ฟินร็อด

ตามปกรณัมชุด เดอะซิลมาริลลิออน ของ เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน ฟินร็อด เฟลากุนด์ (อังกฤษ: Finrod Felagund) เป็นเจ้าชายเอลฟ์ชาวโนลดอร์ ทรงเป็นโอรสองค์ใหญ่ของฟินาร์ฟิน ผู้เป็นโอรสของกษัตริย์ฟินเว จอมกษัตริย์องค์แรกของชาวโนลดอร์ทั้งมวล มารดาของพระองค์คือเจ้าหญิงแห่ง ธิดาของกษัตริย์ ชาวเทเลริ

ชื่อ 'ฟินร็อด' เป็นคำในภาษาซินดาริน ส่วนชื่อจริงของพระองค์เป็น คือ ฟินดาราโท (Findaráto) มีความหมายว่า 'ทายาทแห่งฟินเวผู้สูงศักดิ์' ซึ่งชื่อนี้ในภาษาเควนยาจะออกเสียงเป็น อาร์ทาฟินเด (Artafinde) ส่วนสมัญญานาม เฟลากุนด์ เป็นชื่อที่เหล่าคนแคระผู้ก่อสร้างอาณาจักรถ้ำแห่ง ตั้งถวายแด่พระองค์ มีความหมายว่า 'ผู้ขุดเจาะถ้ำ' นอกจากนี้พระองค์ยังมีอีกสมัญญาหนึ่งว่า โนม (Nóm) ซึ่งหมายถึง 'ผู้ทรงปัญญา' เป็นชื่อที่มนุษย์ในตั้งถวายแด่พระองค์

ฟินร็อดเป็นโอรสของฟินาร์ฟินกับเออาร์เวน มีน้องชายคือ และน้องสาวสุดท้องคือ กาลาเดรียล พระองค์เดินทางมายังมิดเดิลเอิร์ธเมื่อครั้งกบฏชาวโนลดอร์เดินทัพออกจากแผ่นดินอมตะ เพื่อไล่ตามล้างแค้นมอร์กอธ ทั้งที่ขัดต่อพระบัญชาของเหล่าวาลาร์

ฟินร็อดเป็นผู้ก่อตั้งหอคอยมินัสทิริธ ที่ช่องเขาแห่ง ภายหลังหอคอยนี้ตกไปอยู่ใต้อำนาจของมอร์กอธ และเป็นสถานที่ซึ่งฟินร็อดสิ้นพระชนม์

เนื่องจากพระองค์เป็นโอรสของเออาร์เวน เป็นนัดดาของกษัตริย์โอลเวชาวเทเลริ จึงได้รับอนุญาตให้เข้าไปยังอาณาจักรของกษัตริย์ธิงโกล ซึ่งเป็นเชษฐาของกษัตริย์โอลเว ฟินร็อดเป็นหลานรักของกษัตริย์ธิงโกล และได้รับคำแนะนำให้สร้างอาณาจักรขึ้น ในลักษณะเดียวกันกับ คือเป็นราชวังที่ขุดเจาะลงไปในถ้ำใต้พื้นดิน แล้วฟินร็อดจึงขึ้นเป็นกษัตริย์แห่งนาร์โกธรอนด์ ทรงยกหอคอยมินัสทิริธให้อยู่ในความดูแลของโอโรเดร็ธพระอนุชา

ในสงคราม ฟินร็อดตกอยู่ในวงล้อมของพวกออร์ค แต่ทรงหนีรอดออกมาได้ด้วยความช่วยเหลือของบาราเฮียร์ ทายาทแห่งตระกูลเบออร์ พระองค์จึงประทานแหวนซึ่งมีตราประจำราชสกุลฟินาร์ฟินให้แก่บาราเฮียร์ เป็นเครื่องระลึกถึงวีรกรรมครั้งนั้น (แหวนนี้ต่อมามีชื่อเรียกว่า แหวนแห่งบาราเฮียร์) พร้อมทั้งคำสัญญาจะให้ความช่วยเหลือแก่ทายาทของบาราเฮียร์อย่างเต็มกำลังหากพวกเขาต้องการความช่วยเหลือ จากคำสัญญานี้ทำให้ฟินร็อดร่วมเดินทางไปกับภารกิจเสี่ยงภัยของเบเรน บุตรแห่งบาราเฮียร์ เพื่อไปชิงซิลมาริลจากมงกุฎของมอร์กอธตามบัญชาของกษัตริย์ธิงโกล พระองค์ปกป้องเบเรนจนถึงที่สุดเมื่อพวกเขาถูกเซารอนจับตัวได้ ระหว่างเดินทางผ่านช่องเขาซิริออน (ซึ่งเวลานั้นตกอยู่ใต้อำนาจของมอร์กอธแล้ว) พระองค์ต่อสู้กับปีศาจหมาป่าเพื่อปกป้องเบเรน จนกระทั่งสิ้นพระชนม์ที่หอคอยมินัสทิริธซึ่งพระองค์เป็นผู้ก่อตั้งขึ้นมาเอง

เกร็ดน่ารู้

ในต้นฉบับดั้งเดิม โทลคีนตั้งชื่อให้ตัวละครฟินาร์ฟิน ว่า 'ฟินร็อด' (Finrod) ส่วนตัวละครฟินร็อดเดิมมีชื่อว่า 'อิงกลอร์ เฟลากุนด์' (Inglor Felagund) ดังนั้นในฉบับต้นร่างหลายแห่งที่ปรากฏในหนังสือชุด The History of Middle-earth จึงอาจพบการกล่าวถึง 'ฟินร็อด' ซึ่งที่แท้หมายถึงฟินาร์ฟินนั่นเอง ในภายหลังเมื่อมีการแก้ไขชื่อตัวละครแล้ว ยังคงหลงเหลือชื่อ 'อิงกลอร์' อยู่ใน เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์ คือตัวละครชื่อ กิลดอร์ อิงกลอริออน (Gildor Inglorion) ซึ่งโฟรโดกับแซมได้พบระหว่างเดินทางออกจากไชร์ คำว่า 'อิงกลอริออน' หมายถึง 'บุตรแห่งอิงกลอร์' เชื่อว่าแต่เดิมโทลคีนตั้งใจให้ กิลดอร์ เป็นโอรสของฟินร็อด แต่ภายหลังมีการเปลี่ยนแปลงต้นฉบับ ทำให้ฟินร็อดไม่เคยอภิเษกสมรส และก็ไร้ผู้สืบทอด (ดังปรากฏในเรื่อง ซิลมาริลลิออน) แต่กระนั้น กิลดอร์ อิงกลอริออน ใน เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์ ยังคงถูกกล่าวถึงว่าเป็น 'เอลฟ์ผู้สูงศักดิ์จากราชสกุล' เป็นอนุสรณ์ถึงแนวคิดในต้นร่างฉบับดั้งเดิมของโทลคีน

ดูเพิ่ม

• ราชวงศ์ฟินเว