พายุหมุนเขตร้อนใน พ.ศ. 2562

พายุหมุนเขตร้อนใน พ.ศ. 2562 แบ่งออกเป็นพื้นที่เจ็ดบริเวณที่แตกต่างกันเรียกว่า แอ่ง รวมถึงพื้นที่ด้วย จนถึงขณะนี้ มีพายุก่อตัวขึ้นทั่วโลกในระหว่างปีนี้ 38 ลูก ในจำนวนนั้นมีพายุ 24 ลูกเป็นพายุหมุนเขตร้อนที่มีกำลังจนได้รับชื่อเรียกจากบรรดาศูนย์อุตุนิยมวิทยาชำนัญพิเศษประจำภูมิภาค (RSMC) หรือศูนย์เตือนพายุหมุนเขตร้อน (TCWC) ในพื้นที่

พายุหมุนเขตร้อนใน พ.ศ. 2562
แผนที่สรุปปี
ขอบเขตของปี
ระบบแรก	โมนา
ก่อตัว	28 ธันวาคม พ.ศ. 2561
ระบบสุดท้าย	ซาไร
สลายตัว	2 มกราคม พ.ศ. 2563
พายุมีกำลังมากที่สุด
ชื่อ	(หะลอง)
ความกดอากาศต่ำที่สุด	905 mbar/hPa; 26.72
พายุที่มีช่วงเวลายาวนานที่สุด
ชื่อ	โอมา
ระยะเวลา	15 วัน
สถิติปี
พายุทั้งหมด	143 ลูก
พายุที่ได้รับชื่อ	105 ลูก
ผู้เสียชีวิตทั้งหมด	ทั้งหมด 2,090 คน
ความเสียหายทั้งหมด	> 6.064 หมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐ (ค่าเงิน USD พ.ศ. 2562)
บทความที่เกี่ยวข้อง ฤดูพายุเฮอริเคนแอตแลนติก พ.ศ. 2562 ฤดูพายุเฮอริเคนแปซิฟิก พ.ศ. 2562 ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2562 ฤดูพายุไซโคลนมหาสมุทรอินเดียเหนือ พ.ศ. 2562 ฤดูพายุไซโคลนมหาสมุทรอินเดียตะวันตก-ใต้ พ.ศ. 2561–2562 ฤดูพายุไซโคลนมหาสมุทรอินเดียตะวันตก-ใต้ พ.ศ. 2562–2563 ฤดูพายุไซโคลนภูมิภาคออสเตรเลีย พ.ศ. 2561–2562 ฤดูพายุไซโคลนภูมิภาคออสเตรเลีย พ.ศ. 2562–2563 ฤดูพายุไซโคลนแปซิฟิกใต้ พ.ศ. 2561–2562 ฤดูพายุไซโคลนแปซิฟิกใต้ พ.ศ. 2562–2563
ปีอื่น , , 2562, ,

พายุหมุนเขตร้อนที่เป็นเหตุให้มีจำนวนผู้เสียชีวิตมากที่สุดของปี คือ (พายุไซโคลนรุนแรงอิดาอี)ในมหาสมุทรอินเดียตะวันตก-ใต้ ซึ่งมีผู้เสียชีวิตจำนวน 1,066 คนในประเทศโมซัมบิก ประเทศมาลาวี ประเทศซิมบับเว และประเทศมาดากัสการ์ ส่วนพายุที่ก่อให้เกิดความเสียหายมากที่สุดของปี คือ (พายุไซโคลนกำลังแรงวิรอนิกา)ในภูมิภาคออสเตรเลีย โดยมีความเสียหายเกิดขึ้น 1.6 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ

กิจกรรมพายุหมุนเขตร้อน ในแต่ละแอ่งจะอยู่ภายใต้อำนาจหน้าที่ของศูนย์อุตุนิยมวิทยาชำนัญพิเศษประจำภูมิภาคต่าง ๆ ดังนี้ ศูนย์เฮอริเคนแห่งชาติ (NHC) รับผิดชอบพายุหมุนเขตร้อนในมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือและมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันออก, ศูนย์เฮอริเคนแปซิฟิกกลาง (CPHC) รับผิดชอบพายุหมุนเขตร้อนในมหาสมุทรแปซิฟิกกลาง โดยทั้ง NHC และ CPHC เป็นหน่วยงานย่อยของ, กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) ทำหน้าที่เฝ้าระวังและติดตามพายุหมุนเขตร้อนในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก, (IMD) ทำหน้าที่เฝ้าระวังและติดตามพายุหมุนเขตร้อนในมหาสมุทรอินเดียเหนือ ขณะที่ศูนย์ในเกาะเรอูว์นียง (MFR) ทำหน้าที่เฝ้าระวังและติดตามพายุหมุนเขตร้อนในมหาสมุทรอินเดียใต้ฝั่งตะวันตก ส่วนในภูมิภาคออสเตรเลีย พายุหมุนเขตร้อนจะถูกติดตามโดย TCWC ห้าศูนย์ภายใต้การประสานงานของสำนักอุตุนิยมวิทยาออสเตรเลีย (BOM), กรมอุตุนิยมวิทยาฟีจี (FMS) และ ของนิวซีแลนด์ รวมถึงยังมีหน่วยงานที่ติดตามพายุอย่างไม่เป็นทางการ คือ ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) และหน่วยงานที่ตั้งชื่อพายุอย่างไม่เป็นทางการ คือ (PAGASA) ด้วย

