มามเมะ

มามเมะ (ฟินแลนด์: Maamme) หรือโวร์ตลันด์ (สวีเดน: Vårt land) เป็นชื่อของเพลงชาติโดยพฤตินัยของประเทศฟินแลนด์ ชื่อเพลงมีความหมายว่า "ประเทศของเรา" ประพันธ์ดนตรีโดยผู้อพยพชาวเยอรมัน และเนื้อร้องภาษาสวีเดนโดยชาวฟินแลนด์ที่ใช้ภาษาสวีเดน แสดงครั้งแรกวันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2391 เนื้อร้องภาษาฟินแลนด์ที่ใช้ในปัจจุบัน แปลจากภาษาสวีเดนโดย ในปีพ.ศ. 2432

มามเมะ

คำแปล: ประเทศของเรา
Maamme
ชื่ออื่น	สวีเดน: Vårt land
เนื้อร้อง	, พ.ศ. 2391
ทำนอง	, พ.ศ. 2391
รับไปใช้	พ.ศ. 2410
ตัวอย่างเสียง
มามเมะ (บรรเลง) ไฟล์ ช่วยเหลือ

เนื้อร้องของเพลงนั้น มาจากบทแรกของบทกวีภาษาสวีเดนเรื่อง "Fänrik Ståls sägner" โดยบทกวีเรื่องนี้แพร่กระจายไปทั่วสแกนดิเนเวีย ก่อนการประกาศเอกราชของฟินแลนด์ ทำนองเพลงของปาซิอุสและเนื้อเพลงของรุเนเบิร์กนั้น ได้ถูกนำมาร้องในเดนมาร์ก นอร์เวย์ และสวีเดนด้วย สังเกตว่าในฉบับภาษาสวีเดนนั้น ไม่มีการเอ่ยถึงประเทศฟินแลนด์ เพียงแค่ประเทศทางเหนือเท่านั้น แต่ในฉบับภาษาฟินแลนด์มีการเอ่ยถึงประเทศฟินแลนด์อย่างชัดเจน

บทร้อง

Vårt land หมายเหตุ: บทร้องต้นฉบับภาษาสวีเดน โดยโยฮัน ลุดวิก รุเนเบิร์ก Vårt land, vårt land, vårt fosterland, ljud högt, o dyra ord! Ej lyfts en höjd mot himlens rand, ej sänks en dal, ej sköljs en strand, mer älskad än vår bygd i nord, än våra fäders jord! Din blomning, sluten än i knopp, Skall mogna ur sitt tvång; Se, ur vår kärlek skall gå opp Ditt ljus, din glans, din fröjd, ditt hopp. Och högre klinga skall en gång Vår fosterländska sång.

Maamme หมายเหตุ: บทร้องภาษาฟินแลนด์ แปลจากภาษาสวีเดนโดยปาโว กาเยนเดร์ Oi maamme, Suomi, synnyinmaa! Soi, sana kultainen! Ei laaksoa, ei kukkulaa, ei vettä, rantaa rakkaampaa kuin kotimaa tää pohjoinen, maa kallis isien. Sun kukoistukses kuorestaan kerrankin puhkeaa; viel' lempemme saa nousemaan sun toivos, riemus loistossaan, ja kerran laulus, synnyinmaa korkeemman kaiun saa.

คำแปล

Vårt land หมายเหตุ: แปลจากต้นฉบับภาษาสวีเดน แผ่นดินของเรา มาตุภูมิของเรา เลื่องลือยิ่งนัก นามอันทรงค่ายิ่งเอย! ไม่มีขุนเขาสูงเยี่ยมเทียมฟ้าแห่งไหน ไม่มีหุบผาที่ซ่อนอยู่แห่งใด ไม่มีชายฝั่งที่คลื่นซัดสาดแห่งใด เป็นที่รักยิ่ง ยิ่งกว่ามาตุภูมิแดนเหนือของเรา คือผืนพิภพแห่งบรรพชนของเรา ดอกบานของแม่ ในหน่ออ่อนเบื้องล่าง และยังเยาว์วัยจะเติบใหญ่ ดูเถิด! ด้วยรักของเราจะยังให้แม่เจริญวัย ซึ่งความแจ่มใส ความยินดี ความหวัง และความเปล่งประกาย! และวันหนึ่งความแจ่มชัดจะปรากฏทั่ว ขับขานซึ่งบทเพลงแห่งแผ่นดินของเรา

