 2017. สืบค้นเมื่อ May 22, 2016.
6. Juba, Joe (December 2005). . . No. 152. p. 178. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 17, 2008. สืบค้นเมื่อ May 22, 2016.
7. "Mario Party 7". : 80. January 2006.
8. Davis, Ryan (November 11, 2005). "Mario Party 7 Review". GameSpot. สืบค้นเมื่อ May 22, 2016.
9. Kosak, Dave (November 29, 2005). "GameSpy: Mario Party 7". . สืบค้นเมื่อ May 22, 2016.
10. Casamassina, Matt (November 7, 2005). "Mario Party 7". IGN. สืบค้นเมื่อ May 22, 2016.
11. "Mario Party 7". Nintendo Power. 199: 110. January 2006.
12. "Mario Party 7 Review". . สืบค้นเมื่อ January 28, 2020.
13. "Nintendo 2006 Annual Report" (PDF). p. 8. สืบค้นเมื่อ 2008-11-13.

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์ทางการ
• มาริโอปาร์ตี 7 ที่