สรุป

มหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ	มหาสมุทรอินเดียเหนือ	ภูมิภาคออสเตรเลีย
มหาสมุทรแปซิฟิกตะวันออกและกลาง	มหาสมุทรอินเดียใต้ฝั่งตะวันตก	มหาสมุทรแอตแลนติกใต้
มหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก	มหาสมุทรแปซิฟิกใต้

พายุ

มกราคม

พายุโซนร้อนปาบึก

เดือนมกราคมเป็นเดือนที่ไม่ค่อยมีกิจกรรมของพายุนัก มีพายุหมุนเขตร้อนเพียงแปดลูกเท่านั้น ซึ่งในจำนวนพายุทั้งหมดของเดือน มีพายุจำนวนห้าลูกที่ได้รับชื่อ อย่างไรก็ตาม พายุโซนร้อนปาบึก กลายเป็นพายุโซนร้อนที่ก่อตัวเร็วที่สุดในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก ทำลายสถิติเดิมที่พายุไต้ฝุ่นอลิซทำไว้เมื่อปี พ.ศ. 2522 ปาบึกทำให้มีผู้เสียชีวิต 10 คนในประเทศไทย, ประเทศเวียดนาม และ ประเทศมาเลเซีย และทำให้มีความเสียหายเกิดขึ้น 115 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (ค่าเงินดอลลาร์สหรัฐ ค.ศ. 2019) ต่อมาช่วงปลายเดือนมกราคม พายุโซนร้อนเอเกตแซงได้ทำให้มีผู้เสียชีวิตจำนวน 27 คนในประเทศมาดากัสการ์

พายุหมุนเขตร้อนที่ก่อตัวในเดือนมกราคม พ.ศ. 2562

ชื่อพายุ	ช่วงที่พายุมีกำลัง	ลมแรงสุด กม./ชม. (ไมล์/ชม.)	ควมกดอากาศ (hPa)	พื้นที่ได้รับผลกระทบ	ความเสียหาย (USD)	ผู้เสียชีวิต	อ้างอิง
(โมนา)	28 ธันวาคม—9 มกราคม	95 (60)	985	หมู่เกาะโซโลมอน, ฟีจี, ตองงา	เล็กน้อย	ไม่มี
(ปาบึก)	31 ธันวาคม—7 มกราคม	85 (50)	994	, เวียดนาม, มาเลเซีย, ไทย, พม่า, หมู่เกาะอันดามัน	151 ล้าน	10
(01W (อามัง))	4–22 มกราคม	55 (35)	1004	คิริบาส, หมู่เกาะมาร์แชลล์, หมู่เกาะแคโรไลน์, ฟิลิปปินส์	4.11 ล้าน	9
(11U)	15—23 มกราคม	ไม่ได้ระบุ	1004	เกาะชวา	ไม่มี	ไม่มี
(เดสมอนด์)	17—22 มกราคม	65 (40)	995	โมซัมบิก, มาดากัสการ์	ไม่ทราบ	ไม่มี
(ไรลีย์)	19—30 มกราคม	120 (75)	974	หมู่เกาะมาลูกู, ติมอร์ตะวันออก, รัฐเวสเทิร์นออสเตรเลีย	ไม่มี	ไม่มี
(13U)	21—25 มกราคม	55 (35)	999	คาบสมุทรเคปยอร์ก	ไม่มี	ไม่มี
(เอเกตแซง)	22—24 มกราคม	75 (45)	993	มาดากัสการ์	ไม่ทราบ	27

กุมภาพันธ์

พายุไต้ฝุ่นหวู่ติบ

เดือนกุมภาพันธ์เป็นเดือนที่ไม่ค่อยมีกิจกรรมของพายุนัก มีพายุหมุนเขตร้อนเพียงสิบลูกเท่านั้น ซึ่งในจำนวนพายุทั้งหมดของเดือน มีพายุจำนวนเจ็ดลูกที่ได้รับชื่อ อย่างไรก็ตาม พายุไต้ฝุ่นหวู่ติบ ได้กลายเป็นพายุไต้ฝุ่นที่มีกำลังแรงที่สุดในเดือนกุมภาพันธ์

พายุหมุนเขตร้อนที่ก่อตัวในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2562

