บทความน ไม ม การอ างอ งจากแหล งท มาใดกร ณาช วยปร บปร งบทความน โดยเพ มการอ างอ งแหล งท มาท น าเช อถ อ เน อความท ไม ม แหล

มัตสึโมโตะ รันงิคุ (ญี่ปุ่น: 松本乱菊; โรมาจิ: Matsumoto Rangiku มะสึโมะโตะ รันงิกุ) ตัวละครจากการ์ตูนเรื่องเทพมรณะ เป็นยมทูตรองหัวหน้าหน่วยที่ 10 แห่ง 13 หน่วยพิทักษ์

ตัวละคร เทพมรณะ
มัตสึโมโตะ รันงิคุ
อาชีพ	ยมทูต รองหัวหน้าหน่วยที่ 10
วันเกิด	29 กันยายน
สีผม	สีทอง
สีตา	สีฟ้า
ส่วนสูง	172 เซนติเมตร
น้ำหนัก	57 กิโลกรัม
(ดาบฟันวิญญาณ)	ไฮเนโกะ
พากย์เสียงโดย

ลักษณะ/อุปนิสัย

รันงิคุ เป็นสาวสวย ผมส้ม หน้าอกภูเขาไฟ มีไฝที่ใต้ปาก มักสวมชุดยมทูตจะมีผ้าคาดสีชมพูที่หัวไหล่ เป็นคนใจดี แต่ขี้เกียจ ชอบพูดเรื่องหน้าอกขนาดมหึมาของตัวเองเป็นเรื่องปกติ แถมชอบดื่มเหล้า (โดยเฉพาะกับเพื่อนก๊งเหล้าอย่างหัวหน้าเคียวราคุ) แล้วก็ยังเป็นคนที่ชอบคิดไปเรื่อยเปื่อยอยู่เสมอ และยังเป็นคนแรกที่ได้ชิมอาหารฝีมือของอิโนะอุเอะ โอริฮิเมะอีกด้วย

ประวัติ

รันงิคุ เป็นชาวเมืองลูคอน ในตอนเด็กได้ถูกอิชิมารุ งินช่วยไว้จากความหิวโหย ซึ่งงินยังเป็นคนที่ตั้งวันเกิดให้กับรันงิคุด้วยแอบชอบ อิชิมารุ งิน อยู่ แต่ต่อมาเขาก็ได้หายตัวไปอีก จึงทำให้รันงิคุคิดมากเกี่ยวกับงินตลอดเวลาว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ จนกระทั่งงินเป็นหนึ่งในคนร้ายที่ทรยศต่อ 13 หน่วยพิทักษ์ทำให้รันงิคุรู้สึกสงสัยในตัวของเขาอยู่เรื่อยมา

ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับหัวหน้าฮิซึกายะนั้นเป็นมาตั้งแต่ที่ฮิซึกายะยังเป็นชาวเมืองลูคอนทั่วไป เธอเจอเขาที่ร้านขายนัตโตะและออกปากต่อว่าเจ้าของร้านที่ไม่มีมารยาทกับฮิซึกายะและสั่งสอนให้ฮิซึกายะรู้จักตอบโต้กลับไปบ้าง คืนนั้นเธอสัมผัสได้ถึงแรงดันวิญญาณและตามรอยมาเจอฮิซึกายะที่กำลังปล่อยแรงดันวิญญาณน้ำแข็งออกมาจนยายหนาวจนตัวสั่น และเธอเองก็เป็นคนเอ่ยทักเรื่องที่ฮิซึกายะได้ยินเสียงของดาบฟันวิญญาณ และกล่าวว่าให้ไปเป็นยมทูตเสีย อย่างน้อยก็เพื่อไม่สร้างความลำบากให้ยาย ฮิซึกายะจึงเริ่มต้นการเป็นยมทูตด้วยการร่ำลายายไปเรียนที่สถาบันวิญญาณชินโอและไต่เต้าขึ้นกลายเป็นหัวหน้าของเธอในที่สุด รันงิคุเป็นหนึ่งในตัวละครที่น่าสงสารในเรื่องตัวหนึ่งเลยก็ว่าได้

ของชอบ : ลูกพลับแห้ง
ของที่เกลียด : หน่อไม้
งานอดิเรก : นอนกลางวัน/อู้งานไปช็อปปิ้ง
ความสามารถพิเศษ : รำญี่ปุ่น
เวลาว่าง : ไปดื่มกับคนว่างงาน(หัวหน้าเคียวราคุ)เหมือนกัน หรือไปร้านขายของ(ขาช็อป)

