ช ลเดร กท 3 อ งกฤษ Childeric III เป นพระมหากษ ตร ย แห งชาวแฟรงก และเป นพระมหากษ ตร ย พระองค ส ดท ายของราชวงศ เมรอแว งเฌ

ชิลเดริกที่ 3 (อังกฤษ: Childeric III) เป็นพระมหากษัตริย์แห่งชาวแฟรงก์และเป็นพระมหากษัตริย์พระองค์สุดท้ายของราชวงศ์เมรอแว็งเฌียง ในปี ค.ศ. 743 การ์โลมงและพระเจ้าเปแป็งพระวรกายเตี้ย สองสมุหราชมณเทียร (ซึ่งเป็นพระโอรสในชาร์ลส์ มาร์แตล ดยุกและเจ้าชายแห่งแฟรงก์) ผู้ทำหน้าที่ดูแลประเทศได้ยอมรับพระองค์เป็นกษัตริย์ ทว่าในปี ค.ศ. 752 พระองค์ถูกถอดออกจากตำแหน่งตามการยุยงส่งเสริมของเปแป็ง พระองค์ถูกจับโกนพระเกศา (ซึ่งเป็นสัญลักษณ์หมายถึงการถูกถอดออกจากพระราชอำนาจ) และถูกส่งตัวเข้าอาราม กระทั่งเสด็จสวรรคตในปี ค.ศ. 753 หรือ 758

ชิลเดริกที่ 3
ภาพขณะพระเจ้าชิลเดริกกำลังถูกกล้อนพระเกศา ในภาพวาด เมรอแว็งเฌียงคนสุดท้าย ของเอวารีสตา วีตัล ลิวมีเน
พระมหากษัตริย์แห่งชาวแฟรงก์
ครองราชย์	ค.ศ. 743–751
รัชกาลก่อนหน้า	ชาร์ล มาร์แตล (โดยพฤตินัย)
รัชกาลถัดไป	พระเจ้าเปแป็งพระวรกายเตี้ย
สวรรคต	ราวปี ค.ศ. 754 (37 พรรษาโดยประมาณ)
ราชวงศ์	เมรอแว็งเฌียง

ความเสื่อมถอยของราชวงศ์เมรอแว็งเฌียง

ก่อนหน้าที่ชิลเดริกจะขึ้นครองราชย์ นับตั้งแต่สิ้นรัชสมัยของ ในปี ค.ศ. 634 กษัตริย์ราชวงศ์เมรอแว็งเฌียงถูกลดบทบาทเหลือเพียงแค่อำนาจในการประกอบพิธีกรรมต่าง ๆ ส่วนอำนาจที่แท้จริงในการปกครองตกอยู่ในมือของสมุหราชมณเทียรชาวการอแล็งเฌียง ในปี ค.ศ. 718 ชาร์ลส์ มาร์แตลได้ครองตำแหน่งเป็นสมุหราชมณเทียรของทั้งเนิสเตรียและออสเตรเชีย ทำให้กลายเป็นคนที่ทรงอำนาจที่สุดในราชอาณาจักรแฟรงก์ หลังการสวรรคตของ ในปี ค.ศ. 737 ชาร์ลส์ มาร์แตลได้ปล่อยให้บัลลังก์ว่าง ไม่ให้กษัตริย์ราชวงศ์เมรอแว็งเฌียงคนใดได้ครองบัลลังก์ของชาวแฟรงก์ ทำให้เขากลายเป็นกษัตริย์โดยพฤตินัย

ในปี ค.ศ. 741 หลังชาร์ลส์ มาร์แตลถึงแก่กรรมได้เกิดการปฏิวัติขึ้น บุตรชายทั้งสองของเขา คือ การ์โลมงและเปแป็งผู้ตัวเตี้ยที่ขึ้นเป็นสมุหราชมณเทียรร่วมกันจึงไหวตัวแก้แกมด้วยการจับชิลเดริกแห่งราชวงศ์เมรอแว็งเฌียงขึ้นนั่งบนบัลลังก์ของชาวแฟรงก์ที่ว่างมาหลายปี โดยมีทั้งคู่เป็นผู้ใช้อำนาจที่แท้จริงอยู่เบื้องหลัง

จุดจบของราชวงศ์เมรอแว็งเฌียง

ไม่มีข้อมูลแน่ชัดว่าชิลเดริกสืบเชื้อสายมาจากกษัตริย์เมรอแว็งเฌียงคนใด พระองค์อาจเป็นพระโอรสของ หรือไม่ก็ พระองค์ไม่มีบทบาทใด ๆ จนกระทั่งสองสมุหราชมณเทียรเชิญพระองค์ขึ้นครองราชย์

ในปี ค.ศ. 747 การ์โลมงได้ผันตัวเข้าสู่อาราม สร้างความมั่นใจให้แก่เปแป็งว่าจะได้รับเลือกเป็นกษัตริย์ของชาวแฟรงก์แน่จึงส่งหนังสือถึงสมเด็จพระสันตะปาปซาคารีเพื่อถามว่าตำแหน่งกษัตริย์ควรเป็นของผู้มีอำนาจตัวจริงหรือผู้ที่มีสายเลือดของกษัตริย์ พระองค์ตอบกลับมาว่าผู้มีอำนาจตัวจริงควรได้เป็นกษัตริย์และได้ถอดชิลเปริกออกจากบัลลังก์ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 751 พระองค์ถูกจับโกนผม ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการถูกถอดออกจากพระราชอำนาจ (ผมยาวเป็นสัญลักษณ์ของราชวงศ์เมรอแว็งเฌียงที่แสดงถึงสิทธิ์ในการเป็นกษัตริย์ การถูกตัดผมจึงเท่ากับการถูกตัดออกจากอภิสิทธิ์ทั้งปวง) พระองค์กับพระโอรสถูกกักบริเวณไว้ในอารามซีตีว (หรืออารามแซงต์แบแต็ง) ซึ่งตั้งอยู่ใกล้กับย่านแซงโตแมร์ ข้อมูลขัดแย้งกันว่าทรงสวรรคตในปีใด บันทึกส่วนหนึ่งกล่าวว่าทรงสวรรคตในช่วต้นปี ค.ศ. 753 ขณะที่อีกส่วนหนึ่งระบุว่าทรงสวรรคตในช่วงปลายปี ค.ศ. 758

อ้างอิง

British Museum, Childeric III, King of the Franks
Encyclopaedia Britannica, Childeric III

Rosenwein, Barbara H. (2009). A Short History of the Middle Ages. University of Toronto, p. 84.
Tierney, Brian (2004). The Crisis of Church and State, 1050-1300. University of Toronto Press, p. 20.
Theuws, de Jong & Van Rhijn 2001, p. 326.

[1] Rosenwein, Barbara H. (2009). A Short History of the Middle Ages. University of Toronto, p. 84.

[2] Tierney, Brian (2004). The Crisis of Church and State, 1050-1300. University of Toronto Press, p. 20.

[3] Theuws, de Jong & Van Rhijn 2001, p. 326.