ชื่อพายุ	ช่วงที่พายุมีกำลัง	ลมแรงสุด กม./ชม. (ไมล์/ชม.)	ควมกดอากาศ (hPa)	พื้นที่ได้รับผลกระทบ	ความเสียหาย (USD)	ผู้เสียชีวิต	อ้างอิง
(ฟูนานี)	3–10 กุมภาพันธ์	195 (120)	940		ไม่มี	ไม่มี
(06F)	3–9 กุมภาพันธ์	65 (40)	994	วอลิสและฟูตูนา, หมู่เกาะซามัว	None	None
(เจเลนา)	4–14 กุมภาพันธ์	205 (125)	942	มาดากัสการ์, มอริเชียส, รอดริเกซ	1.02 ล้าน	ไม่มี
(โอมา)	7–22 กุมภาพันธ์	130 (80)	974	วานูวาตู, นิวแคลิโดเนีย, หมู่เกาะโซโลมอน, รัฐควีนส์แลนด์, รัฐนิวเซาท์เวลส์	51 ล้าน	1
(เนอีล)	8–10 กุมภาพันธ์	65 (40)	994	วอลิสและฟูตูนา, ฟีจี, ตองงา	ไม่มี	ไม่มี
(08F)	10–13 กุมภาพันธ์	ไม่ได้ระบุ	996	ฟีจี, ตองงา	ไม่มี	ไม่มี
(10F)	11–13 กุมภาพันธ์	ไม่ได้ระบุ	996	วอลิสและฟูตูนา, ฟีจี	ไม่มี	ไม่มี
(หวู่ติบ (เบตตี))	18 กุมภาพันธ์–2 มีนาคม	195 (120)	920	หมู่เกาะแคโรไลน์, กวม	3.3 ล้าน	ไม่มี
(โปลา)	23 กุมภาพันธ์–2 มีนาคม	165 (105)	950	วอลิสและฟูตูนา, ฟีจี, ตองงา	ไม่มี	ไม่มี
(ฮาเลฮ์)	28 กุมภาพันธ์–7 มีนาคม	175 (110)	945	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี

มีนาคม

พายุไซโคลนอิดาอี

มีพายุหมุนเขตร้อนก่อตัวขึ้นในเดือนมีนาคมจำนวนสิบลูก ในจำนวนนี้หกลูกได้รับชื่อ ซึ่งไซโคลนอิดาอีเป็นพายุที่ทำให้มีจำนวนผู้เสียชีวิตในทวีปอเมริกาใต้ถึง 1,007 คน. ส่วนพายุโซนร้อนอีบากลายเป็นพายุหมุนเขตร้อนลูกแรกที่ก่อตัวขึ้นในมหาสมุทรแอตแลนติกใต้นับตั้งแต่พายุแอนีตาใน พ.ศ. 2553

พายุหมุนเขตร้อนที่ก่อตัวในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2562

ชื่อพายุ	ช่วงที่พายุมีกำลัง	ลมแรงสุด กม./ชม. (ไมล์/ชม.)	ควมกดอากาศ (hPa)	พื้นที่ได้รับผลกระทบ	ความเสียหาย (USD)	ผู้เสียชีวิต	อ้างอิง
(อิดาอี)	4–16 มีนาคม	195 (120)	940	โมซัมบิก, มาลาวี, มาดากัสการ์, ซิมบับเว	≥2 พันล้าน	1,297
(15U)	6–11 มีนาคม	ไม่ได้ระบุ	1007	หมู่เกาะมาลูกู	ไม่มี	ไม่มี
(ซะแวนนาห์)	7–20 มีนาคม	175 (110)	951	เกาะชวา, เกาะคริสต์มาส, หมู่เกาะโคโคส (คีลิง)	>7.5 ล้าน	10
(TL)	13–14 มีนาคม	ไม่ได้ระบุ	ไม่ได้ระบุ	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
(03W (เชเดง))	14–19 มีนาคม	ไม่ได้ระบุ	1006	ปาเลา, ฟิลิปปินส์	23,000	ไม่มี
(เทรเวอร์)	15–26 มีนาคม	175 (110)	955	ปาปัวนิวกินี, รัฐควีนส์แลนด์, นอร์เทิร์นเทร์ริทอรี	71,000	ไม่มี	1
(วิรอนิกา)	18–31 มีนาคม	195 (125)	938	ติมอร์, รัฐเวสเทิร์นออสเตรเลีย	1.2 พันล้าน	ไม่มี
(จัวนินฮา)	18–30 มีนาคม	185 (115)	939		ไม่มี	ไม่มี
(อีบา)	23–28 มีนาคม	85 (55)	1006	บราซิล	ไม่มี	ไม่มี
(TL)	31 มีนาคม–3 เมษายน	ไม่ได้ระบุ	1005	ภาคตะวันออกเฉียงใต้ปาปัวนิวกินี	ไม่มี	ไม่มี