Maamme หมายเหตุ: แปลจากต้นฉบับภาษาฟินแลนด์ โอ้แผ่นดินของเรา ปิตุภูมิฟินแลนด์ กึกก้องยิ่งนัก นามอันทรงค่านี้ ! ไม่มีหุบเขาใด ไม่มีเนินผาใด ไม่มีสายธารใด ไม่มีชายฝั่งใดเป็นที่รักยิ่ง ยิ่งกว่าแผ่นดินเหนืออันเป็นปิตุภูมิแห่งนี้ แผ่นดินอันทรงค่ายิ่งแห่งนี้ แห่งบรรพชนของเรา สักวันหนึ่งจากหน่ออ่อนของท่าน จักผลิดอกบาน; ด้วยรักของเราจะยังให้เจริญซึ่ง ความหวัง ความปิติยินดีของท่าน สักวันหนึ่ง, ด้วยบทเพลง, แผ่นดินพ่อเอย จะโอบล้อมไว้ซึ่งความสงบอันสูงส่งยิ่ง

บทร้องดั้งเดิม

	บทร้องภาษาฟินแลนด์	บทร้องต้นฉบับภาษาสวีเดน	แปลจากต้นฉบับภาษาฟินแลนด์ (Source: [1])	แปลจากต้นฉบับภาษาสวีเดน
1.	Oi maamme, Suomi, synnyinmaa, soi, sana kultainen! Ei laaksoa, ei kukkulaa, ei vettä rantaa rakkaampaa, kuin kotimaa tää pohjoinen, maa kallis isien!	Vårt land, vårt land, vårt fosterland, Ljud högt, o dyra ord! Ej lyfts en höjd mot himlens rand, Ej sänks en dal, ej sköljs en strand, Mer älskad än vår bygd i nord, Än våra fäders jord.	O our land Finland, our land of birth, sound, the golden word! There's no a valley, no a hill not a water, a shore more precious than this northern homeland the dear land of our fathers!	Our land, our land, our Fatherland! Ring out, dear word, oh sound! No rising hill, or mountain grand, No sloping dale, no northern strand, There is, more loved, to be found, Than this — our fathers’ ground.
2.	On maamme köyhä, siksi jää, jos kultaa kaivannet Sen vieras kyllä hylkäjää, mut meille kallein maa on tää, sen salot, saaret, manteret, ne meist on kultaiset.	Vårt land är fattigt, skall så bli För den, som guld begär. En främling far oss stolt förbi: Men detta landet älska vi, För oss med moar, fjäll och skär Ett guldland dock det är.	Our land is poor, so it remains, if you long for gold A stranger sure abandons it, but to us, the most precious land is this, its wilds, islands, mainlands, to us, they are golden.	Our land is poor, and so shall be To him who gold will crave. The strangers proudly pass, but we Shall ever love this land, we see, In moor, and fell, and isle and wave, A golden land, so brave.
3.	Ovatpa meille rakkahat koskemme kuohuineen, ikuisten honkain huminat, täht'yömme, kesät kirkkahat, kaikk'kuvineen ja lauluineen mi painui sydämeen.	Vi älska våra strömmars brus Och våra bäckars språng. Den mörka skogens dystra sus, Vår stjärnenatt, vårt sommarlju. Allt, allt, vad här som syn, som sång Vårt hjärta rört en gång.	They are dear to us our rapids with their surges the hummings of eternal pines our starnights, the summers bright all that with their pictures and songs closed to heart.	We love our rippling brooks, so bright, Our gushing streams, so strong, The whisper of dark woods, at night, Our starry skies, our summer light, All, all that we, in sight and song, Have felt and lived among.
4.	Täss auroin, miekoin, miettehin isämme sotivat, kun päivä piili pilvihin tai loisti onnen paistehin, täss Suomen kansan vaikeimmat he vaivat kokivat.	Här striddes våra fäders strid Med tanke, svärd och plog. Här, här, i klar som mulen tid. Med lycka hård, med lycka blid. Det finska folkets hjärta slog. Här bars vad det fördrog.	Here with ploughs, swords, thoughts our fathers fought, when the day hid in the clouds or shone with shines of happiness here the nation of Finland, the most difficult troubles they experienced.	Here fought our fathers, without fear, With sword, and plough, and thought. And here, in clouded times, and clear, With fortune in their front or rear, Their Finnish hearts have beat, and wrought And borne what bear they ought.
5.	Tään kansan taistelut ken voi ne kertoella, ken? Kun sota laaksoissamme soi, ja halla näläntuskan toi, ken mittasi sen hurmehen ja kärsimykset sen?	Vem täljde väl de striders tal. Som detta folk bestod. Då kriget röt från dal till dal. Då frosten kom med hungers kval. Vem mätte allt dess spillda blod Och allt dess tålamod?	This nation's battles who can tell them, who? When a war sounded in our valleys, and frost brought the pain of hunger, who measured the blood and its sufferings?	Who tells, of all the fights, the tale, In which this folk withstood, When war did rage from dale to dale, When frost set in, with hunger’s wail? Who measured all their pouring blood, And all their patience good?