บทบาท

ภาคโซลโซไซตี้

รันงิคุ เป็นคนมอบจดหมายของหัวหน้าไอเซ็นที่เขียนไว้ก่อนตายแก่ฮินาโมริ จนกระทั่งฮินาโมริได้หนีออกจากคุก ทำให้เกิดการต่อสู้ขึ้น จนอิชิมารุกำลังจะพลั้งดาบใส่ฮินาโมริ แต่รันงิคุมาหยุดไว้ได้ทัน จนวันประหารคุจิกิ ลูเคีย หัวหน้าฮิตสึกายะและรันงิคุได้เข้าไปสำรวจ 46 วังกลาง จนกระทั่งได้พบกับคิระ และได้ต่อสู้กัน แต่สุดท้ายก็ยุติลงเมื่อรองหัวหน้าโคเท็ตสึใช้วิถีมารประกาศเกี่ยวกับความจริงของเหตุการณ์ทั้งหมด และเธอได้จับ อิชิมารุ งิน แต่ก็ต้องพลาดท่าเพราะเมนอสมาช่วยไว้ ก่อนจากกันงินยังพูดขอโทษเธออีกด้วย

ภาคเบาท์

รันงิคุ อิซึรุ ยูมิจิกะ และชูเฮย์ได้รับคำสั่งจากหัวหน้าฮิตสึกายะให้มาช่วยพวกอิจิโกะในการต่อสู้กับเบาท์ โดยรันงิคุได้ร่วมมือกับแช้ด อุรูรุ และโนบะในการต่อสู้กับเบาท์ที่ชื่อว่า "ซาวาตาริ" โดยอุรูรุพลาดท่าถูกบาวร่าดอลล์ของซาวาตาริกลืนเข้าไปในมิติภายในท้องของบาวร่า พวกรันงิคุจึงร่วมมือกันนำตัวอุรูรุออกมาจากท้องของบาวร่าจนได้ แต่สุดท้ายซาวาตาริก็หนีไปในที่สุด

จนกระทั่งยูมิจิกะได้ค้นพบถ้ำที่เป็นที่อยู่ของเบาท์พวกรันงิคุจึงได้ลอบเข้าไป แต่ก็เกือบพลาดท่าให้กับพวกเบาท์ แต่ก็โชคดีที่พวกอิจิโกะมาช่วยไว้ทัน แต่สุดท้ายพวกเบาท์ก็หนีไปยังโซลโซไซตี้ได้ในที่สุด

ภาคอารันคาร์

รันงิคุ เป็นหนึ่งในยมทูตที่ลงมาปฏิบัติงานที่โลกเพื่อต่อสู้กับอารันคาร์ เธอได้อาศัยอยู่กับอิโนะอุเอะ โอริฮิเมะ โดยโอริฮิเมะได้เล่าความในใจให้เธอฟัง ต่อมาพวกกิลเลียน และหนึ่งในEspada กริมเจอร์ ได้บุกมายังโลดมนุษย์ เธอได้ต่อสู้กับกิลเลียนตัวอ้วน จนเกือบพลาดท่า โชคดีที่ได้รับการสลายการจำกัด(ยมทูตชั้นสูงที่ลงมาโลกมนุษย์จะถูกจำกัดพลังและถ้าถึงคราวจำเป็นที่ต้องใช้พลังในการต่อสู้มากกว่านี้ก็จะปล่อยพลังให้มากถึง 5 เท่าเลยทีเดียว)จนสามารถชนะกิลเลียนได้ และอยู่ประจำโลกต่อไป (ตอนแทรกที่ไม่มีในหนังสือ)เธอเคยช่วยวิณญาณเด็กชายและต่อสู้กับฮอลโลว์ และถึงเวลาสำคัญที่Espadaบุกมาถึง 4-5 ตน เธอต่อสู้กับรูปี้ Eapada หมายเลข 6 ที่พึ่งได้อันดับใหม่เกือบตายโชคดีที่ อุราฮาระ คิสึเกะ มาช่วยไว้ทัน ต่อมาได้ซ้อมรบเพื่อเตรียมสู้กับไอเซ็น

ภาคไอเซ็นบุกโลกมนุษย์

เธอได้สู้กับอารันคาร์แต่กลับโดนอารันคาร์เล่นงานจนเกือบหมดท่า เธอโดนพวกฟราเชี่ยนของฮาริเบล ทำร้ายจนท้องซีกทางด้านขวาของเธอขาดไป แต่โชคดีที่หัวหน้ายามาโมโตะได้มาช่วยเอาไว้ และเธอก็ได้รับการรักษาจากคิระแต่ยังไม่หายดี เธอก็ได้ติดตามงินเพื่อนเก่าของเธอไปหลังจากที่งินและไอเซ็นไปเมืองคาราคุระของจริงแล้ว และได้ไปขวางคันออนจิที่จะต่อสู้กับไอเซ็น ไม่ทันที่จะคุยอะไรกับไอเซ็น งินได้พาตัวเธอไปบนดาดฟ้าของตึก หลังคุยกันไม่นานงินตัดสินใจใช้วิถีมาร "ฮาคุฟุคุ" ทำให้เธอสลบไปเพื่อไม่ให้เธอไปเผชิญหน้ากับไอเซ็น จากนั้นงินก็ไปทรยศไอเซ็นแต่ไม่สำเร็จโดนไอเซ็นเล่นงานจนบาดเจ็บสาหัส หลังจากที่รันงิคุฟื้นคืนสติก็รับรู้ถึงงินว่าได้รับบาดเจ็บ จึงถลาลงไปร้องไห้เรียกงินหวังให้ฟื้นสติ แต่ก็ถูกไอเซ็นจะเล่นงานโชคดีของเธอที่อิจิโกะมาช่วยทัน และพาไอเซ็นไปสู้ที่ไกลจากตัวเธอ ภายหลังจากที่ ชนะไอเซ็นกลับมา ระหว่างที่เธออยู่กับฮิซึกายะที่กำลังฝึกซ้อมเพื่อฮินาโมริอยู่นั้น เธอได้เข้าใจถึงความหมายว่า "ทำไมอิชิมารุ งิน ถึงได้ไปไหนมาไหนไม่บอกเธอ "และเธอได้บอกความในใจด้วยว่า "เธอชอบเขา"