เมษายน

พายุไซโคลนฟานี

มีพายุหมุนเขตร้อนหกลูกก่อตัวขึ้นในเดือนเมษายน และสี่ลูกได้รับชื่อ ในเดือนนี้ เคนเนท ได้กลายเป็นพายุไซโคลนรุนแรงที่มีกำลังแรงที่สุดที่พัดขึ้นฝั่งประเทศโมซัมบิก โดยทำให้มีผู้เสียชีวิต 48 คน ซึ่งในจำนวนนั้น 41 คนเสียชีวิตในประเทศโมซัมบิก ส่วน ฟานี ได้พัดเข้าบางส่วนของประเทศอินเดียและบังกลาเทศ ทำให้มีผู้เสียชีวิตจำนวน 72 คนในรัฐโอฑิศา 17 คนในประเทศบังกลาเทศ และ 8 คนในรัฐอุตตรประเทศ โดยนับเป็นพายุที่สร้างความเสียหายไว้มากที่สุดในปีนี้ (นับถึงปัจจุบัน) ที่ 2.46 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ

พายุหมุนเขตร้อนที่ก่อตัวในเดือนเมษายน พ.ศ. 2562

ชื่อพายุ	ช่วงที่พายุมีกำลัง	ลมแรงสุด กม./ชม. (ไมล์/ชม.)	ควมกดอากาศ (hPa)	พื้นที่ได้รับผลกระทบ	ความเสียหาย (USD)	ผู้เสียชีวิต	อ้างอิง
(วอลลิซ)	1–16 เมษายน	120 (75)	980	นอร์เทิร์นเทร์ริทอรี, หมู่เกาะมาลูกู, เกาะติมอร์, รัฐเวสเทิร์นออสเตรเลีย	ไม่มี	ไม่มี
(22U)	5–15 เมษายน	ไม่ได้ระบุ	1006	เกาะนิวกินี, นอร์เทิร์นเทร์ริทอรี	ไม่มี	ไม่มี
(เคนเนท)	21–29 เมษายน	215 (130)	934	เซเชลส์, มาดากัสการ์, , โมซัมบิก, แทนซาเนีย, มาลาวี	>100 ล้าน	50
(โลร์นา)	21 เมษายน–1 พฤษภาคม	110 (70)	978	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
(TL)	21–25 เมษายน	ไม่ได้ระบุ	1003	เกาะสุมาตรา, หมู่เกาะโคโคส (คีลิง)	ไม่มี	ไม่มี
(ฟานี)	26 เมษายน–4 พฤษภาคม	215 (130)	937	ศรีลังกา, รัฐอานธรประเทศ, , บังกลาเทศ, ภูฏาน	1.81 พันล้าน	89

พฤษภาคม

พายุไซโคลนลีลี

เดือนพฤษภาคมเป็นเดือนที่ไม่ค่อยมีกิจกรรมของพายุนัก มีพายุหมุนเขตร้อนเพียงแปดลูกเท่านั้น ซึ่งในจำนวนพายุทั้งหมดของเดือน มีพายุจำนวนสี่ลูกที่ได้รับชื่อ พายุไซโคลนลีลีก่อนตัวชึ้นเป็นพายุหมุนเขตร้อนในแอ่งออสเตรเลีย นับเป็นพายุหมุนนอกฤดูกาลของภูมิภาคออสเตรเลีย และพัดเข้าติมอร์ตะวันออก และหมู่เกาะมาลูกูของประเทศอินโดนีเซีย ปริมาณน้ำฝนทำให้เกิดอุทกภัย และส่งผลให้เกิดความเสียหายต่อโครงสร้างพื้นที่และทรัพย์สินประชาชนเล็กน้อย พายุไซโคลนแอนน์ เป็นพายุหมุนนอกฤดูกาลของภูมิภาคออสเตรเลียอีกลูก พัฒนาขึ้นเป็นพายุในระดับพายุโซนร้อนที่มีความรุนแรงตามมาตราแซฟเฟอร์–ซิมป์สัน และพัดขึ้นฝั่งใน ประเทศออสเตรเลียในฐานะความกดอากาศต่ำเขตร้อน โดยพายุแอนน์นับเป็นพายุหมุนแถบออสเตรเลียที่ก่อตัวในเดือนพฤษภาคมที่มีความรุนแรงที่สุด นับตั้งแต่พายุรอนดาเมื่อปี พ.ศ. 2540 ต่อมาพายุกึ่งโซนร้อนก่อตัวขึ้นในมหาสมุทรแอตแลนติกใต้ และได้ชื่อว่า ฌากัวร์ ทำให้พายุฌากัวร์เป็นพายุหมุนเขตร้อนของมหาสมุทรแอตแลนติกใต้ลูกที่สองของปี ซึ่งเป็นครั้งแรกที่มีพายุหมุนเขตร้อนก่อตัวขึ้นสองลูกในปีเดียวกันของมหาสมุทรแอตแลนติกใต้ นับตั้งแต่ปี พ.ศ. 2559 และตามด้วยการก่อตัวของพายุกึ่งโซนร้อนอายุสั้นชื่อ แอนเดรีย ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเบอร์มิวดาในมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ ทำให้ฤดูพายุเฮอริเคนแอตแลนติกเริ่มต้นขึ้นก่อนวันเริ่มฤดูกาลอย่างเป็นทางการ เป็นปีที่ห้าติดต่อกันแล้ว