6.	Täss on sen veri virrannut hyväksi meidänkin, täss iloaan on nauttinut ja murheitansa huokaillut se kansa, jolle muinaisin kuormamme pantihin.	Och det var här det blodet flöt, Ja, här för oss det var, Och det var här sin fröjd det njöt, Och det var här sin suck det göt. Det folk som våra bördor bar Långt före våra dar.	Here has its blood flown for our sake, too here has it enjoyed its happiness and sighed its worries that nation, to which the most ancient burden of ours was given.	And it was here their blood was shed, For us, here, on this shore; And it was here their joys were bred, Here, that their sighs were heaved and fled, That people’s who our burdens bore Before us, long before.
7.	Tääll' olo meill on verraton ja kaikki suotuisaa, vaikk onni mikä tulkohon, maa isänmaa se meillä on. Mi maailmass on armaampaa ja mikä kalliimpaa?	Här är oss ljuvt, här är oss gott, Här är oss allt beskärt; Hur ödet kastar än vår lott. Ett land, ett fosterland vi fått, Vad finns på jorden mera värt Att hållas dyrt och kärt?	Here we have a feeling excellent and everything favourable, although be it whatever luck land fatherland is what we have. What's sweeter in the world and what's more precious?	Here it is sweet and good, we wot, All, too, is giv’n us here; However fate may cast our lot, A land, a fatherland, we’ve got. Will there a thing on earth appear More worthy, to hold dear?
8.	Ja tässä, täss' on tämä maa, sen näkee silmämme. me kättä voimme ojentaa ja vettä rantaa osoittaa ja sanoa: kas tuoss' on se, maa armas isäimme.	Och här och här är detta land. Vårt öga ser det här, Vi kunna sträcka ut vår hand Och visa glatt på sjö och strand Och säga: se det landet där. Vårt fosterland det är.	And here is this land, our eyes see it. We can reach out a hand and point at water, shore and say: see, there's our father's dearest land.	And here’s, and here’s this fatherland, Here every eye it sees; And we can stretch a pointing hand, To show, with joy, its sea and strand, And say, “Behold this country, this, Our Fatherland it is.”
9.	Jos loistoon meitä saatettais vaikk' kultapilvihin, mis itkien ei huoattais, vaan tärkein riemun sielu sais, ois tähän köyhään kotihin halumme kuitenkin.	Och fördes vi att bo i glans Bland guldmoln i det blå, Och blev vårt liv en stjärnedans. Där tår ej göts, där suck ej fanns. Till detta arma land ändå Vår längtan skulle stå.	If we were accompained to glory even to golden clouds, where we wouldn't cry but most important joy the soul would get, to this poor home our will would be.	And if we once were made to rise To gold clouds, from below, And if we moved in starry skies, Where no one weeps, where no one sighs, To this poor lonely country, though, Our longing hearts would go.
10.	Totuuden, runon kotimaa maa tuhatjärvinen miss' elämämme suojan saa, sa muistojen, sa toivon maa, ain ollos, onnees tyytyen, vapaa ja iloinen.	O land, du tusen sjöars land, Där sång och trohet byggt, Där livets hav oss gett en strand, Vår forntids land, vår framtids land. Var för din fattigdom ej skyggt. Var fritt, var glatt, var tryggt.	The homeland of truth and poet the land with a thousand lakes where our life gets protection, you the land of memories and hopes, always be, content with your luck, free and joyful.	Oh land, the thousand lakes’ own land, Of faith, and lay, and glee, Where life’s main sea gave us a strand, Our fore-time’s land, our future’s land, Shy of thy poorness, never be, Be calm, be glad, be free!
11.	Sun kukoistukses kuorestaan kerrankin puhkeaa, viel lempemme saa nousemaan sun toivos, riemus loistossaan, ja kerran, laulus synnyinmaa korkeemman kaiun saa.	Din blomning, sluten än i knopp, Skall mogna ur sitt tvång; Se, ur vår kärlek skall gå opp Ditt ljus, din glans, din fröjd, ditt hopp. Och högre klinga skall en gång Vår fosterländska sång.	Your prosperity from its hide shall break out once yet our love it shall rise your hope, joy in its brilliance, and once, your song, the land of birth shall get the highest echo.	Thy blossom, hidden now from sight, Shall burst its bud ere long. Lo! from our love, shall rise aright, Thy sun, thy hope, thy joy, thy light, And higher, once, more full and strong, Shall ring Our Country’s song.

ดูเพิ่ม

• ธงชาติฟินแลนด์
• ตราแผ่นดินของฟินแลนด์

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิซอร์ซ มีงานต้นฉบับเกี่ยวกับ:

Our Land (Runeberg)

• History of the Finnish national anthem
• บทร้องฉบับสมบูรณ์ ที่วิกิซอร์ส
• This Is Finland: The Finnish National Anthem
• www.national-anthems.net 2004-12-29 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน