ภาษาอาหร บคลาสส ก อ งกฤษ Classical Arabic CA อาหร บ ٱلع ر ب ي ة ٱل ف ص ح ى al ʿarabīyah al fuṣḥā หร อภาษาอาหร บโกหร าน K

ภาษาอาหรับคลาสสิก (อังกฤษ: Classical Arabic; CA; อาหรับ: ٱلعَرَبِيَّة ٱلْفُصْحَىٰ, al-ʿarabīyah al-fuṣḥā) หรือภาษาอาหรับโกหร่าน (Koranic Arabic) เป็นรูปแบบของภาษาอาหรับที่ใช้ในวรรณคดีจากสมัยอุมัยยัดและอับบาสิด (ประมาณพุทธศตวรรษ 12 – 14) มีพื้นฐานมาจากสำเนียงในยุคกลางของเผ่าอาหรับ ภาษาอาหรับมาตรฐานสมัยใหม่ จะเป็นภาษาลูกหลานของภาษานี้ แม้ว่ารากศัพท์ และรูปแบบของภาษาอาหรับมาตรฐานสมัยใหม่จะต่างจากภาษาอาหรับคลาสสิก แต่โครงสร้างประโยคยังไม่เปลี่ยนแปลง ในขณะที่สำเนียงที่ใช้พูดได้เปลี่ยนแปลงไปแล้ว ในโลกของชาวอาหรับ มีความแตกต่างเพียงเล็กน้อยระหว่างภาษาอาหรับคลาสสิกและภาษาอาหรับมาตรฐานสมัยใหม่ และทั้งคู่ถูกเรียกว่าอัล-ฟุศฮาในภาษาอาหรับซึ่งหมายถึงภาษาพูดที่ชัดเจน เนื่องจากเป็นภาษาที่ใช้เขียนคัมภีร์อัลกุรอ่าน จึงถือเป็นภาษาศักดิ์สิทธิ์ของมุสลิม และใช้ในพิธีทางศาสนา

ภาษาอาหรับคลาสสิก
โองการจากอัลกุรอานที่เป็นลายมือเขียนของภาษาอาหรับคลาสสิก ถูกเขียนด้วยตัวเขียน ภาษาอาหรับ.
ประเทศที่มีการพูด	เป็นภาษาที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ของตะวันออกกลาง ภาษาทางศาสนาของศาสนาอิสลาม
ตระกูลภาษา	แอโฟรเอชีแอติก กลุ่มภาษาเซมิติก กลุ่มภาษาเซมิติกกลาง ภาษาอาหรับ ภาษาอาหรับคลาสสิก
รูปแบบก่อนหน้า	ภาษาอาหรับคลาสสิก
รหัสภาษา
ISO 639-3	–
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทอักษรสากล หากระบบของคุณไม่รองรับการแสดงผลที่ถูกต้อง คุณอาจเห็นปรัศนี กล่อง หรือสัญลักษณ์อย่างอื่นแทนที่อักขระยูนิโคด

ประวัติ

ภาษาอาหรับคลาสสิกมีจุดกำเนิดทางตอนกลางและตอนเหนือของคาบสมุทรอาระเบีย และต่างจาก ที่ใช้พูดทางใต้ของคาบสมุทร ซึ่งในปัจจุบันคือเยเมน ภาษาอาหรับคลาสสิกเป็นภาษาลูกหลานที่เหลืออยู่เพียงภาษาเดียวของ จารึกที่เก่าที่สุดของภาษาอาหรับคลาสสิกมีอายุราว พ.ศ. 871 เรียกว่าจารึกนมาเราะห์ เขียนด้วย และตั้งชื่อตามสถานที่ที่พบในซีเรียทางใต้เมื่อเดือนเมษายน พ.ศ. 2444 เมื่อศาสนาอิสลามแพร่หลายออกไป ภาษานี้กลายเป็นภาษาที่มีความสำคัญทางวิชาการและศาสนา ความสัมพันธ์ระหว่างภาษาอาหรับคลาสสิกกับสำเนียงสมัยใหม่ เทียบได้กับความสัมพันธ์ระหว่างภาษาละตินกัลกลุ่มภาษาโรมานซ์ หรือภาษาจีนยุคกลางกับภาษาจีนในปัจจุบัน

ลักษณะ

ภาษาอาหรับคลาสสิกเป็นภาษาในกลุ่มภาษาเซมิติกที่มีความคล้ายคลึงทั้งด้านการเชื่อมต่อและการออกเสียงกับภาษาฮีบรู ภาษาอัคคาเดียน ภาษาอราเมอิก และ โดยมีรากศัพท์ประกอบด้วยพยัญชนะสามตัว ซึ่งบรรจุความหมายพื้นฐาน จากนั้นจะผันแปรไปตามกรรมหรือการกระทำที่เกี่ยวข้อง เช่น

kataba, เขาเขียน (อดีต)
yaktubu, เขาเขียน (ปัจจุบัน)
maktūbun, คำที่ถูกเขียน
kitābun, หนังสือ
kutubun, หนังสือ (พหูพจน์)
kitābatun, การเขียน
kitābātun, การเขียน (พหูพจน์เพศหญิง)
maktabun, โต๊ะ
maktabatun, ห้องสมุด
kātibun, นักเขียน
kātibūna,นักเขียน (พหูพจน์เพศชาย)
kuttābun, นักเขียน (พหูพจน์)
miktābun, เครื่องจักรสำหรับเขียน

ไวยากรณ์

ไวยากรณ์ภาษาอาหรับ (قواعد‎, หมายถึงกฏ) พัฒนาขึ้นเมื่อราวพุทธศตวรรษที่ 12 หนังสือเล่มแรกเกี่ยวกับไวยากรณ์ภาษาอาหรับเรียก ʻAbd Allāh ibn Abī Isḥāq ในปัจจุบันจะเรียกไวยากรณ์ของภาษานี้ว่าไวยากรณ์สำหรับภาษาโกหร่าน และใช้รูปประโยคแบบดั้งเดิม

หมายเหตุ

"Arabic Language," 2009-10-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีนMicrosoft Encarta Online Encyclopedia 2009. "Classical Arabic, which has many archaic words, is the sacred language of Islam...". 2009-10-31.
. Arabia Felix. March 30, 2005. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-02-09. สืบค้นเมื่อ 2013-08-06.
James A. Bellamy (1985). "A New Reading of the Namārah Inscription". Journal of the American Oriental Society. American Oriental Society. 105 (1): 31–51. doi:10.2307/601538. JSTOR 601538.
Goodchild, Philip. Difference in Philosophy of Religion (2003), p. 153.
Sayce, Archibald Henry. Introduction to the Science of Language (1880), p. 28.

อ้างอิง

Bin-Muqbil, Musaed (2006). "Phonetic and Phonological Aspects of Arabic Emphatics and Gutturals". University of Wisconsin–Madison. {{}}: Cite journal ต้องการ |journal= ((help))
Holes, Clive (2004) Modern Arabic: Structures, Functions, and Varieties Georgetown University Press. ISBN
(2001) The Arabic Language Edinburgh University Press ISBN (Ch.5 available in link below)
Watson, Janet (2002). "The Phonology and Morphology of Arabic". New York: Oxford University Press. {{}}: Cite journal ต้องการ |journal= ((help))
Bin Radhan, Neil. "Die Wissenschaft des Tadschwīd". {{}}: Cite journal ต้องการ |journal= ((help))

แหล่งข้อมูลอื่น

Classical Arabic Grammar Documentation – Visualization of Classical Quranic Grammar ()
[1] – Lectures on Quranic Arabic by Dr. Khalid Zaheer (CA)
Institute of the Language of the Quran - Free Video lectures on basic and advanced Classical Arabic grammar
- A hub for learners of Classical Arabic.

[1] "Arabic Language," 2009-10-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีนMicrosoft Encarta Online Encyclopedia 2009. "Classical Arabic, which has many archaic words, is the sacred language of Islam...". 2009-10-31.

[2] . Arabia Felix. March 30, 2005. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-02-09. สืบค้นเมื่อ 2013-08-06.

[3] James A. Bellamy (1985). "A New Reading of the Namārah Inscription". Journal of the American Oriental Society. American Oriental Society. 105 (1): 31–51. doi:10.2307/601538. JSTOR 601538.

[goodchild-4] Goodchild, Philip. Difference in Philosophy of Religion (2003), p. 153.

[old-5] Sayce, Archibald Henry. Introduction to the Science of Language (1880), p. 28.