พายุหมุนเขตร้อนที่ก่อตัวในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2562

ชื่อพายุ	ช่วงที่พายุมีกำลัง	ลมแรงสุด กม./ชม. (ไมล์/ชม.)	ควมกดอากาศ (hPa)	พื้นที่ได้รับผลกระทบ	ความเสียหาย (USD)	ผู้เสียชีวิต	อ้างอิง
(ลีลี)	4–11 พฤษภาคม	75 (45)	997	ภาคตะวันออกของอินโดนีเชีย, ติมอร์ตะวันออก, ,	ปานกลาง	ไม่มี
(TD)	7–8 พฤษภาคม	ไม่ได้ระบุ	1006	แยป, ปาเลา	ไม่มี	ไม่มี
(TD)	7–15 พฤษภาคม	ไม่ได้ระบุ	1004	หมู่เกาะแคโรไลน์	ไม่มี	ไม่มี
(แอนน์)	7–18 พฤษภาคม	95 (60)	993	หมู่เกาะโซโลมอน, นิวแคลิโดเนีย, รัฐควีนส์แลนด์,	ไม่มี	ไม่มี
(TD)	10–11 พฤษภาคม	ไม่ได้ระบุ	1006	แยป, ปาเลา	ไม่มี	ไม่มี
(12F)	16–21 พฤษภาคม	55 (35)	1002	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
(ฌากัวร์)	20–22 พฤษภาคม	65 (40)	1010	บราซิล	ไม่มี	ไม่มี
(แอนเดรีย)	20–21 พฤษภาคม	65 (40)	1006	เบอร์มิวดา	ไม่มี	ไม่มี

มิถุนายน

พายุไซโคลนวายุ

วันที่ 1 มิถุนายน เป็นวันเริ่มต้นฤดูอย่างเป็นทางการของฤดูพายุเฮอริเคนแอตแลนติก แม้ว่าพายุลูกแรกของฤดูพายุเฮอริเคนแอตแลนติกปีนี้ (พายุแอนเดรีย) จะก่อตัวไปตั้งแต่ก่อนฤดูกาลเมื่อวันที่ 20 พฤษภาคมก็ตาม หลังจากที่เว้นช่วงไปอย่างยาวนานที่สุดของปี ในที่สุด ระบบพายุแรกในทะเลอาหรับของฤดูพายุไซโคลนมหาสมุทรอินเดียเหนือ พ.ศ. 2562 ก็ก่อตัวขึ้นเมื่อวันที่ 10 มิถุนายน และได้ชื่อว่า วายุ มีกำลังเป็นพายุไซโคลนกำลังแรงมาก ต่อมาในช่วงปลายเดือน พายุเฮอริเคนแอลวินก่อตัวขึ้นและกลายเป็นพายุลูกแรกของฤดูพายุเฮอริเคนแปซิฟิกนี้ นอกจากนี้ยังมีพายุดีเปรสชันเขตร้อนที่ก่อตัวขึ้นและกลายเป็นพายุโซนร้อนชื่อ เซอปัต ซึ่งนับเป็นพายุโซนร้อนลูกแรกในรอบสี่เดือนนับแต่พายุหวู่ติบในเดือนกุมภาพันธ์

พายุหมุนเขตร้อนที่ก่อตัวในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2562

ชื่อพายุ	ช่วงที่พายุมีกำลัง	ลมแรงสุด กม./ชม. (ไมล์/ชม.)	ควมกดอากาศ (hPa)	พื้นที่ได้รับผลกระทบ	ความเสียหาย (USD)	ผู้เสียชีวิต	อ้างอิง
(วายุ)	10—19 มิถุนายน	150 (90)	978	ภาคเหนือของมัลดีฟส์, ลักษทวีป, อินเดียตะวันตก, ปากีสถานตะวันออกเฉียงใต้	>140,000	8
(เซอปัต)	17—28 มิถุนายน	75 (45)	992	หมู่เกาะแคโรไลน์, ญี่ปุ่น	ไม่มี	ไม่มี
(TD)	26 มิถุนายน	55 (35)	1000	หมู่เกาะรีวกีว, เกาหลีใต้, ญี่ปุ่น	ไม่มี	ไม่มี
(แอลวิน)	25—29 มิถุนายน	120 (75)	992		ไม่มี	ไม่มี
(04W)	26 มิถุนายน—1 กรกฎาคม	55 (35)	1006	หมู่เกาะแคโรไลน์, ปาเลา	ไม่มี	ไม่มี
(บาร์บารา)	30 มิถุนายน—6 กรกฎาคม	250 (155)	933	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี

