พระเจ าราเชนทรวรม นท 2 เขมร រ ជ ន ទ រវរ ម នទ ២ อ กษรโรม น Rajendravarman II เป นพระมหากษ ตร ย แห งอาณาจ กรพระนคร ครองราช

พระเจ้าราเชนทรวรมันที่ 2 (เขมร: រាជេន្ទ្រវរ្ម័នទី២, อักษรโรมัน: Rajendravarman II) เป็นพระมหากษัตริย์แห่งอาณาจักรพระนคร ครองราชย์ระหว่างปี ค.ศ. 944 – 968 เป็นพระราชนัดดาของพระเจ้าอินทรวรมันที่ 1

พระเจ้าราเชนทรวรมันที่ 2
พระมหากษัตริย์พระนคร
ครองราชย์	ค.ศ. 944 – 968
พระองค์ก่อน	พระเจ้าหรรษวรมันที่ 2
พระองค์ถัดไป	พระเจ้าชัยวรมันที่ 5

พระราชบุตร	พระเจ้าชัยวรมันที่ 5
ราชวงศ์	วรมัน
พระราชบิดา
พระราชมารดา
ศาสนา	พราหมณ์-ฮินดู

พระราชประวัติ

พระเจ้าราเชนทรวรมันที่ 2 ประสูติแต่ กับ ทรงเป็นพระราชบิดาของ พระเจ้าชัยวรมันที่ 5 ทรงเป็นพระภาดา(ลูกพี่ลูกน้อง)ของ พระเจ้าหรรษวรมันที่ 2 พระองค์ได้ชิงพระราชบัลลังก์จากพระเจ้าหรรษวรมันที่ 2 โอรสของพระเชษฐา พระเจ้าชัยวรรมันที่ 4 และทรงย้ายราชธานีจาก เกาะแกร์ กลับมาที่เมือง ยโศธรปุระ ทรงโปรดให้สร้าง และ ราชตระกูลของพระองค์มีความเกี่ยวข้องกันกับกษัตริย์แห่ง อาณาจักรเจนละ ซึ่งมีเมืองหลวงอยู่ที่ คำจารึกกล่าวว่าอาณาจักรเขมรภายใต้การปกครองของพระองค์แผ่ขยายไปถึงเวียดนามตอนใต้ ลาว และส่วนใหญ่ของไทย และไกลถึงตอนใต้ของจีน พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์และนักรบที่ยิ่งใหญ่ทรงทำสงครามเพื่อขยายอาณาจักรเขมรออกไปอย่างกว้างขวาง นอกจากเรื่องศึกสงครามแล้วพระองค์ยังทรงสร้างศาสนสถานหลายแห่งเพื่อถวายแด่เทพเจ้าใน ศาสนาพราหมณ์ฮินดู และทรงสร้างจารึกต่างๆอีกมากมาย ในปี ค.ศ. 946 พระองค์ทรงทำสงครามกับอาณาจักรจามปาและมีชัยชนะเหนืออาณาจักรจามปา โดยคำจารึกจากคริสตศักราช 946 กล่าวว่า " พระองค์ทรงมีชัยชนะเหนืออาณาจักรรามัญและอาณาจักรจามปา พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์และนักรบผู้ยิ่งใหญ่ดาบของพระองค์มักเปื้อนเลือด ร่างกายของพระองค์แข็งราวกับเพชร แม้ว่าพระองค์ทรงลงโทษผู้กระทำผิดอย่างรุนแรงแต่พระองค์ก็มีความเมตตาต่อผู้บริสุทธิ์ดั่งห้วงน้ำในมหาสมุทร " เมื่อพระองค์เสด็จสวรรคตพระราชโอรสของพระองค์ทรงขึ้นครองราชย์ในวัย 10 ชันษา พระนามว่า พระเจ้าชัยวรมันที่ 5

อ้างอิง

Kenneth T. So. (PDF). Cambosastra. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2021-07-08. สืบค้นเมื่อ February 16, 2023.
จารึกแม่บุญตะวันออก:ความเคลื่อนใหวทางประวัติศาสตร์ พระเจ้าราเชนทรวรมันที่ 2,ชัยณรงค์ กลิ่นน้อง,พระมหาปราโมทย์ แก้วนำ.มหาวิทยาลัยศิลปากร,มหาวิทยาลัยจุลาลงกรณราชวิทยาลัย.2560. (PDF)
Higham, C., 2001, The Civilization of Angkor, London: Weidenfeld & Nicolson,
Hall, Kenneth R. “Khmer Commercial Development and Foreign Contacts under Sūryavarman I.” Journal of the Economic and Social History of the Orient, vol. 18, no. 3, 1975, pp. 318–336. JSTOR, www.jstor.org/stable/3632140. Accessed:2020
Maspero, G., 2002, The Champa Kingdom, Bangkok: White Lotus Co., Ltd.,

[1] Kenneth T. So. (PDF). Cambosastra. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2021-07-08. สืบค้นเมื่อ February 16, 2023.

[2] จารึกแม่บุญตะวันออก:ความเคลื่อนใหวทางประวัติศาสตร์ พระเจ้าราเชนทรวรมันที่ 2,ชัยณรงค์ กลิ่นน้อง,พระมหาปราโมทย์ แก้วนำ.มหาวิทยาลัยศิลปากร,มหาวิทยาลัยจุลาลงกรณราชวิทยาลัย.2560. (PDF)

[3] Higham, C., 2001, The Civilization of Angkor, London: Weidenfeld & Nicolson,

[4] Hall, Kenneth R. “Khmer Commercial Development and Foreign Contacts under Sūryavarman I.” Journal of the Economic and Social History of the Orient, vol. 18, no. 3, 1975, pp. 318–336. JSTOR, www.jstor.org/stable/3632140. Accessed:2020

[5] Maspero, G., 2002, The Champa Kingdom, Bangkok: White Lotus Co., Ltd.,