ข้อสงสัย

จากตอนอดีตของงินในวัยเด็ก ที่ไปพบรันงิคุครั้งแรก ที่ในมือไอเซ็นถือโฮเคียคุไว้กับลูกน้องยมทูต 3 คน ที่คุกเข่าอยู่ และสภาพของรันงิคุในวัยเด็กนอนสลบเหมือนถูกทำร้าย แต่จากข้อคิดพิจารณาแล้ว 1.ตอนที่ 416 (ฉบับบการ์ตูน)งินได้พยายามแย่งโฮเงียคุจากไอเซ็นแต่ไม่สำเร็จ งินได้คิดขอโทษรันงิคุว่า "ไม่สามารถเอาสิ่งที่เธอถูกช่วงชิงคืนมาได้"ซึ่งก็น่าจะสรุปได้ว่า ไอเซ็นกับลูกน้องทำร้ายรันงิคุเพื่อแย่งโฮเงียคุซึ่งมันต้องเกี่ยวข้องกับรันงิคุ 2.Bleach อ.คุโบะ จากการเขียนเนื้อเรื่อง เท่าที่ดูมา ต้องไม่มีแนวข่มขืน อนาจาร แบบนี้แน่นอน

ดาบฟันวิญญาณ

ขั้นต้น (ชิไค)

ชื่อ : ไฮเนโกะ (ญี่ปุ่น: 灰猫; โรมาจิ: Haineko; : แมวขี้เถ้า)
คำปลดปล่อย : จงคร่ำครวญ (ญี่ปุ่น: 唸れ; โรมาจิ: unare)
ลักษณะ : คมดาบจะสลายกลายเป็นขี้เถ้า
รูปร่างที่แท้จริง : ลักษณะเป็นครึ่งมนุษย์ครึ่งแมว ใส่ชุดขนแมวสีชมพู ผิวสีแทน ผมสีแดง นิสัยคล้ายรันงิคุแต่ขี้โวยวายกว่า หลงรักเฮียวรินมารุของฮิซึกายะและมักเรียกว่า "ดาร์ลิ้ง"อยู่ตลอด เป็นคู่กัดกับโทบิอุเมะของฮินาโมริ ทะเลาะกันตลอดเวลา และยังชอบเรียกรังงิคุว่า "ป้า" อีกด้วยจนทำให้รันงิคุรำคาญ
ความสามารถ : ขี้เถ้าที่สลายจากดาบซึ่งจะพุ่งเข้าเฉือนร่างของคู่ต่อสู้อย่างรวดเร็วและรุนแรง หรือเข้าไปโอบล้อมศัตรูทำให้เกิดบาดแผล ซึ่งคล้ายกันกับ "เซ็มบง ซากุระ" ของคุจิกิ เบียคุยะแต่เนื่องจากนิสัยขี้เกียจ ดื้อรั้นและเห็นแก่ตัวของไฮเนโกะ ทำให้ควบคุมได้ยาก แต่อย่างไรก็ตามไฮเนโกะสามารถเป็นทั้งดาบ เป็นทั้งโล่ได้ ซึ่งสามารถกันได้ทุกอย่าง แล้วยังสามารถทำให้เกิดพายุขี้เถ้า ซึ่งจะขังศัตรูไว้ในพายุ และขี้เถ้าจะโจมตีศัตรูที่อยู่ในพายุไปเรื่อยๆ จนกว่าศัตรูจะสิ้นชีพ

ขั้นปลดปล่อยสวัสดิกะ (บังไค)

ช่วงหลังได้ฝึกบังไค โยรุย ไฮเนโกะ ( ญี่ปุ่น 鎧灰猫 Yoroi Haineko เกราะแมวขี้เถ้า)

ลักษณะ ขี้เถ้า รวมกลายเป็นเกราะแข็งดั่งเหล็กกล้า ล้อมรอบ ลำตัว