กรกฎาคม

พายุเฮอริเคนเอริก

เดือนกรกฎาคมเป็นเดือนที่มีกิจกรรมของพายุหมุนเขตร้อนค่อนข้างมากในปีนี้ โดยมีพายุหมุนเขตร้อนก่อตัวขึ้นสิบสามลูก ในจำนวนนั้นสิบลูกมีความรุนแรงถึงพายุโซนร้อน ในบรรดาพายุเหล่านี้ พายุโซนร้อนมูน ได้พัดขึ้นฝั่งทางภาคเหนือของประเทศเวียดนาม และพายุเฮอริเคนแบร์รี ได้พัดขึ้นฝั่งบริเวณชายฝั่งมิดเวสเทิร์นของสหรัฐและภาคตะวันออกเฉียงใต้ของสหรัฐในฐานะพายุโซนร้อน สร้างความเสียหาย 500 ล้านดอลลาร์สหรัฐ และมีผู้เสียชีวิตทางอ้อมจากพายุจำนวน 1 คน

พายุหมุนเขตร้อนที่ก่อตัวในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2562

ชื่อพายุ	ช่วงที่พายุมีกำลัง	ลมแรงสุด กม./ชม. (ไมล์/ชม.)	ควมกดอากาศ (hPa)	พื้นที่ได้รับผลกระทบ	ความเสียหาย (USD)	ผู้เสียชีวิต	อ้างอิง
(มูน)	1—4 กรกฎาคม	65 (40)	992	เกาะไหหนัน, ภาคใต้ของจีน, หมู่เกาะพาราเซล, เวียดนาม, ลาว	240,000	2
(คอสมี)	6—8 กรกฎาคม	85 (50)	1001	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
(แบร์รี)	11—15 กรกฎาคม	120 (75)	991	, , , รัฐอาร์คันซอ, รัฐโอคลาโฮมา, ,	≥500 ล้าน	1
(สี่-อี)	12—14 กรกฎาคม	55 (35)	1006	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
(ดานัส)	12—21 กรกฎาคม	85 (50)	985	แยป, ฟิลิปปินส์, ไต้หวัน, หมู่เกาะรีวกีว, ภาคตะวันออกของจีน, ญี่ปุ่น, คาบสมุทรเกาหลี, ภาคเหนือของจีน, รัสเซียตะวันออกไกล, หมู่เกาะคูริล	302,000	4
(TD)	17—19 กรกฎาคม	55 (35)	996	ฟิลิปปินส์, ไต้หวัน, หมู่เกาะรีวกีว	ไม่มี	ไม่มี
(เดลิลา)	22—25 กรกฎาคม	65 (40)	1005	ปานามา, คอสตาริกา,	ไม่มี	ไม่มี
(สาม)	22—23 กรกฎาคม	50 (30)	1013	บาฮามาส	ไม่มี	ไม่มี
(01)	22—24 กรกฎาคม	45 (30)	1001	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
(นารี)	24—27 กรกฎาคม	65 (40)	998	หมู่เกาะโบนิน, ญี่ปุ่น	ไม่มี	ไม่มี
(เอริก)	27 กรกฎาคม—ปัจจุบัน	215 (130)	952	รัฐฮาวาย	ไม่มี	ไม่มี
(ฟลอสซี)	28 กรกฎาคม—ปัจจุบัน	130 (80)	990	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
(วิภา)	30 กรกฎาคม—3 สิงหาคม	55 (35)	992	หมู่เกาะพาราเซล, เกาะไหหนัน, ภาคใต้ของจีน, เวียดนาม, ลาว	ไม่มี	ไม่มี

สิงหาคม

พายุหมุนเขตร้อนที่ก่อตัวในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2562

ชื่อพายุ	ช่วงที่พายุมีกำลัง	ลมแรงสุด กม./ชม. (ไมล์/ชม.)	ควมกดอากาศ (hPa)	พื้นที่ได้รับผลกระทบ	ความเสียหาย (USD)	ผู้เสียชีวิต	อ้างอิง
(ฟรานซิสโก)	1 สิงหาคม—ปัจจุบัน	95 (60)	992	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
(เลกีมา)	1 สิงหาคม—ปัจจุบัน	65 (40)	996	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
(กิล)	3 สิงหาคม—ปัจจุบัน	65 (40)	1006	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี

