พระเจ้าหวูหยี่

พระเจ้าอู่อี้ (จีน: 武乙) พระนามเดิมว่า ฉฺวี (瞿) เป็นพระมหากษัตริย์แห่งราชวงศ์ชาง (商朝) ในจีนโบราณ เสวยราชย์ช่วง 1147–1112 ปีก่อนคริสตกาล เป็นพระโอรสของ (庚丁) และเป็นพระบิดาของพระเจ้าเหวินติง (文丁)

อู่อี้
ครองราชย์	1147–1112 ปีก่อนคริสตกาล
ก่อนหน้า
ถัดไป	เหวินติง
สวรรคต	1112 ปีก่อนคริสตกาล
พระราชบุตร	เหวินติง

เหตุการณ์ในรัชกาล

เอกสาร จู๋ชูจี้เหนียน (竹書紀年) ว่า พระเจ้าอู่อี้ทรงตั้งราชธานีที่เมืองอิน (殷) ปัจจุบันเรียก อินซฺวี (殷墟")

พระเจ้าอู่อี้เสวยราชย์ได้ 21 ปี (口父) ผู้ครองรัฐโจว (周) ถึงแก่ความตาย

พระเจ้าอู่อี้เสวยราชย์ได้ 24 ปี รัฐโจวไปตีเมืองเฉิง (程) กับเมืองปี้ (毕) ได้เมืองปี้

พระเจ้าอู่อี้เสวยราชย์ได้ 30 ปี รัฐโจวไปตีเมือง (义渠) ได้ และจับตัวเจ้าเมืองอี้ฉฺวีไป แต่ซือหม่า เชียน (司馬遷) นักประวัติศาสตร์แห่งราชวงศ์ฮั่น (漢朝) ระบุว่า เจ้าเมืองอี้ฉฺวีมีบุตรชายสองคนต่างมารดากัน ครั้นเจ้าเมืองอี้ฉฺวีถึงแก่ความตายแล้ว บุตรทั้งสองชิงอำนาจกัน บ้านเมืองจลาจล รัฐโจวอาศัยจังหวะเข้ารุกรานและยึดเมืองได้สำเร็จ

พระเจ้าอู่อี้เสวยราชย์ได้ 34 ปี (周王季) พระมหากษัตริย์รัฐโจว เสด็จมาถวายบังคมพระเจ้าอู่อี้ถึงราชธานี พระเจ้าอู่อี้จึงประทานม้า 10 ตัว กับหยก 30 ชิ้น เป็นรางวัลแก่พระเจ้าโจวจี้

พระเจ้าอู่อี้เสวยราชย์ได้ 35 ปี พระเจ้าโจวจี้เสด็จไปตีเมือง (鬼戎) ที่ (西落) ซือหม่า เชียน ระบุว่า พระเจ้าโจวจี้ทรงจับผู้นำท้องถิ่นเป็นเชลยได้ถึง 20 คน ในปีเดียวกันนั้น พระเจ้าอู่อี้เสด็จไปทรงล่าสัตว์ตามลำแม่น้ำเหลือง (黃河) และ (渭河) อสนีบาตตกถูกพระองค์ถึงสิ้นพระชนม์ เอกสาร (書經) ว่า สวรรค์ลงโทษพระเจ้าอู่อี้ที่ทรงดูหมิ่นเทวดา เชื่อกันว่า ครั้งหนึ่ง พระเจ้าอู่อี้ทรงให้แขวนถุงใส่โลหิตไว้กลางอากาศ แล้วทรงยิงเกาทัณฑ์ไปยังถุงนั้น พร้อมตรัสว่า เป็นการยิงฟ้า ทั้งยังตรัสบริภาษเทวดาผู้รับผิดชอบฟ้าผ่าฟ้าร้อง จึงเกิดถ้อยคำร่ำลือกันว่า "อู่อี้ยิงฟ้าจึงถูกฟ้าผ่า" (武乙射天遭雷劈)

อ้างอิง

1. SHANG KINGSHIP AND SHANG KINSHIP
3. Bamboo Annals
4. Sima Qian,
6. Religions of Ancient China Chapter I by