พระเจ าเกาฑ ณยะช ยวรม นท 3 เขมร ព រ ប ទក ណ ឌ ន យជ យវរ ម ន เป นพระมหากษ ตร ย แห งอาณาจ กรฟ นาน ครองราชย ระหว างป ค ศ 484

พระเจ้าเกาฑิณยะชัยวรมันที่ 3 (เขมร: ព្រះបាទកៅណ្ឌិន្យជ័យវរ្ម័ន) เป็นพระมหากษัตริย์แห่งอาณาจักรฟูนาน ครองราชย์ระหว่างปี ค.ศ. 484 – 514 ทรงเป็นพระราชบิดาของ พระเจ้ารุทรวรมันพระมหากษัตริย์พระองค์สุดท้ายแห่งอาณาจักรฟูนาน

พระเจ้าเกาฑิณยะชัยวรมันที่ 3
พระมหากษัตริย์ฟูนาน
ครองราชย์	ค.ศ. 484 – 514
พระองค์ก่อน	ฟานซีหยุน (ไม่ทราบพระนามภาษาสันสกฤต)
พระองค์ถัดไป	พระเจ้ารุทรวรมัน พระนางกุลประภาวดี (อ้างสิทธิในราชบัลลังก์)

พระมเหสี	พระนางกุลประภาวดี
พระราชบุตร	พระเจ้ารุทรวรมัน
ราชวงศ์	วรมัน ()
พระราชบิดา	พระเจ้าเกาฑิณยะชัยวรมันที่ 2
ศาสนา	พราหมณ์-ฮินดู

พระราชประวัติ

ในรัชสมัยของพระองค์บ้านเมืองมีความสงบสุขและเปิดกว้างในการนับถือศาสนาโดยเอกสารฝ่ายจีนระบุว่าในอาณาจักรทางภาคใต้มีกษัตริย์พระนามว่า ทรงนับถือศาสนาพราหมณ์ภายหลังทรงศรัทธาในพุทธศาสนาในรัชสมัยนี้ได้มีพระภิกษุชาวอินเดียรูปหนึ่งชื่อพระนาคาหรือ พระนาคเสน ได้เดินทางไปยังเมืองจีนได้แวะที่ฟูนานก่อนและได้ทูลพระเจ้ากรุงจีนว่าฟูนานนับถือศาสนาฮินดูนิกายไศวะนิกายแต่พุทธศาสนาเจริญรุ่งเรืองมีภิกษุสามเณรมากและสมัยนี้ได้มีพระภิกษุชาวฟูนานชื่อ เป็นผู้เชี่ยวชาญในพระอภิธรรมได้เดินทางไปสู่ประเทศจีน และได้ศึกษาเพิ่มเติมจากพระภิกษุอินเดียชื่อคุณภัทรมีความแตกฉานในพุทธศาสนาเป็นที่เคารพศรัทธาของพระเจ้าจักรพรรดิบู่ตี่ของจีน พระองค์ได้ผูกไมตรีกับจีนโดยการถวายราชบรรณาการไปยังเมืองจีนอีกด้วยแต่ช่วงปลายรัชกาลได้เกิดความวุ่นวายเนื่องจาก พระเจ้ารุทรวรมัน โอรสที่เกิดจากพระสนมได้ซ่องสุมกองกำลังขณะที่พระองค์ทรงประชวรหนักเมื่อพระองค์สวรรคตแล้วพระเจ้ารุทรวรมันได้นำกองกำลังเข้าชิงราชสมบัติทรงสังหารพระรัชทายาทคือ โอรสที่ประสูติจากพระอัครมเหสีคือพระนางกุลประภาวดี ต่อมาทรงทำสงครามกับพระนางกุลประภาวดีเพื่ออ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์ พระเจ้ารุทรวรมัน ทรงมีชัยชนะและขึ้นเป็นพระมหากษัตริย์แห่งฟูนานในที่สุด

อ้างอิง

เสถียร โพธินันทะ. ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา ฉบับมุขปาฐะ เล่ม ๒ กรุงเทพฯ: มหามกุฏราชวิทยาลัย. ๒๕๓๕
សៀវភៅសិក្សាសង្គម ថ្នាក់ទី១០ ឆ្នាំ២០១៧ របស់ក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា ទំព័រទី១៣២
อาณาจักรขอมพุทธศตวรรษที่ 11-19,digitalschool.club

ก่อนหน้า		พระเจ้าเกาฑิณยะชัยวรมันที่ 3		ถัดไป
ไม่ทราบพระนาม		พระมหากษัตริย์ฟูนาน (ค.ศ. 484 – 514)		พระเจ้ารุทรวรมัน พระนางกุลประภาวดี

[1] เสถียร โพธินันทะ. ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา ฉบับมุขปาฐะ เล่ม ๒ กรุงเทพฯ: มหามกุฏราชวิทยาลัย. ๒๕๓๕

[2] សៀវភៅសិក្សាសង្គម ថ្នាក់ទី១០ ឆ្នាំ២០១៧ របស់ក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា ទំព័រទី១៣២

[3] อาณาจักรขอมพุทธศตวรรษที่ 11-19,digitalschool.club