ผลกระทบทั่วโลก

ชื่อฤดูกาล	พื้นที่ได้รับผลกระทบ	พายุทั้งหมด	พายุทีได้รับชื่อ	ความเสียหาย (USD)	ผู้เสียชีวิต
ฤดูพายุเฮอริเคนแอตแลนติก พ.ศ. 2562	เบอร์มิวดา, สหรัฐ, , , , รัฐอาร์คันซอ, รัฐโอคลาโฮมา, , , บาฮามาส	3	2	500 ล้าน	1
ฤดูพายุเฮอริเคนแปซิฟิก พ.ศ. 2562	อเมริกากลาง, ปานามา, คอสตาริกา, นิการากัว, รัฐฮาวาย, หมู่เกาะฮาวาย, จอห์นสตันอะทอลล์	7	6	0	0
ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2562^1	, เวียดนาม, มาเลเซีย, ไทย, พม่า, คิริบาส, หมู่เกาะมาร์แชลล์, หมู่เกาะแคโรไลน์, ปาเลา, ฟิลิปปินส์, กวม, สหพันธรัฐไมโครนีเชีย, หมู่เกาะมาเรียนา, แยป, ไต้หวัน, หมู่เกาะรีวกีว, , ญี่ปุ่น, คาบสมุทรเกาหลี, , รัสเซียตะวันออกไกล, ฝั่งตะวันตกของรัฐแอลาสกา, เขตอาร์กติก, , หมู่เกาะโบนิน, ลาว	17	7	165 ล้าน	25
ฤดูพายุไซโคลนมหาสมุทรอินเดียเหนือ พ.ศ. 2562	ไทย, พม่า, หมู่เกาะอันดามัน, หมู่เกาะนิโคบาร์, ศรีลังกา, , , บังกลาเทศ, ภูฏาน	2	2	>1.812 พันล้าน	97
พายุหมุนเขตร้อนในแอตแลนติกใต้ พ.ศ. 2562	บราซิล	2	2	0	0
ฤดูพายุไซโคลนมหาสมุทรอินเดียตะวันตก-ใต้ พ.ศ. 2561–2562^1	มาดากัสการ์, , มอริเชียส, โมซัมบิก, มาลาวี, ซิมบับเว, ,	9	9	>2.111 พันล้าน	1,376
ฤดูพายุไซโคลนมหาสมุทรอินเดียตะวันตก-ใต้ พ.ศ. 2562–2563^2	ไม่มี	1	0	$0	0
ฤดูพายุไซโคลนภูมิภาคออสเตรเลีย พ.ศ. 2561–2562^1	เกาะชวา, อินโดนีเชีย, รัฐเวสเทิร์นออสเตรเลีย, หมู่เกาะมาลูกู, ติมอร์ตะวันออก, คาบสมุทรเคปยอร์ก, รัฐควีนส์แลนด์, รัฐนิวเซาท์เวลส์, หมู่เกาะโซโลมอน, หมู่เกาะโคโคส (คีลิง), เกาะคริสต์มาส, นอร์เทิร์นเทร์ริทอรี, เกาะสุมาตรา, นิวแคลิโดเนีย,	16	8	1.209 พันล้าน	13
ฤดูพายุไซโคลนภูมิภาคออสเตรเลีย พ.ศ. 2562–2563^2	ไม่มี	0	0	0	0
ฤดูพายุไซโคลนแปซิฟิกใต้ พ.ศ. 2561–2562^1	หมู่เกาะโซโลมอน, ฟีจี, , หมู่เกาะซามัว, ตองงา, วานูวาตู, นิวแคลิโดเนีย	11	4	51 ล้าน	0
ฤดูพายุไซโคลนแปซิฟิกใต้ พ.ศ. 2562–2563^2	ไม่มี	0		$0	0
ทั่วโลก	(ดูด้านบน)	67	40	>5.748 พันล้าน	1,510

1. ผลรวมของจำนวนพายุในแต่ละแอ่งจะไม่เท่ากับจำนวนที่แสดงในทั้งหมด เพราะเมื่อพายุเคลื่อนตัวข้ามแอ่งมันจะถูกนับเป็นพายุในอีกหนึ่งด้วย ทำให้เกิกเป็นข้อแตกต่าง (ในสิ่งที่ควรจะเหมือนกัน) ของจำนวนพายุจริง
2. ผลรวมของจำนวนผู้เสียชีวิตในแต่ละแอ่งจะไม่เท่ากับจำนวนที่แสดงในทั้งหมด เพราะเมื่อพายุเคลื่อนตัวข้ามแอ่งมันจะถูกนับเป็นพายุในอีกหนึ่งด้วย ทำให้เกิกเป็นข้อแตกต่าง (ในสิ่งที่ควรจะเหมือนกัน) ของจำนวนผู้เสียชีวิตจริง

หมายเหตุ

¹ เฉพาะพายุที่ก่อตัว ในหรือหลังวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2562 เท่านั้นที่ถูกนับในจำนวนพายุรวม
² เฉพาะพายุที่ก่อตัว ก่อนหรือในวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2562 เท่านั้นที่ถูกนับในจำนวนพายุรวม
³ ความเร็วลมสูงสุดในแอ่งนี้อ้างอิงตาม(มาตราของกรมอุตุนิยมวิทยาอินเดีย) ซึ่งจะใช้ความเร็วลมเฉลี่ยใน 3 นาที
⁴ ความเร็วลมสูงสุดในแอ่งนี้อ้างอิงตาม(มาตราแซฟเฟอร์–ซิมป์สัน) ซึ่งจะใช้ความเร็วลมเฉลี่ยใน 1 นาที
⁵ความเร็วลมของพายุหมุนเขตร้อนนี้อ้างอิงตามซึ่งวัดที่ความเร็วลมกระโชก

