มะละแหม่ง

มอละมไยน์,เมาะลำไย,เมาะลำเลิง,มะละแหม่ง หรือ มอละมไยง์ (พม่า: မော်လမြိုင်, ออกเสียง: [mɔ̀ləmjàɪɴ]; มอญ: မတ်မလီု, ออกเสียง: [mo̤t.məlɜ̤m] โหมดแหมะเหลิ่ม; "ตาพ่อเสีย") เป็นเมืองหลักของรัฐมอญและเป็นเมืองใหญ่เป็นอันดับที่สี่ของประเทศพม่า ตกอยู่ภายใต้การปกครองอังกฤษในช่วงการล่าอาณานิคม และมีสถานะเป็นศูนย์กลางการปกครองอาณานิคมอังกฤษในพม่าระหว่าง ค.ศ. 1826-1852

มอละมไยน์ มะละแหม่ง
เมือง
จากบนและซ้าย: , เจดีย์ไจตะลาน, , เจดีย์มหาเมียะมุนี, มนเทียรศรีศิวโลกนาถ, , มัสยิดฌมกุลชีอะฮ์, , บนแม่น้ำสาละวิน
มอละมไยน์ ที่ตั้งเมืองมอละมไยน์ในประเทศพม่า
พิกัด: 16°29′N 97°37′E / 16.483°N 97.617°E / 16.483; 97.617
ประเทศ	พม่า
รัฐ	รัฐมอญ
ความสูง	4,590 ฟุต (1,400 เมตร)
ประชากร
• ทั้งหมด	325,927 คน
• กลุ่มชาติพันธุ์	มอญ, พม่า, พม่าเชื้อสายจีน, พม่าเชื้อสายอินเดีย, กะเหรี่ยง
• ศาสนา	พุทธเถรวาท, คริสต์, อิสลาม, ฮินดู
เขตเวลา	(เวลามาตรฐานพม่า)

อ้างอิง

1. "ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 139 (พิเศษ 205 ง). 1 กันยายน 2565.
2. สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. หลักเกณฑ์การทับศัพท์ภาษาพม่า (เมียนมา) ฉบับราชบัณฑิตยสภา. กรุงเทพฯ : สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, 2561. หน้า 24.
3. องค์ บรรจุน (9 กรกฎาคม 2561). "จากปรากฏการณ์คืนชื่อหมู่บ้านมลายูชายแดนใต้ ถึงขบวนการเรียกร้องชื่อสะพานสร้างใหม่ในรัฐมอญ". ศิลปวัฒนธรรม. (39:9), หน้า 38–39.
4. ชัยวัฒน์ ปะสุนะ. (2565). มะละแหม่ง: เมืองท่าการค้าและศูนย์กลางการปกครองอาณานิคมของอังกฤษในพม่า ระหว่าง ค.ศ. 1826-1852. วารสารวิชาการโรงเรียนนายเรือด้านสังคมศาสตร์ มนุษยศาสตร์ และศึกษาศาสตร์. 9(1), 39-54