อ้างอิง

1. Meteorology, corporateName=Bureau of. "Tropical Cyclones". www.bom.gov.au (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-04-10.
2. Doyle, Kate (2019-02-19). "Why are cyclone paths so difficult to predict?". ABC News (ภาษาอังกฤษแบบออสเตรเลีย). สืบค้นเมื่อ 2019-04-10.
3. "Tropical Cyclone Programme". www.wmo.int. สืบค้นเมื่อ 2019-04-07.
4. Olarn, Kocha (5 January 2019). "Storm kills 3 in Thailand, moves into Andaman Sea". CNN. สืบค้นเมื่อ 2019-04-09.
5. "Pabuk leaves 4 dead, billions of Baht in damage – Thailand". ReliefWeb. สืบค้นเมื่อ 2019-04-09.
6. Olarn, Kocha. "Storm Kills 3 in Thailand, moves into Andaman Sea". CNN. CNN. สืบค้นเมื่อ 26 January 2019.
7. Wright, Pam. "Tropical Storm Pabuk Makes First on Record Southern Thailand January Landfall; Two Killed, Thousands Evacuated". The Weather Channel. The Weather Channel. สืบค้นเมื่อ 26 January 2019.
8. Dalizon, Alfred. . Journal Online. People's Journal. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-04-20. สืบค้นเมื่อ 26 January 2019.
9. "Wutip 2019 – Hurricane And Typhoon Updates". blogs.nasa.gov (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2019-04-09.
10. Leahy, Stephen (2019-03-19). "Why Cyclone Idai was so destructive". Environment. สืบค้นเมื่อ 2019-04-09.
11. "Resources stretched as Cyclone Kenneth piles misery on Mozambique". Reliefweb. 27 April 2019. สืบค้นเมื่อ 27 April 2019.
12. "Hundreds feared dead after Cyclone Idai". BBC News. 18 March 2019. สืบค้นเมื่อ 18 March 2019.
13. Osental, Duffie (5 April 2019). "Insurers on standby as cyclone looms off Western Australia coast". Insurance Business America. สืบค้นเมื่อ 5 April 2019.
14. Brandon Miller (25 April 2019). "Cyclone Kenneth: Thousands evacuated as Mozambique is hit with the strongest storm in its history". Cable News Network. สืบค้นเมื่อ 25 April 2019.
15. Mutsaka, Farai. . SF Gate. The Associated Press. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-05-01. สืบค้นเมื่อ 1 May 2019.
16. "Number Of Dead From Cyclone Fani Rises To 29 In Odisha". NDTV. 5 May 2019. สืบค้นเมื่อ 5 May 2019.
17. "Cyclone Fani: 14 killed in 8 districts". Dhaka Tribune. 4 May 2019. สืบค้นเมื่อ 4 May 2019.
18. "Lightning kills 8 in Uttar Pradesh". New Indian Express. 3 May 2019. สืบค้นเมื่อ 5 May 2019.
19. "Andhra Pradesh pegs loss due to Cyclone Fani at ₹58.62 crore". The Hindu. 5 May 2019. สืบค้นเมื่อ 5 May 2019.
20. . Banglanews24.com. 9 May 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-06-11. สืบค้นเมื่อ 9 May 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น

ศูนย์อุตุนิยมวิทยาชำนัญพิเศษประจำภูมิภาค

• ศูนย์เฮอริเคนแห่งชาติสหรัฐ – แอตแลนติกเหนือ, แปซิฟิกตะวันออก
• ศูนย์เฮอริเคนแปซิฟิกกลาง – แปซิฟิกกลาง
• กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น – แปซิฟิกตะวันตกเฉียงเหนือ
• กรมอุตุนิยมวิทยาอินเดีย – อ่าวเบงกอล และ ทะเลอาหรับ
• Météo-France – เรอูว์นียง – มหาสมุทรอินเดียใต้จาก 30°E ถึง 90°E
• Fiji Meteorological Service – แปซิฟิกใต้ทางตะวันตกของ 160°E ทางเหนือของ 25°S

ศูนย์เตือนพายุหมุนเขตร้อน

• กรมอุตุนิยมวิทยา ภูมิอากาศวิทยา และธรณีฟิสิกส์แห่งอินโดนีเซีย – มหาสมุทรอินเดียใต้จาก 90°E ถึง 141°E, บริเวณตอนเหนือของ 10°S
• สำนักอุตุนิยมวิทยาออสเตรเลีย (TCWC ศูนย์เพิร์ท, ดาร์วิน และ บริสเบน) – มหาสมุทรอินเดียใต้และมหาสมุทรแปซิฟิกใต้จาก 90°E ถึง 160°E, บริเวณตอนใต้ของ 10°S
• บริการลมฟ้าอากาศแห่งชาติปาปัวนิวกินี 2020-11-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน – มหาสมุทรแปซิฟิกใต้จาก 141°E ถึง 160°E, บริเวณตอนเหนือของ 10°S
• เมทเซอร์วิสนิวซีแลนด์ – มหาสมุทรแปซิฟิกใต้ทางตะวันตกของ 160°E, ทางใต้ของ 25°S